Με τι μούτρα, θα πει «χρόνια πολλα», ο Πάνος στον Ιβάν;

ΤΟ δημοτικό άσμα λέει, «αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν. Μήνα σε γάμο ρίχνονται; Μήνα σε χαροκόπι; Ουδέ σε γάμο ρίχνονται, ουδέ σε χαροκόπι». Στη προκειμένη περίπτωση, τα τουφέκια πέφτανε εις μνήμη της ΣΕΚΑΠ. Αφού τελικά δεν τελεσφόρησε η προσπάθεια για τη διαγραφή του προστίμου των 38 εκατομμυρίων Γιούρο, ο Ιβάν έκανε γνωστό, ότι κατεβάζει τα ρολά και το κλείνει το μαγαζί. Για να αποδειχθεί πόσο δίκιο είχαν ο ακάματος Ζακυνθινός Χαράλαμπος Σταύρος Κοντονής, ο σύντεκνος Πολάκης και τα λοιπά συντρόφια, του Σύριζα, όταν κήρυξαν τον ανένδοτο αγώνα, κατά της συντεχνίας των Δικαστών. Που έχουν την εντύπωση, ότι μπορούν να βγάζουν ότι απόφαση γουστάρουν.

Η Αριστερή, η τίμια Κυβέρνηση, δηλαδή, να χαρίζει με νομοθετική παρέμβαση, το πρόστιμο των 38 εκατομμυρίων και να έρχονται οι δικαστές και να λένε ότι πρέπει να πληρωθεί. Είναι ποτέ δυνατόν; Με τι μούτρα, θα πάρει τηλέφωνο ο Πάνος ο Καμμένος, τον Σαββίδη να του πει «S novym godom tovarishch Ivan ; (Χρόνια πολλά σύντροφε Ιβάν). Και στο φινάλε, τι τους κόφτει τους Δικαστές; Στις δικιές τους τις τσέπες θα μπαίνανε τα 38; Άπαξ και το κράτος θέλει να τα χαρίσει, αυτωνών τους περισσεύει. Κουμάντο να κάνουνε στα σπίτια τους. Και στα δικά τους τα λεφτά. Όχι στα κρατικά. Στα κρατικά ο Τσακαλώτος τους βάζει φωτιά και τα καίει.

ΙΔΟΥ όμως, που κάτι γατάκια του ποδοσφαίρου, σαν τους Κομπότιδες με τους άσσους ημίχρονο και τα διπλά τελικό, τρώνε τη σκόνη της Θέμιδας με τη παλάτζα. Εκεί που η ΣΕΚΑΠ ήτανε έτοιμη για λουκέτο, έρχεται το Πρωτοδικείο Κομοτηνής και τα φέρνει όλα τούμπα: Προσωρινή αναστολή εκτέλεσης του προστίμου, μέχρι τις 17 Ιανουαρίου. Όταν και θα βγει η οριστική απόφαση. Σα να παίζουνε, μέρες που είναι πόκα.

Σε κάθε φύλλο που πέφτει κάποιος γίνεται καλύτερος. Ο Ιβάν είχε τρείς άσσους, αλλά έχανε από το χρώμα. Τώρα ( με την αναστολή) έκανε καρέ αλλά είναι να βγει ένα φύλλο ακόμα. Αν χάσει στην απόφαση του ΣτΕ ο αντίπαλος κάνει φλος και σχόλασε ο γάμος. Ωστόσο, αυτό που έχει να πει η ταπεινότητά μου, είναι ότι τα ΜΜΕ, στο σύνολό τους, βυζαίνουν το δάχτυλο. Ασχολούνται από τότε που ξεκίνησε αυτή η ιστορία, με τις εντυπώσεις και χάνουν την ουσία.

ΟΤΙ ΣΤΗ Κολομβία των Βαλκανίων, που ακούει στο όνομα Ελλάδα, το κράτος κάνει λαθρεμπόριο. Όπως το λέω: Το κράτος κλέβει το κράτος. Ειδικά μάλιστα, στις καλές εποχές. Πριν κλείσει η κάνουλα με τα δανεικά λεφτά και στεγνώσουν απαξάπαντες. Το κρατικό λαθρεμπόριο, ήταν η αιτία, της επιβολής του προστίμου. Το ημερολόγιο έγραφε 19 Μαΐου 2009. Πρωθυπουργός ήταν, ο Κώστας Καραμανλής ο δεύτερος, όταν το motorship «Μιθριδάτης», έπεσε ακυβέρνητο, σε ξέρα, στη Βόρεια Εύβοια. Προορισμός του φορτίου με τσιγάρα της ΣΕΚΑΠ, της κρατικής εταιρίας που λέγαμε, η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης όμως που ξεκινάει ο «Μιθριδάτης, κάπου χάνει το δρόμο και κάνει στάση σε λιμάνι της Βόρειας Ιταλίας. Στη συνέχεια, βάζει πλώρη για Αλεξάνδρεια κι ενώ σύμφωνα με τα παραστατικά τα τσιγάρα είχαν παραδοθεί στην Αίγυπτο, αυτά βρέθηκαν, πάνω στο παπόρι στην Εύβοια.

