Αν λοιπόν ζητήσεις λεμονάδα κι ένα καλαμάκι, θα σου φέρουν γκαζόζα κι ένα σουβλάκι, πιο απλά θα πας στην Αθήνα Πρίγιοβιτς και θα γυρίσεις Αλαφούζος.
Καλή χρονιά σε όλους, υπόσχομαι πως θα συνεχίσω και με το νέο έτος στο ίδιο ακριβώς μοτίβο της αρχικής γνωριμίας μας. Θέλοντας να δώσω ένα στίγμα με το καλημέρα και με δεδομένο πως η σημερινή είναι μέρα ξεκούρασης σκέφτηκα να συνεισφέρω κι εγώ στη χαλάρωσή(;) σας.
Λίγο πολύ είναι γνωστά τα προσωνυμία των οπαδών όλων των ομάδων όπως και η προέλευσή τους, οι γαύροι λόγω λιμανιού, οι βάζελοι επειδή όντας μεγαλοαστοί που τους άρεσαν τα λούσα συνήθιζαν να βάζουν στα μαλλιά βαζελίνη, οι ΑΕΚτσήδες χανούμια λόγω προέλευσης, οι Ηρακλειδείς γριές λόγω…παλαιότητας, οι Αρειανοί σκουλήκια επειδή έχουν αναγάγει το έρπινγκ σε τρόπο ζωής.
Εμάς τους ΠΑΟΚτσήδες μας λένε μπουγάτσες και η πρώτη επισήμανση είναι πως κανονικά θα έπρεπε να αποκαλούν έτσι όλους τους Θεσσαλονικείς, μια και η έδρα της μπουγάτσας (μαζί με τις Σέρρες) είναι η Θεσσαλονίκη και όχι η Τούμπα. Το προτιμώ πάντως από το να μας φωνάζουν Βούλγαρους, αν και το προσωνύμιο προέκυψε από ένα παλιότερο σύνθημα που φώναζαν στην πρωτεύουσα «φάτε μια μπουγάτσα με τυρί, Βούλγαροι-Βούλγαροι».
Η αλήθεια είναι πως η μπουγάτσα δεν είναι τρόφιμο όμως πιστεύουν οι σοφοί χαμουτζήδες, είναι είδος από φύλλο πίτας. Όπως λοιπόν μπορείς κάθε πίτα να τη γεμίσεις με τυρί, σπανάκι και κρέας φτιάχνοντας τυρόπιτα, σπανακόπιτα και κρεατόπιτα, έτσι και στα φύλλα της μπουγάτσας μπορείς να βάλεις ότι αγαπάει η ψυχή σου. Είναι όπως ακριβώς η φρυγανιά , στην οποία μπορείς να βάλεις μερέντα, μέλι, μαρμελάδα και λιωμένο τυρί.
Αν οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου αγνοούν τα στοιχειώδη δεν είναι δικό μας πρόβλημα, εμείς πχ χρησιμοποιούμε λεωφορεία για τις μετακινήσεις μας λόγω έλλειψης άλλων μέσων μαζικής μεταφοράς, δε σημαίνει πως θα σας βλέπουμε ως εξωγήινους και θα σας λοιδορούμε επειδή εκτός από λεωφορεία, έχετε μετρό και τραμ.
Το να χρεώνεις στους υπόλοιπους την αδυναμία, την άγνοια ή την κατωτερότητά σου, συνιστά κόμπλεξ. Το πιο κωμικό της υπόθεσης δεν είναι πως η made in Athens έμπνευση εκθέτει τους ίδιους, αλλά ότι σε κάθε τι που έχει να κάνει με βρώσιν και πόσιν, τα τέκνα του λεκανοπεδίου είναι μια ξεχωριστή κατηγορία, δίνοντας ρεσιτάλ παραποίησης της Ελληνικής γλώσσας. Μόνο αν έχεις λεξικό «Αθηναϊκής διαλέκτου» μπορείς να βγάλεις άκρη…
Η πλέον γνωστή υπόθεση αφορά το περίφημο καλαμάκι με το οποίο περιγράφουν το γνωστό σε όλους μας σουβλάκι. Greek souvlaki το ξέρουν κι οι τουρίστες που αφήνουν τα ωραία τους λεφτά στις ταβέρνες της Πλάκας, αυτοί όμως συνεχίζουν να κάνουν πλάκα στους εαυτούς τους, επιμένοντας να το αποκαλούν καλαμάκι. Σουβλάκι λέγεται επειδή το ξυλάκι περνά ανάμεσα από το κρέας, όπως ακριβώς η σούβλα που ψήνουμε το αρνί το Πάσχα. Εκτός αν το Πάσχα δε σουβλίζουν το αρνί, αλλά το καλαμακίζουν.
