Από τον… ταρίφα του χθες, στον ταξιτζή του μέλλοντος

Γιώργος Κογκαλίδης 27.11.2019-18:37

Όσα θα διαβάσετε δεν είναι προϊόν μυθοπλασίας. Συναντήσαμε τον ταξιτζή που μας… έφτιαξε τη μέρα, μας έδειξε ότι δεν είναι όλα μαύρα

Συνήθως γράφω για μπάσκετ, αυτό είναι άλλωστε το αντικείμενο ενασχόλησής μου, αλλά σήμερα θα προτιμήσω να αφιερώσω το μπλογκ σ’ έναν ταξιτζή, ο οποίος δείχνει ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, που τη θέλουμε και που μας αξίζει. Έναν ταξιτζή, ο οποίος μου έφτιαξε τη μέρα, παρότι δεν τον συνάντησα ποτέ! Κι αν σας μπέρδεψα, υπόσχομαι ότι η συνέχεια δεν έχει κανέναν γρίφο, αλλά πριν προχωρήσουμε μια… διευκρίνιση.

Ως άνθρωπος είμαι (κακώς) απόλυτα εξαρτημένος από το αυτοκίνητό μου. Έχω να μπω σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (στην Ελλάδα) από το 1984, πήγα μια φορά κι είδα τον σταθμό του Συντάγματος στο Μετρό, για να γνωρίζω περί τίνος πρόκειται και χρησιμοποιώ ταξί στις σπάνιες περιπτώσεις που έχω βάλει το αμάξι για φτιάξιμο και δεν έχω δανειστεί κάποιο άλλο. Αυτό όχι για να κομπορρημονήσω, αλλά για να αντιληφθείτε ότι δεν είμαι ειδικός επί του θέματος.

Αντιθέτως η σύζυγός μου ξέρει να μετακινείται με όλους τους τρόπους. Έχει εφαρμογές στο κινητό, που φέρνουν το ταξί στην πόρτα της, ξέρει διαδρομές και αριθμούς λεωφορείων, γραμμές του Μετρό, πράγματα που όταν τα λέει είναι για μένα άγνωστα, άρα κι εντυπωσιακά. Σταθερά γκρινιάζει για την έλλειψη καθαριότητας στα ταξί, για τη συμπεριφορά των επαγγελματιών αυτοκινητιστών, κτλ. Θαρρώ δεν είναι η μόνη.

Ενθουσιασμένη σήμερα, ήρθε και μου είπε ότι μπήκε σ’ ένα ταξί που ήταν σαν να βγήκε από το… μέλλον. Κατ’ αρχήν ήταν καινούριο αυτοκίνητο (του 2018) και ήταν πεντακάθαρο. Φαντάζομαι δεν είναι το μόνο… Στα πίσω καθίσματα είχε δύο μπουκάλια με εμφιαλωμένο νερό (σφραγισμένα), προσφορά στους πελάτες, σε περίπτωση που κάποιος διψούσε. Μπράβο, αλλά αυτό ήταν το λιγότερο.

Ο άνθρωπος παρείχε φορτιστές κινητών (και smartphone και iPhone) και τάμπλετ, ενώ το πίσω κάθισμα είχε ενσωματωμένο μηχανισμό για να κάνει μασάζ στον επιβάτη! Δεν κάνω πλάκα. Μάλιστα, πήρε την κάρτα του (σιγά που θα έχανε την ευκαιρία), στην οποία αναφέρεται πως εκτός της παροχής (220 volt) φορτιστών, το εν λόγω ταξί διαθέτει παιδικό κάθισμα!

Επίσης, η εταιρία στην οποία ανήκει μεταφέρει ασθενείς από και προς νοσοκομεία – ιατρεία, έχοντας 100% ιατρικού οξυγόνου κατά τη μεταφορά, πιεσόμετρο, οξύμετρο, πλήρες φαρμακείο ΕΟΦ. Νιώθετε καλά, για να συνεχίσω; Εξασφαλίζει μεταφορά κατοικιδίων μέσα σε ειδικό κλουβί (pet taxi), ταχύτατες μεταφορές με μοτοσυκλέτα (moto taxi) και ασφαλή & διακριτική μεταφορά (σκούρα φιμέ τζάμια).

Η συμπεριφορά του ήταν εξαιρετική κι όταν η σύζυγος μου τον ρώτησε «πώς κι έτσι;», η απάντηση ήταν σοβαρότατη κι αποστομωτική: «Επενδύω στη δουλειά μου» της είπε. Τι άλλο να του πει κανείς εκτός από ένα μεγάλο, τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ. Για τον επαγγελματισμό, για τη σοβαρότητα, για την κουλτούρα, γιατί μας δείχνει ότι υπάρχει μια άλλη Ελλάδα, μια Ελλάδα που μας αξίζει (ίσως όχι σε όλους), αλλά και μια Ελλάδα που τη θέλουμε, γαμώ το κέρατό μου. Το να δείχνεις σεβασμό στον πελάτη, το να σέβεσαι τον εαυτό σου, το να κερδίζεις τον σεβασμό, δεν είναι το μυστικό των επτά θαλασσών και των πέντε ηπείρων. Είναι να έχεις κάτι μέσα σου και να καίει.