Στην τέταρτη θητεία του στο Ρέντη ο Κώστας Φορτούνης αποκτά την προοπτική να γίνει «σημείο αναφοράς» στον Ολυμπιακό.
Μπορεί στον Ολυμπιακό να κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια οι ξένοι, όμως οι Έλληνες είναι «λίγοι και καλοί». Σε κάθε κανόνα υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις, αλλά οι ερυθρόλευκοι έχουν μόνον καλές αναμνήσεις (και κάτι… παραπάνω) από τις περιπτώσεις των Μήτρογλου, Μανωλά, Σάμαρη και προσφάτως του Ρέτσου, συνεπώς για το λόγο αυτό επιμένουν και ασχολούνται με ιστορίες όπως αυτές του Πασαλίδη και του Μαυροπάνου…
Πέρα όμως από το αύριο υπάρχει και το… χθες. Κι αυτός που «παλιώνει» πλέον με την κόκκινη φανέλα είναι ο Κώστας Φορτούνης. Στην τέταρτη θητεία του στο λιμάνι ο «Φόρτου» έχει βάλει στην πλάτη έναν σημαδιακό, για την οικογένεια του Ολυμπιακού, αριθμό όπως είναι το «7» και παρά το γεγονός ότι έχει περάσει, είναι η αλήθεια, από αρκετές φάσεις, εντούτοις έχει καταφέρει να επιβιώσει και κατά τα φαινόμενα διαθέτει την προοπτική να αποτελέσει το σημείο αναφοράς στην ομάδα για τα επόμενα χρόνια.
Τα προσόντα τα έχει, καλός χαρακτήρας είναι, συνεπώς αν προσέξει λίγο τα… δοκάρια που βρίσκει με κάποια like στο διαδίκτυο, τότε θα είναι ο επόμενος αρχηγός του Ολυμπιακού, αφού και λόγω θέσης δεν είναι τόσο απλό να προσελκύσει το ενδιαφέρον από συλλόγους του εξωτερικού που θα βάλουν την ομάδα του στον πειρασμό.
Πέρασε από όλα τα στάδια ο Φορτούνης και αυτό θα πρέπει να τον έχει ωφελήσει. Να τον έχει δυναμώσει. Όταν ήρθε στον Ολυμπιακό συνάντησε τον Τσόρι Ντομίνγκες στα «ντουζένια» του αλλά παρόλα αυτά δεν φοβήθηκε την πρόκληση, αν και θα μπορούσε να είχε επιλέξει την «ασυλία» του ΠΑΟΚ που του πρόσφερε θέση βασικού.
Με το «καλημέρα» ο Μίτσελ τον άφησε εκτός ευρωπαϊκής λίστας και ο Κώστας βρήκε χρόνο συμμετοχής μόνον σε κάποια ματς του κυπέλλου, αυτά που χαρακτηρίζουμε ως «ευκαιρίες». Οι Πορτογάλοι προπονητές ήταν αυτοί που τον ανέδειξαν, πρώτα ο Βίτορ Περέιρα που ήρθε καταμεσής της περιόδου και του άνοιξε την πόρτα της ενδεκάδας και στη συνέχεια ο Μάρκο Σίλβα.
Το ματς που τον «απογείωσε» ήταν αυτό με την Άρσεναλ στο Εμιρέιτς, καθώς ο Τσόρι είχε βγει «οφ» από την πρεμιέρα του Champions League με την Μπάγερν Μονάχου και ο Φορτούνης, εκτός του ότι συνέδεσε το όνομά του με την πρώτη νίκη του Ολυμπιακού επί αγγλικού εδάφους, έβαλε στη διαδικασία τους (Βρετανούς) δημοσιογράφους να ασκήσουν δριμύτατη κριτική στον Αρσέν Βενγκέρ για την επιλογή του να βάλει κάτω από την εστία τον Οσπίνα, αντί του Τσεχ, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να αντιδράσει στο κόρνερ του.
Τις πέρασε και τις περιόδους κρίσης και με τον Σίλβα και αργότερα με τον Μπέντο, όπως και στο ξεκίνημα με τον Χάσι. Κι ο Λεμονής τον άφησε έξω από το ματς με τον Ατρόμητο, ως «μήνυμα», αλλά τελικά ο Φορτούνης επιβιώνει και υποχρεώνει τον Μάριν να παίζει από αριστερά.
Το περιβραχιόνιο του Ολυμπιακού είναι γεγονός ότι δεν είχε … χρυσόσκονη (για να είμαστε και στο κλίμα των ημερών) για αρκετούς προκατόχους του. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος και ο Γιάννης Μανιάτης υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς, ο Σιόβας το απέφυγε αλλά ο Φορτούνης δεν μπορεί να πει «πάσο» τώρα που η τράπουλα του βγάζει το καλό το φύλλο. Ούτε και να μπλοφάρει αλλά απλά να συνεχίσει το παιχνίδι του…