Το αίμα με το μπουρί της σόμπας

ΤΗΣ πουτάνας το μαγκάλι θα γίνει από Δευτέρα, με το νέο έτος. Η λίστα με τις αυξήσεις, είναι μεγαλύτερη από κατάλογο πιτσαρίας: Μαχαίρι και ψαλίδι. Μιλάμε γιά καταιγίδα. Γιά λαίλαπα. Κόβεται το ΕΚΑΣ. Ανεβαίνει ο Ενφια στους έχοντες μεσαία και μεγάλη ακίνητη περιουσία. Ανεβαίνει ο ΦΠΑ σε 22 νησιά του Αιγαίου. Πέφτει ακόμα παρακάτω, το αφορολόγητο. Κόβεται το επίδομα θέρμανσης. Κόβονται τα επιδόματα, αναπήρων και πολυτέκνων.

Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τη φορολογια, μιλάμε για σφαγή. Άμμεση και έμμεση. Ένα παράδειγμα, μόνο είναι αρκετό. Τα τσιγάρα. Η φορολογία στα τσιγάρα, στην Ελλάδα, συνιστά παγκόσμιο ρεκόρ. Δίνεις τέσσερα Γιούρο γιά ένα πακέτο. Απ αυτά τα 3.32, είναι ο φόρος ειδικής κατανάλωσης και ο ΦΠΑ, που πηγαίνουν στα κρατικά ταμεία. Και μένουνε 0.68 λεπτά γιά όλους τους άλλους :Παραγωγούς, καπνοβιομηχάνους, χονδρέμπορους, περιπτεράδες. Αποτέλεσμα; Να κονομάνε τις κάλτσες τους, οι τσιγαράδες με τα λαθραία.

Ταυτόχρονα, αν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας, σχεδόν απαγορεύεται να δουλεύεις. Αν δουλεύεις, η Εφορία και τα ασφαλιστικά Ταμεία, παίρνουνε τα πολλά κι εσύ τα λίγα. Το αίμα με το μπουρί της σόμπας, σου πίνει ο Τσακαλώτος.

ΑΥΤΗ, είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Οι παραμύθι φούρναρης αριστεροί. Με τους κουτσαβακισμούς του Πολάκη, τα τσιφτετέλια και τους καρσιλαμάδες της Γεροβασιλη και τον Αλέκο τον Φλαμπουράρη, παρέα με τον Τζώνυ που περπατάει.

Γυρνάς το φύλλο από την ανάποδη και τι να δεις; Τον Κυριάκο να παίζει μπάλλα με τον Κωνσταντίνο τον Μαρκουλάκη. Και τον περιφερόμενο φιλόσοφο Στέλιο Ράμφο, που έκανε μεταγραφή από το Ποτάμι. Με τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, γκεστ σταρ στο συνέδριο της ΝουΔου, πήγε να κάνει τη ρελάνς στον Αλέξη. Και τη μεγάλη κουβέντα, που είπε σχετικά με τη Ντόρα.

Ότι αύριο, με το καλό που θα γίνει, πρωθυπουργός η αδελφή του, δεν θα είναι Υπουργός. Εν ονόματι της πατρίδας και του κόμματος δηλαδή, αποφάσισε να αδικήσει την αδερφή του. Το αίμα του. Να τη θυσιάσει, ως δεύτερη Ιφιγένεια. Γιά να χτυπήσει την οικογενειοκρατία στη ρίζα της. Σ’ ένα κόμμα που ζουν βασιλεύουν και αύριο θα υπουργεύουν, ο υιός Βαρβιτσιώτης, η θυγατέρα Κεφαλογιάννη και γιατί όχι ο Κωστας Καραμανλής ο τρίτος, ο υιός του Αχιλλέα.

ΟΠΩΣ όμως, έχει πει ο, Παυλάκης «και τι με νοίαζει εμένα»; Μαζί θα τη κάνουμε, τη Κυβέρνηση; Ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό, αν θα γίνει, η αν δεν θα γίνει Υπουργός η Ντόρα; Τα θέματα μεταξύ αδελφών άλλωστε, καλόν είναι να λύνονται, στα στενά οικογενειακά πλαίσια. Ποσώς ενδιαφέρουν τους απέξω.