Καραμπινάτη περίπτωση, “εικονικής μεταφοράς». Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν η υπεράκτια εταιρία, που δήθεν είχε αγοράσει, τα τσιγάρα, άλλαζε συνεχώς διευθύνσεις και ήταν ανύπαρκτη. Ούτε στη Σομαλία γίνανε αυτά, από τίποτα πειρατές, ούτε στο Τζιμπουτί, ούτε στη Μαυριτανία, η κάποια άλλη χώρα της Αφρικής. Στην Ελλάδα γίνανε, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πριν οκτώ χρόνια. Το κράτος να κάνει λαθρεμπόριο και να κλέβει το κράτος. Κρατική επιχείρηση ήταν η ΣΕΚΑΠ . Με τη διοίκησή της, να διορίζεται από την Αγροτική τράπεζα, η οποία επίσης ανήκε στο κράτος. Και δεν τρέχει κάστανο.

ΚΙ ΕΧΕΙ αναδειχθεί, σαν μείζον, το πρόστιμο. Το ότι το κράτος έκανε λαθρεμπόριο, περνάει στο ντούκου. Ούτε ενοχλήθηκε κανείς, ούτε ασχολήθηκε κανείς, να το τονίσει. Θεωρήθηκε κι εξακολουθεί να θεωρείται, σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Θα πει κάποιος κι αυτοί οι 170, ρε Καίσαρη, που θα χάσουνε τη δουλειά τους, αν κλείσει το μαγαζί; Θα προστεθούν στους ήδη υπάρχοντες ένα εκατομμύριο ανέργους. Για να επιβεβαιωθεί ο Ιωσήφ ο Στάλιν, που είχε πει, «ένας θάνατος είναι τραγωδία, ένα εκατομμύριο θάνατοι, είναι στατιστική».

Ξεφύγαμε όμως. Εξ ίσου ενδιαφέρουσα, είναι και η συνέχεια. Τον Φεβρουάριο του 2015, ο τότε διευθύνων σύμβουλος της ΣΕΚΑΠ, τρώει πέντε χρόνια φυλακή για απόπειρα λαθρεμπορίου, ενώ για το ίδιο αδίκημα καταδικάστηκε και ο αγοραστής των λαθραίων τσιγάρων. Με δεδομένο όμως ότι η Θέμιδα είναι τυφλή και πότε-πότε κάνει κανένα λάθος, τον Μάιο του 16, το Εφετείο αθωώνει τον διευθύνοντα σύμβουλο και παμψηφεί μάλιστα, όπως και τον έτερο Καπαδόκη. Απαξάπαντες λάδι. Καλή ώρα, όπως έγινε με το Βατοπέδιο, που βγήκανε όλοι στον αφρό.

ΚΑΙ ΠΑΜΕ τώρα, στο διά ταύτα: Σε ότι, έχει να κάνει με το ποινικό μέρος, ο βασικός κατηγορούμενος αθωώνεται το 2016. Πως γίνεται λοιπόν , η εταιρία να θεωρείται «αστικά συνυπεύθυνη», για τελωνειακές παραβάσεις, να τις καταλογίζονται πρόσθετοι φόροι και πολλαπλά τέλη κι ο διευθύνων σύμβουλος και βασικός κατηγορούμενος να αθωώνεται πανηγυρικά; Αν δεν άλλαζε δηλαδή χέρια η ΣΕΚΑΠ, το Δημόσιο θα πλήρωνε πρόστιμο στο Δημόσιο, 38 εκατομμύρια. Και που θα έβρισκε τα λεφτά η ΣΕΚΑΠ; Θα της έδινε έκτακτη επιχορήγηση το Κράτος. Για να ξοφλήσει το πρόστιμο στο Κράτος. Κι αυτοί που κάνανε τη δουλειά, λάδι. Και για να το κλείνουμε. Όταν καραμπινάτα και αποδεδειγμένα, κάνουνε λαθρεμπόριο, κρατικές εταιρίες και μάλιστα (σε ότι έχει να κάνει με το ποινικό σκέλος) με το αζημίωτο, οι ιδιωτικές πως θα ξηγηθούνε; Θα πηγαίνουνε με το σταυρό στο χέρι; Θα φωνάζουνε τον παπά, για να κάνουνε ευχέλαιο; Αυτά.

MUST READ

Έτσι… γεννήθηκε η Boxing Day – Το μακρινό 1860 και τα πρώτα παιχνίδια στην ιστορία