Η εύλογη απορία που προκύπτει είναι τι εννοούν τότε, όταν λένε σουβλάκι; Σουβλάκι αποκαλούν το σάντουιτς με πίτα, όπως το γνωρίζει όλος ο κόσμος. Αν πχ παραγγείλεις σουβλάκι επί Αθηναικού εδάφους, ο καταστηματάρχης θα σε ρωτήσει αμέσως «και τι θες να βάλω μέσα στο σουβλάκι;». Για να μη σας ταλαιπωρώ ζητήστε του να βάλει γύρο μέσα στο σουβλάκι, για να φάτε πιτόγυρο. Όπως ακριβώς το διαβάσατε «πιάσε ένα σουβλάκι με γύρο», αλλιώς θα μείνετε νηστικοί.
Κι αν κάνετε το λάθος και πείτε «πιάσε μια πίτα με σουβλάκι», το μόνο που θα φάτε είναι το δίσκο στο κεφάλι, αφού ο καταστηματάρχης θα νομίζει ότι τον δουλεύετε, είναι σα να ζητάτε στα μέρη μας ψωμάκι με πίτα. Παραδόξως, το ψωμάκι το λένε κι αυτοί σάντουιτς, αν παραγγείλετε λοιπόν ψωμάκι με γύρο, θα φάτε αυτό που υποψιάζεστε.
Με το σουβλάκι πάντως εννοούν την πίτα, κάτι που σημαίνει πως μαθαίνοντας στο σχολείο ότι οι Τούρκοι σούβλισαν τον Αθανάσιο Διάκο θα νομίζουν πως τον πασάλειψαν με μουστάρδα, τον έλουσαν με κρεμμύδια, τον τύλιξαν σε λαδόκολλα και τον έφαγαν.
Και δεν είναι μόνο αυτά, τη λεμονάδα τη λένε λεμονίτα, σε περίπτωση που παραγγείλεις λεμονάδα θα πιεις γκαζόζα! Αν ζητήσεις λοιπόν λεμονάδα κι ένα καλαμάκι, θα σε σερβίρουν γκαζόζα κι ένα σουβλάκι, δεν υπάρχει αυτό λέμε, θα πας στην Αθήνα Πρίγιοβιτς και θα γυρίσεις Αλαφούζος…
Στην Αθήνα επίσης την πορτοκαλάδα τη λένε Fanta, το γάλα κακάο Milko, ακόμα κι αν το μαγαζί συνεργάζεται με τη Μεβγάλ, Milko θα ζητήσει ο χαμουτζής Topino της Μεβγάλ θα του φέρουν, αλλά δεν έχουν πρόβλημα συνεννόησης, Γάλα κακάο εννοούν τη ζεστή σοκολάτα, ευκαιρία να μάθουν οι βλάχοι στη Βιέννη λοιπόν, πως το περίφημο ρόφημα τους είναι το γάλα κακάο βιενουά.
Μια και καταπιάστηκα με τη χαμουτζήδικη διάλεκτο, η κορυφαία παραποίηση όλων είναι λεκτική και αφορά την καθιέρωση ενός made in Athens παρατατικού του τύπου «πάταγε, φίλαγε, όρμαγε, χτύπαγε », αντί του ορθού από γραμματικής άποψης «πατούσε, φιλούσε, ορμούσε, χτυπούσε». Το ακούμε πλέον παντού, στις τηλεοπτικές μεταδόσεις, στα σίριαλ, στις συνεντεύξεις, μέχρι και στο κοινοβούλιο, την ίδια ώρα που τρίζουν τα κόκκαλα του Τζάρτζανου και του Τριανταφυλλίδη!
Τέλος πάντων δεν έχω σκοπό να το συνεχίσω μέρα που είναι, εύχομαι όσα δε σας φέρναγαν τα προηγούμενα χρόνια, να σας το φέρει το 2018! Κι αν βρέχαγε και χιόναγε στις ψυχές σας, με το νέο έτος να ζεσταθούν!
Ώρα να κόψω τη μπουγάτσα με το κέρμα, έτσι λέμε εμείς τη βασιλόπιτα..