Ο Μιραλάς διακρινόταν για την εκρηκτικότητα και την επιτάχυνσή του. Αν τα προσόντα αυτά έχουν εξαφανιστεί αυτό θα οφείλεται σε αγωνιστική απραξία και ελλιπή προπόνηση.
Γιατί κάποιος που παίζει στην Πρέμιερ Λιγκ να θέλει να επιστρέψει στην Σούπερ Λιγκ; Μη βιαστείτε να δώσετε βιαστική απάντηση διότι είναι σίγουρο πως ο Μιραλάς δεν ήταν οπαδός του Ολυμπιακό που από τα μικράτα του.
Καλά πέρασε στην Ελλάδα, εκτοξεύτηκε η καριέρα του στους ερυθρόλευκους αλλά να μην τρελαθούμε κιόλας. Παίκτης στα τριάντα του που παρατάει το αγγλικό πρωτάθλημα για να επιστρέψει στο ελληνικό δεν το κάνει για να πάρει φόρα και να εκτοξευτεί εκ νέου.
Να δεχτούμε ότι εδώ μπορεί να φανεί και να διεκδικήσει θέσει στους εκλεκτούς του Μαρτίνες για το Μουντιάλ της Ρωσίας. Αυτό στέκει αλλά ένας κανονικός Μιραλάς θα μπορούσε να το πετύχει πηγαίνοντας από την Εβερτον σε κάποια άλλη ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ έστω και λιγότερο φιλόδοξης από τους «εφοπλιστές».
Δεν νομίζω να τρελάθηκαν οι προπονητές του και δεν τον εμπιστεύονταν εδώ και περίπου ένα χρόνο. Κάτι στραβό συμβαίνει με τον Μιραλάς που τα δυο πρώτα χρόνια στην Εβερτον έπαιξε πολύ καλή μπάλα και έδειξε τα προσόντα του. Η σφοδρή επιθυμία του για επιστροφή συνιστά ενός είδους παραίτηση από υψηλές φιλοδοξίες.
Μέχρι εκεί όμως διότι όταν υπάρχει ένα Μουντιάλ μπροστά το κίνητρο είναι πολύ μεγάλο. Πέρα από αυτό όμως στον Ολυμπιακό ήρθαν ένα Ζιοβάνι κι ένας Ριβάλντο. Η προσφορά τους ήταν πολύ μεγάλη παρά το γεγονός ότι έριξαν την μούρη τους κι έπαιξαν σε ένα χαμηλού επιπέδου πρωτάθλημα.
Ο Μιραλάς είναι παίκτης που στηρίζεται στην εκρηκτικότητά του. Στη δυνατότητα που έχει να επιταχύνει ξαφνικά και να χαθεί από το οπτικό πεδίο του αντιπάλου του. Αν αυτό το προσόν έχει εξαφανιστεί αυτό θα οφείλεται λιγότερο στην ηλικία και περισσότερο στην αγωνιστική απραξία και την ελλιπή προπόνηση.
Ακόμα και στα τριάντα ένας παίκτης που έχει βάλει κατά το πρόσφατο παρελθόν πολύ προπόνηση μπορεί να επανέλθει. Μόνο αν ο παίκτης «κλέβει» στην προπόνηση και δεν ασχολείται με την εκγύμνασή του μπορεί να ξεμείνει από εκρηκτικότητα στα τριάντα του.
Ο Μιραλάς διατηρεί ακόμα υψηλή αγοραστική αξία. Αν η Εβερτον τον κοστολογεί στα περίπου δέκα εκατομμύρια, σημαίνει ότι τον θεωρεί ανταγωνιστικό και άξιο να τα φέρει στο ταμείο της. Εχει κι αυτό τη σημασία του.
Παίκτες με έφεση στο σκοράρισμα που ξεκινούν από εξτρέμ με την πάροδο του χρόνου συγκλίνουν στην θέση του σέντερ φορ και αγωνίζονται κυρίως εκεί. Στο εξωτερικό τρανό παράδειγμα είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο.
Στην Ελλάδα το έκανε ο Αναστόπουλος ενώ και ο Σαραβάκος έπαιξε για χρόνια ως δεύτερος επιθετικός. Θεωρώ ότι και ο Μιραλάς θα εμφανίσει αυτή την τάση εφόσον τελικά αλλάξει λιμάνι.
Από έναν παίκτη που θα έρθει να παίξει στην Ελλάδα επειδή εδώ του βρήκε δουλειά ο μάνατζέρ του, προτιμότερος είναι ένας παίκτης που θέλει ο ίδιος να παίξει εδώ και το δείχνει με κάθε τρόπο. Ακόμα και κάνοντας like στην πρόσληψη νέου προπονητή στην ομάδα που θέλει να επιστρέψει…