Κατά τα άλλα, ωφείλεις να βγάλεις το καπέλο στον Κυριάκο σχετικά με το στυλ. Στα ίσα τον χτυπάει, τον Αλέξη στο δυνατό του σημείο. Οτι είναι, νέος, ωραίος και καλό παιδί. Πάει να μπει κι αυτός στο πετσί του ίδιου ρόλου. Μπορεί να φοράει γραβάτα, αλλά τα σακάκια του, είναι στενά, κομψά και μεσάτα.

Είναι αθλητικός τύπος. Παίζει ποδόσφαιρο και εναντίον της Εθνική Αστέγων, μάλιστα. Παίζει και μπάσκετ. Δεν πρόκειται δηλαδή γιά κάποιον ανάλγητο δεξιό, που φέρει μάλιστα, το καταραμένο όνομα Μητσοτάκης. Αλλά γιά έναν από μάς.

Γιά έναν, νέο σύγχρονο πολιτικό με κοινωνικές ευαισθησίες. Και σιγά τη μεγάλη διαφορά ηλικίας, που έχει από τον Τσίπρα. Στα 43 είναι ο Αλέξης στα 49 ο Κυριάκος. Ούτε καν πενήντα. Και παρά το γεγονός, ότι είναι έξι χρόνια, μεγαλύτερος και πιό αδύνατος είναι και πιο στυλάτος. Υπερέχει σαφώς σε φυσική κατάσταση. Ας πάει να παίξει μπάλα ο Αλέξης, με τα κιλά που κουβαλάει. Θα γελάει ο κόσμος.

ΕΚΕΙ ακριβώς παίζεται το πολιτικό παιχνίδι. Στις εντυπώσεις. Στη λεζάντα. Είσαι λοιπόν πολίτης αυτής της χώρας.Έχεις φάει στη μάπα , Φίλη, Κοντονή και τους λοιπούς περίεργους της Κουμουνδούρου. Κι ακούς τα ακόμα χειρώτερα. Το τι σε περιμένει αύριο: Όταν θ ανέβει στη σκηνή, να δώσει τη δηκιά του παράσταση ο θίασος της Νέας Δημοκρατίας. Με ζεν πρεμιέ τον Κικίλια και ενζενί τη Μαρία τη Σπυράκη.

ΕΤΣΙ πάει. Όπως ο Αλέξης το έχει ρίξει στο καλαμπούρι και κάνει Υπουργό τον κάθε περίεργο, από τον Χαϊκάλη μέχρι τον Ζουράρι, έτσι θα ξηγηθεί κι ο Κυριάκος. Θα κάνει κόντρα ρελάνς, αύριο με κανέναν Σάκη Ρουβά. Που έχει κι ενα κοινωνικό έργο, να επιδείξει. Και τον τιμάνε με την φιλία, τους τόσο ο πρόεδρος της δήθεν Δημοκρατίας, όσο και ο Αρχιεπίσκοπος.

Είναι προφανές, οτι οδός διαφυγής γι αυτή τη χώρα δεν υπάρχει. Η κατηφόρα, δεν έχει τέρμα. Να το ξαναπούμε λοιπόν γιά μία ακόμα φορά: Δεν αξίζει καλύτερης τύχης, αυτός ο λαός. Δεν δικαιούται κάτι καλύτερο ο ελληνικός λαός. Ενας λαός υποταγμένος. Αβουλος, που το μόνο που κάνει, είναι να ψάχνει κάθε φορά για σωτήρες. Να ψηφίζει αυτόν, που του τάζει τα περισσότερα. Χθες τον Αντώνη, σήμερα τον Αλέξη, αύριο τον Κυριάκο. Κι όταν νευριάζει από τα μεγάλα κόμματα, να στελνει στη Βουλή από τον Θεοδωράκη και τον Καμμένο, μέχρι τον Λεβέντη.

Ενας λαός που αργοπεθαίνει ,που βλέπει τα παιδιά του να μην έχουνε στον ήλιο μοίρα κι είναι υποταγμένος στη κακομοιριά του. Αυτά.

Στη μουσική επιλογή Buddy Guy, Eric Klapton, Johnny Winter, Robert Gray, Hubert Samlin – Sweet Home Chicago:

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…