Σε καραντίνα, περικυκλωμένοι από συνεχόμενες τραγικές ειδήσεις που μας διαλύουν την ψυχολογία. Από έναν αόρατο εχθρό, λες και πρωταγωνιστούμε σε ταινία. Ας αντιδράσουμε όσο μπορούμε...
Γυρνώντας ένα μήνα πριν, στο ταξίδι με τον Ολυμπιακό για το Λονδίνο και την ρεβάνς με την Άρσεναλ, στις 26 Φεβρουαρίου.
Ένας μήνας πριν, λες και έχει περάσει ένας χρόνος. Κάπως έτσι μου μοιάζει, και φαντάζομαι μοιάζει για τους περισσότερους το διάστημα που έχει κυλήσει από τότε.
Γιατί έβαλα «σημάδι» το ταξίδι στις 26 Φεβρουαρίου; Γιατί τότε καταγράφηκε και το πρώτο κρούσμα στην Ελλάδα. Τότε που βλέποντας την αποστολή του Ολυμπιακού να φοράει μάσκες για να κατέβει στο αεροδρόμιο του Λονδίνου σκέφτηκα πως ήταν λίγο υπερβολικό.
Τότε που στο Λονδίνο, στο διήμερο που μείναμε και το οποίο εξελίχθηκε σε πανηγυρικό λόγω της τεράστιας ερυθρόλευκης πρόκρισης, κανείς δεν έδειχνε να ασχολείται με τον ιό που τώρα έχει «φυλακίσει» ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Τι ωραία που ήταν τότε… Πόσο διαφορετικός είναι ο κόσμος τώρα. Δεν την… είδα ξαφνικά φιλόσοφος, απλά είπα να καταγράψω όσα σκέφτομαι όλες αυτές τις μέρες που νοιώθω λες και συμμετέχω σε ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Για την ακρίβεια blockbuster, πανάκριβο, με μεγάλη δόση φαντασίας. Όπου η ανθρωπότητα εγκλωβίζεται από έναν ιό άγνωστο μέχρι πριν λίγους μήνες. Τον COVID-19 που μεταδίδεται πανεύκολα και είναι ικανός να αφαιρέσει ζωές. Κυρίως ηλικιωμένους και ανθρώπους από ευπαθείς ομάδες, αλλά όχι μόνο. Όπως το ζούμε άλλωστε και στην Ελλάδα.
Σε καραντίνα πλέον κοντά στα 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι για να αποφευχθεί η εξάπλωση του κορωνοϊού. Και καθημερινά να ξυπνάς και κοιμάσαι με έναν κόμπο.
Γιατί το άγνωστο είναι αυτό που σε διαλύει ψυχολογικά μαζί με τις τραγικές καθημερινές ειδήσεις που ακούς και διαβάζεις. Όπως τους 919 ανθρώπους στην Ιταλία που χάθηκαν σήμερα! Ασύλληπτο, λες και είναι σε πόλεμο. Ούτε στο μέτωπο δεν προκαλούνται πλέον σε ένα 24ωρο τόσο μεγάλες απώλειες.
1 στους 10 που νοσούν στην Ιταλία από τον κορωνοϊό πεθαίνουν! Η Ισπανία, οι ΗΠΑ, η Αγγλία, ο πλανήτης όλος. Ο πανίσχυρος άνθρωπος που έχει πετύχει τόσα και τόσα «φυλακισμένος» από έναν ιό. Που, δυστυχώς, ακόμη και τώρα που έχει αφαιρέσει τη ζωή σε 26 χιλιάδες ανθρώπους παγκοσμίως δεν τον γνωρίζουν καλά-καλά οι επιστήμονες.
Στην Ελλάδα η κατάσταση δείχνει έως τώρα πολύ καλύτερη συγκριτικά με τις περισσότερες χώρες. Δεν ισχύει αυτό βεβαίως για τους 28 συνανθρώπους μας που χάθηκαν.
Είναι όμως αλήθεια πως η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου αντιμετωπίζει με σοβαρότητα και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ψυχραιμία την καραντίνα, και όσα επακόλουθα φέρνει. Με τα social media να αποδεικνύονται σωτήρια έως τώρα.
Ο φόβος για το άγνωστο που ζούμε (ιός) και θα ζήσουμε όταν με το καλό περάσουν τα πολύ δύσκολα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας. Και είναι σημαντικό σε όλο αυτό το διάστημα που είμαστε, και είναι ξεκάθαρο πως θα είμαστε για καιρό ακόμη, να απομονώσουμε όσο μπορούμε τις τραγικές ειδήσεις (που δυστυχώς) θα έχουμε καθημερινά.
Ας πάρουμε μια ανάσα και ας επικεντρωθούμε στις μικρές ευχάριστες ειδήσεις που μπορούμε να συναντήσουμε, ακόμη και τώρα, ακόμη και κάτω από αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες για όλους.
Όπως η είδηση πως ο 100χρονος παππούς στην Ιταλία ξεπέρασε το πρόβλημα και πήρε εξιτήριο, όπως ότι τρεις Έλληνες βγήκαν από τη ΜΕΘ σήμερα ξεπερνώντας τα δύσκολα, όπως ότι 52 ασθενείς έλαβαν εξιτήριο. Ας ψάξουμε παντού για χαρούμενες, αισιόδοξες ειδήσεις.
Όσο γίνεται, όσο μπορούμε, όσο υπάρχουν. Και ας μεταφέρουμε, κυρίως αυτές. Ας δούμε εύθυμες ταινίες, ας θυμηθούμε τις πολυαγαπημένες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, ας διαβάσουμε κανένα βιβλίο, ας έρθουμε πιο κοντά με την οικογένεια μας.
Παρακολουθώντας βεβαίως όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε, με σοβαρή ενημέρωση αλλά δίνοντας και την ευκαιρία στον εαυτό μας να πάρει μια ανάσα.
Υ.Γ. Δυσάρεστες ειδήσεις δεν είχαμε σήμερα μόνο από το μέτωπο του κορωνοϊού. Το κλείσιμο του ραδιοφωνικού σταθμού Sport24 radio αφήνει κόσμο χωρίς δουλειά σε μια τόσο δύσκολη περίοδο της ζωής όλων μας. Και δυστυχώς αποδεικνύει πόσο οδυνηρή είναι όλη αυτή η κατάσταση με τον κορωνοιό σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Για μένα η συχνότητα στους 103,3 αποτέλεσε για χρόνια την αγαπημένη μου. Ως Sentra FM πριν δώσει την σκυτάλη στον Sport24 radio. Το σημερινό κλείσιμο δεν διαφέρει με εκείνο του Sentra και ας μην είχα την παραμικρή επαγγελματική σχέση με τον τωρινό σταθμό, σε αντίθεση με τον προκάτοχο του στους 103,3. Καλή δύναμη στον κόσμο που έχασε την δουλειά του.