Να έχουμε τον Γκάλη να μας συγκινεί και να στέλνουμε ευχητήριες κάρτες στον Βασιλακόπουλο
Τον είδαμε, βουτήξαμε στις πιο γλυκές μας αναμνήσεις, συγκινηθήκαμε, νιώσαμε ευλογημένοι που είμαστε μέρος του συνόλου. Και δεν ήταν μόνο δικά μας τα συναισθήματα, καθώς όλοι εκείνοι που μας έχουν κάνει να αγαπάμε το μπάσκετ, υποκλίθηκαν στο μεγαλείο του. Διαμαντίδης, Σπανούλης, Κακιούζης και πόσοι άλλοι έδειξαν τον Νίκο Γκάλη ως την πηγή έμπνευσής του να ασχοληθούν με τη… σπυριάρα. Αν αρχίσουμε να αραδιάζουμε ονόματα, θα ξημερώσουμε, οπότε ας το αποφύγουμε για την οικονομία χώρου και χρόνου.
Ωραία όλα αυτά, αλλά μετά τι; Μπήκαμε και στα social media της ΕΟΚ κι είδαμε μια ηλεκτρονική κάρτα ευχών, στην οποία δέσποζε το όνομα του Γιώργου Βασιλακόπουλου. Σκεφτήκαμε ότι, έτσι είναι το σωστό. Ο Νίκος Γκάλης να πρωταγωνιστεί κι ο (όχι μόνο λόγω ηλικίας) ξεπερασμένος πια Γιώργος Βασιλακόπουλος να μας θυμάται -και να τον θυμόμαστε- μέσω χριστουγεννιάτικης κάρτας.
Δεν περιμέναμε ούτε το βίντεο του Νίκου Γκάλη με την Εθνική μπάσκετ με αμαξίδιο, ούτε την εκδήλωση στο κλειστό του Αγίου Θωμά για να «ανακαλύψουμε» ότι η ΕΟΚ δεν έχει πλέον βιωματική επαφή με το άθλημα. Και μπορεί ο πάλαι ποτέ «ισχυρός» να κομπορρημονεί ότι βγαίνει με ποσοστά Βόρειας Κορέας, όμως καλό θα ήταν να μας το δείξει.
Όλοι όσοι έχετε αποδεχθεί εξ ορισμού ότι βγήκε με τεράστια πλειοψηφία (δεν το αμφισβητούμε, γιατί δεν το γνωρίζουμε) έχετε δει πουθενά τις ψήφους; Πόσοι ψήφισαν, επί πόσων στο σύνολο και πόσες πήραν οι εκλεγμένοι; Αυτό είναι κεφάλαιο, με το οποίο θα ασχοληθούμε στη συνέχεια, οπότε πάμε στο προκείμενο.
Το μπάσκετ, όπως κάθε ζωντανός οργανισμός, χρειάζεται ηγεσία. Δεν μπορεί να είναι ούτε ακέφαλο, ούτε στον αυτόματο. Χρειάζεται ανθρώπους που να εμπνέουν, που ταυτόχρονα μπορούν να αφουγκραστούν, μπορούν να βγουν στο εξωτερικό και στο εσωτερικό και να έχουν ειδικό βάρος.
Ανθρώπους όπως ο Νίκος Γκάλης, που είναι αλήθεια πως έχουμε την τύχη να αναπνέουμε τον ίδιο αέρα, αλλά την ατυχία να μην τον «εκμεταλλευόμαστε» για να απογειώσει το άθλημα, να του δώσει προοπτική. Αντί άλλων σκέψεων, απλά σκεφτείτε: Πότε είδατε τελευταία φορά φωτογραφία του προέδρου της ΕΟΚ σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας. Δεν μιλώ ούτε για τελικό πρωταθλήματος, ούτε για All Stra Game, ούτε για οποιαδήποτε άλλη εκδήλωση.
Επίσης, πριν κάνουμε οτιδήποτε άλλο, σκεφτείτε πόσα μέλη από το Δ.Σ. της ΕΟΚ γνωρίζετε; Από αυτούς που γνωρίζετε, για πόσους ξέρετε αν έχουν παίξει ποτέ μπάσκετ, πώς βρέθηκαν στη θέση που είναι; Αν από αυτούς που ενδεχομένως διαβάσετε τα ονόματά τους (αν ανατρέξετε στο site της Ομοσπονδίας) μπορείτε να θυμηθείτε το πρόσωπό τους.