Οι Μπολ, οι Καρντάσιανς κι ο «Λούκι»

Τα αδέλφια Μπολ (με εξαίρεση -για την ώρα- τον μεγάλο που μπήκε στο ΝΒΑ) απασχολούν περισσότερο με τις ιδιορρυθμίες -τις δικές του και του πατέρα- και τις… τρέλες τους και λιγότερο με το μπάσκετ που παίζουν (πότε να προλάβουν;). Είναι κάτι σαν τις Καρντάσιανς σε ανδρική έκδοση, καθώς αμφότερες οι οικογένειες δημιουργούν ντόρο, δίχως να υπάρχει προφανής λόγος.

Ο Λι Άντζελο και ο ΛαΜέλο θα μπορούσαν να είναι και πρεσβευτές του Πριενάι, μιας πόλης στη Λιθουανία, η οποία έχει τη Βιτάουτας. Οι δύο πιτσιρικάδες… γέμισαν την πόλη πριν καν πατήσουν εκεί το πόδι τους. Δημοσιογράφοι από Αμερική και Κίνα (εντάξει, έγινε γνωστός ο μεσαίος γόνος της οικογένειας, καθώς αν δεν έμπαινε στη μέση ο Τραμπ ακόμα στις φυλακές της θα βρίσκονταν) κατέφθασαν για να καλύψουν το γεγονός. Το ποιο;

Οι δύο νεαροί θα συνεχίσουν στη Βιτάουτας την καριέρα τους και το γεγονός -για κάποιον απροσδιόριστο λόγο- έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις. Τα ρεπορτάζ κάνουν λόγο για πολυμελή (15 άτομα) συνοδεία, για σεφ που ετοιμάζουν μπέργκερ μην μείνουν νηστικά τα αγοράκια τα ζουμπουρλούδικα, ενώ οι επαγγελματίες εκμεταλλεύονται την παρουσία τους.

Μια πιτσαρία φιλοδοξεί να αυξήσει τις πωλήσεις των προϊόντων της, με πανό που αναφέρει «Prienai got Balls», κάνοντας λογοπαίγνιο με το επίθετο των αδερφών. Η ομάδα αύξησε την τιμή των εισιτηρίων από τρία ευρώ σε οκτώ, ελπίζοντας στο πρώτο sold out της χρονιάς, καθώς μέχρι τώρα το γήπεδο ήταν μισοάδειο.

Τι μας νοιάζουν όλα αυτά; Θα μπορούσαν να είναι κάτι σαν την «άχρηστη πληροφορία της ημέρας», όμως αλήθεια εμείς τι κάνουμε; Με παίκτες σαφώς καλύτερους των Μπολ(ς), είδατε πολλές πιτσαρίες να… κάνουν παιχνίδι; Και δεν αναφέρομαι τόσο στους Αμερικανούς (και όχι μόνο), που έρχονται στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά οι ξένοι των Τρικάλων, του Ρεθύμνου, της Πάτρας, της Λάρισας, παλιότερα της Καβάλας κι άλλων πόλεων, δεν έπρεπε να αποτελούν ατραξιόν;

Όχι όλοι, βρε παιδί μου, αλλά ούτε ένας εξ αυτών που πέρασαν δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί εμπορικά; Αν τους αξιοποιούσαμε, οι ΚΑΕ θα μπορούσαν να κάνουν απόσβεση μέρους του ποσού που δαπάνησαν γι’ αυτούς, ώστε στο τέλος της ημέρας να μην χρειάζεται να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Για να τα λέμε (και να τα γράφουμε όλα) ποσώς ενδιαφέρομαι αν κάποιος παράγοντας βάλει «χ» ή «ψ» ποσό. Ούτε δανεικά μου ζήτησαν, ούτε παίρνω μερίδιο. Με ενδιαφέρει, όμως, να μην χάνονται χρηματοδότες (επενδυτές δεν τους λες, καθώς η επένδυση προϋποθέτει προσδοκία κέρδους, κάτι ουτοπικό στο ελληνικό μπάσκετ), γιατί στην Ελλάδα είναι είδος προς εξαφάνιση.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Σε απλά ελληνικά, ας πάρουμε παράδειγμα από τους Λιθουανούς, ας δούμε πώς θα μπορούσε να υπάρξει αθλητικό μάρκετινγκ, ας εκμεταλλευτούμε τις όποιες ευκαιρίες, ακόμα κι αν χρειαστεί να… τσαλακωθούμε λίγο. Γιατί, ποιος Έλληνας προπονητής και ποιος πρόεδρος θα άντεχε να φέρει εδώ τους Μπολ; Είμαστε αρκετά σοβαροί για να κάνουμε τέτοιες επιλογές κι όπως έλεγε ο συγχωρεμένος ο Λουκιανός «απ’ τη σοβαρότητα, που σου ΄λεγα και πριν, μπλέξαμε τα μπούτια μας και πέσαμε στο πλην».