Για τον Κούδα, ναι. Σήμερα, pourquoi;

Η ΠΡΩΤΗ ανάγνωση του χριστουγεννιάτικου μανιφέστου του Ιβάν Σαββίδη είχε να κάνει με την ευθεία επίθεση εναντίον του (πάλαι ποτέ φίλου του και συνοδοιπόρου στη μάχη για να φύγουν οι γκρανκάσες από το ποδόσφαιρο) Δημήτρη Μελισσανίδη. Η δεύτερη ανάγνωση με την ευθεία απειλή εναντίον των «Αθηναίων», ότι δε θέλει προς το παρόν να χρησιμοποιήσει όλη τη δύναμή του.

Υπάρχει και τρίτη ανάγνωση, η οποία είναι και η πλέον σημαντική. Και δεν έχει να κάνει μόνο με το επικίνδυνο του διαχωρισμού σε Βορρά και Νότο. Δεν ήταν η πρώτη φορά άλλωστε που ο Ιβάν Σαββίδης μίλησε για «αθηναϊκό ποδόσφαιρο».

-Τη 1η Μαρτίου 2016, με αφορμή τη διαιτησία στο παιχνίδι Κυπέλλου ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, είχε δηλώσει: «Εγώ κοιμάμαι και ονειρεύομαι το Αθηναϊκό ποδόσφαιρο να διαλυθεί τελείως. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα και η Πελοπόννησος».
-Την επομένη 2 Μαρτίου πρόσθεσε: «Δεν επιτρέπεται να υπάρχει ποδόσφαιρο μόνο στην Αθήνα».
-Στις 31 Μαΐου 2017, μετά την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Παναθηναϊκό για τα πλέι-οφ, δηλώνει ότι «όλες οι ομάδες των Αθηνών έχουν εναντιωθεί απέναντί μας» (sic).

ΤΟ επικίνδυνο του πράγματος, που παραπέμπει σε Καταλονία, είναι προφανές. Εν έτει 2017 δηλαδή, κι όχι την αθώα δεκαετία του ’60 όταν η καταραμένη η Αθήνα είχε κλέψει την «Ωραία Ελένη» του Βορρά που άκουγε στο όνομα Γιώργος Κούδας. Η αρπαγή του 20χρονου Γιώργου Κούδα ήταν πράγματι casus belli. Χωρίς τηλεόραση, τον κινηματογράφο να είναι πολυτέλεια και το ίντερνετ άγνωστη λέξη, το ποδόσφαιρο ήταν από τις βασικές προτεραιότητες της καθημερινότητας.

Κάπως έτσι, ο εκδότης των Σπορ του Βορρά, ο καλαματιανός Δημήτρης Μπούζας, γαλούχησε γενιές Παοκτζήδων με το ότι για όλα φταίει η Αθήνα (ενώ ο ίδιος σε προσωπικό επίπεδο είχε άριστες σχέσεις με το Γιώργο Βαρδινογιάννη). Σ’ αυτό ακριβώς το μότο πάτησε κι έχτισε καριέρα ο νομάρχης (της καρδιάς τους), Παναγιώτης Ψωμιάδης. Κόντρα στην Αθήνα, που δεν παραλείπει να κατακεραυνώνει στα κηρύγματά του ο Μητροπολίτης Άνθιμος.

ΟΙ ΚΑΤΑΡΕΣ και το ανάθεμα εναντίον του κράτους των Αθηνών πουλάνε στη Βόρεια Ελλάδα γενικότερα και στη Θεσσαλονίκη ειδικότερα. Σε πολιτικό-κοινωνικό επίπεδο, αλλά πολύ περισσότερο σε ποδοσφαιρικό. Η Αθήνα που κάνει κουμάντο έριξε από δύο φορές Άρη και Ηρακλή και δεν αφήνει τον ΠΑΟΚ εδώ και 32 χρόνια να πάρει πρωτάθλημα. Ο Ιβάν Σαββίδης έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη ότι δεν πρόκειται ν ασχοληθεί με την πολιτική. Αρέσκεται όμως στο να μιμείται τους πολιτικούς απατεώνες. Ο απατεώνας πάντα ψάχνει για φανταστικούς εχθρούς. Ο Σύριζα είναι εναντίον των «δεξιών», λες και οι δεξιοί ευημερούν. Λες κι αν έχεις πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων δεν κινδυνεύει το σπίτι σου με πλειστηριασμό. Όποιος μιλάει σήμερα με «εμείς» κι «εσείς» είναι απατεώνας. Όταν όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.

ΚΑΙ φτάνουμε στο δια ταύτα: για ποιο λόγο τα βάζει ο Σαββίδης με την Αθήνα; Για ποιο λόγο της κηρύσσει τον πόλεμο; Για το ποδόσφαιρο; Σοβαροί να είμαστε. Υπάρχει ποδόσφαιρο στην Ελλάδα; Με την ΑΕΚ πρώτη στο πρωτάθλημα, να κόβει πέντε χιλιάδες εισιτήρια; Με τον Παναθηναϊκό ένα βήμα πριν το κανόνι; Με τον Άρη στη Β’ Εθνική και τον Ηρακλή στη Γ’; Με το συνδρομητικό κανάλι στα πρόθυρα της χρεωκοπίας; Ποιος ασχολείται σήμερα με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, πλην των οργανωμένων που έχουν αναγάγει το οπαδιλίκι σε επάγγελμα; Κι έρχεται ο Ιβάν Σαββίδης κι απειλεί τους Αθηναίους ότι θα τους κηρύξει τον πόλεμο. Για ποιον λόγο; Pourquoi, που ρωτάνε οι Γάλλοι; Για να τρομάξει ποιους; Για να φοβηθούν ποιοι; Οι πέντε χιλιάδες Παναθηναϊκοί και ΑΕΚτζήδες που πάνε κάθε Κυριακή στο γήπεδο;

Στη μουσική επιλογή BB King & Eric Clapton- The thrill is gone.