Ζαλγκίρις – Ολυμπιακός : Μια χαρά και το 11-4 με τόσα προβλήματα

Σε κανένα σημείο δεν θέλω με τον τίτλο να δικαιολογήσω την ήττα του Ολυμπιακού. Θα αρκεστώ σε μία ατάκα του Γιάννη Σφαιρόπουλου κατά τη συνέντευξη Τύπου μετά το τέλος της αναμέτρησης, με την οποία είμαι 100% σύμφωνος. Ο κόουτς των ερυθρόλευκων λοιπόν δήλωσε πως «Δεν έχω παράπονο από τους παίκτες μου. Πάλεψαν, χάσαμε ένα παιχνίδι, πρέπει να συνεχίσουμε για το επόμενο ματς».

Έτσι είναι η φετινή Ευρωλίγκα. Ο Ολυμπιακός παλεύει με τους εσωτερικούς του δαίμονες, τους τραυματισμούς, δεν έχει καταφέρει να παίξει ούτε σε ένα παιχνίδι χωρίς απώλεια και στο Κάουνας ήταν αλλοιωμένη η πεντάδα του κατά τα 3/5!

Συγνώμη, όμως η υπερπροσπάθεια όσων μένουν πίσω είναι για αποθέωση και όχι για κατακραυγή. Έχω μία δύο υποσημειώσεις να κάνω αναφορικά με την ήττα του Ολυμπιακού στο Κάουνας.

Αρχικά, η Ζαλγκίρις για μένα παίζει το καλύτερο μπάσκετ στη διοργάνωση αναφορικά με τους ρόλους που έχει θέσει ο Γιασικεβίτσιους στην ομάδα του. Τέλειες αποστάσεις, χωρίς να πελαγοδρομεί κανείς, με μικρό συνολικό ατομικό ταλέντο, αλλά πλάνο και δουλειά που υπερκερνάει και αυτό το εμπόδιο. Εάν είχε για μένα ένα δυνατότερο τριάρι και έναν σέντερ με υπόσταση, θα την είχα βάσει των όσων πράττει στο παρκέ, ανάμεσα στις συνδιεκδικήτριες της Ευρωλίγκας.

Στον Ολυμπιακό τώρα. Αυτήν την περίοδο ο Βασίλης Σπανούλης είναι «ευχή και κατάρα» για την ομάδα του. Να γίνω πιο συγκεκριμένος επειδή μπορεί να παρεξηγηθώ. Ο αρχηγός των Πειραιωτών είναι στιγμές που κολλάει την επίθεση της ομάδας του, κάνει κατακράτηση ντρίπλας, κάνει πιο προβλέψιμο τον Ολυμπιακό στην επίθεση και οι συμπαίκτες του συχνά τον οδηγούν σε λάθη, επειδή του δίνουν την μπάλα όταν δεν ξέρουν τι να την κάνουν. Εννοείται πως δεν ξεχνάω όσα προσφέρει στο παρκέ. Οι 7 ασίστ του ας πούμε είναι κάτι που έλειπαν τόσο καιρό για τους «ερυθρόλευκους». Ταυτόχρονα είναι… φόβητρο για τους αντιπάλους του. Επικεντρώνονται επάνω του, παραμερίζουν τους υπόλοιπους. Το πρόβλημα δυστυχώς είναι ότι η επιστροφή του έχει συμπέσει με το… σκάσιμο του Στρέλνιεκς και την κατακόρυφη πτώση του Ρόμπερτς.

Εκεί έγκειται και το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους Πειραιώτες. Στο ότι το supporting cast του είναι σε ρηχά νερά πλέον. Δίπλα του δεν έχει ένα δυνατό στήριγμα και αυτό φανερώνει την αδυναμία του να είναι ακόμα στο 100% της απόδοσής του.

Στα θετικά αυτής της ομάδας είναι αυτό που λέμε τόσο καιρό. Η αυταπάρνηση που δείχνει παρά τις δυσκολίες. Το ότι έχει 11 νίκες και 4 ήττες στην Ευρωλίγκα, την περίοδο που η μία κατραπακιά των τραυματισμών διαδέχεται την άλλη. Ο Σφαιρόπουλος κέρδισε τον Ιωάννη Παπαπέτρου που δείχνει τον χαρακτήρα του και το πόσο καλά νιώθει όταν τον πιστεύει κάποιος. Την ίδια ώρα έχει ανέβει ο Τόμπσον που του λείπει μόνο το ελεύθερο εύστοχο σουτ. Αυτό που δεν καταλαβαίνω σε αυτό το παιδί είναι πως δεν μπορεί να σκοράρει από τα 6,75μ όταν είναι μόνος του και τα… χλατσώνει όταν είναι υπό πίεση! Φοβερό και ανεξήγητο.

Κλείνοντας, οι «ερυθρόλευκοι»  πρέπει να είναι χαρούμενοι για την συνολική τους εικόνα στα 15 πρώτα παιχνίδια της διοργάνωσης. Έχουν καταφέρει ένα άθλο. Εάν περνούσαν από το Κάουνας θα είχαν ήδη 6 εκτός έδρας θετικά αποτελέσματα σε 8 ματς και θα έπαιζαν άλλα 7 παιχνίδια μακριά από το ΣΕΦ. Τώρα θα ηρεμήσουν όλοι, θα επιστρέψουν στην Ελλάδα, θα παίξουν ένα παιχνίδι στην παραμονή της Πρωτοχρονιάς με τον Πανιώνιο στο Φάληρο και σιγά σιγά θα προσπαθήσουν να επανέλθουν στην κανονικότητά τους με την Αρμάνι.

ΥΓ1 Ο Μπόγρης κερδίζει με το σπαθί του το χειροκρότημα. Με 12 λεπτά συμμετοχής, είχε 5 ριμπάουντ και δύο πόντους. Καλές άμυνες, ζήλο από την αρχή μέχρι το τέλος και ουσία στο παιχνίδι του. Το μόνο που του μένει πλέον είναι και να ξεθαρρέψει.

ΥΓ2 Ο Ρόμπερτς αυτήν την περίοδο είναι σκιά του εαυτού του. Αξίζει να του «τρώει» τα λεπτά ο Τολιόπουλος; Είναι ένα ερώτημα που δεν μπορώ να το απαντήσω εγώ. Αυτό που ξέρω είναι πως όσο καλό παιδί είναι ο Μπράιαν, άλλο τόσο πρόβλημα προκαλεί με την ατολμία του στην επίθεση.

ΥΓ3 ΜΠΡΑΒΟ στον Παπαπέτρου. Μόνο μπράβο. Το παλικάρι αποδεικνύει ότι έχει «cojones», μπορεί να προσφέρει και ΠΡΕΠΕΙ να του δίνει αυτήν την εμπιστοσύνη ο προπονητής του. Για αυτό έπαιξε 34 λεπτά. Ο παίκτης που πραγματικά ξεχώρισε στο Κάουνας…