Συνηθισμένο για αυτόν τον κόσμο

Η παρουσία τόσο πολύ κόσμου στο γήπεδο, με βάση τις γιορτινή περίοδο που βρισκόμαστε, την ανοικτή αγορά και την άσχημη μέχρι τώρα πορεία στο πρωτάθλημα θα αποτελούσε είδηση για οποιαδήποτε άλλη ομάδα στο πρωτάθλημα. Όταν όμως μιλάμε για τη πιο μπασκετική έδρα, τότε απλά αποτελεί ακόμα μια επιβεβαίωση του αυτονόητου και της τεράστιας δυναμικής αυτού του συλλόγου.

Οσοι απορούν για την προσέλευση των περισσότερων από 4500 οπαδών, προφανώς και δεν αντιλαμβάνονται οτι δεν πήγαν εκεί για κανέναν Λάσκαρη, για καμιά προοπτική κατάκτησης τίτλου, για κανένα όφελος. Ο κόσμος του Άρη βρέθηκε στο γήπεδο για τα λάβαρα που υπάρχουν στο ταβάνι του Παλε, για τη φανέλα του Νίκου Γκάλη, για το σήμα με τον Θεό του πολέμου.

Για τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τους παίκτες του. Τους έστειλε απο το πρώτο λεπτό του αγώνα με τα Τρίκαλα το μήνυμα, οτι παρα τα μεγάλα διοικητικά και οικονομικά προβλήματα, δεν θα είναι μόνοι. Με πάρα πολλά μικρά παιδιά και εφήβους στις εξέδρες .

Με άτομα που δεν είχαν καν γεννηθεί τα χρυσά χρόνια του Αυτοκράτορα, όμως έχουν μπολιαστεί με αυτή τη νοοτροπία απο γονείς και άλλους συγγενείς. Ο κόσμος έστειλε το μήνυμα, επίσης, οτι αυτή η ομάδα αξίζει να βρεθεί άμεσα μια λύση στα διοικητικά.

Σε ότι αφορά το αγωνιστικό, παρά την συγκινητική προσπάθεια των Τσαϊρέλη και Χρηστίδη, είναι επιτακτική η ανάγκη για την απόκτηση ενός σέντερ. Καλή χρονιά σε όλους με υγεία και εύχομαι το 2018 να φέρει τον Άρη εκεί που του αξίζει.