Δεν μοιάζει του Ρεχάγκελ. Ούτε του Σάντος…

Νίκη με ανατροπή. Από τα πράγματα που δεν συνήθιζε να κάνει η Εθνική. Με τον Τζων Φαντ Σιπ το έκανε κι αυτό. Και ας μην μένουμε στο σχετικά φτωχό 2-1. Το σκορ μπορούσε να είναι μεγαλύτερο. Κάθε Τρίτη επίθεση η Εθνική δημιουργούσε φάσεις για γκολ. Βάλτε τα κάτω και θα δείτε. Πάνω από εικοσιπέντε τελικές προσπαθείς. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο η μία φάση διαδεχόταν την άλλη.

Να μην παίρνουμε φόρα όμως όταν οι Φιλανδοί έχουν φροντίσει προ πολλού να μας την κόψουν. Αυτοί θα πάνε στα τελικά κι εμείς θα δούμε τα παιχνίδια των άλλων από τον καναπέ. Μιλάμε για καραμπινάτη αποτυχία. Δεν διασώζει την αμαρτωλή και άσχετη με το άθλημα διοίκηση της ΕΠΟ ότι κάναμε τρία πολύ καλά παιχνίδια όταν όλα είχαν κριθεί. Με τον εκλεκτό της Αναστασιάδη στον πάγκο κάναμε μια τρύπα στο νερό και καταφέραμε να αποκλειστούμε.

Διακρίνω τώρα τελευταία μια προσπάθεια στην οποία παίρνουν μέρος και αρκετοί του σιναφιού μας, το βάρος για τον αποκλεισμό να πέσει στον Παπασταθόπουλο και τον Μανωλά. Ωπα, γιατί κάτι τέτοιο αντιβαίνει στην ποδοσφαιρική λογική. Άλλο να ξεκινάει μια νέα προσπάθεια ο προπονητής και να μην τους καλεί κι άλλο να τους ρίξουμε τον λίθο του αναθέματος. Άλλο να επαινούμε τον Σταφυλίδη που παίζει εκεί που δεν είναι η θέση του κι άλλο να μην παραδεχόμαστε ότι το λάθος που έκανε είναι από εκείνα που σπάνια κάνουν οι καλοί σέντερ μπακ.

Την πρόκριση την έχασε η Ομοσπονδία που ξεσπίτωσε την Εθνική και της έβαλε για προπονητή έναν γραφικό τύπο που δεν μπορούσε να εμπνεύσει κανέναν. Τουλάχιστον κανέναν από εκείνους που είχαν παραστάσεις, μπορούσαν να συγκρίνουν και δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως ένας ξεπερασμένος βρέθηκε ξαφνικά στον πάγκο της Εθνικής.

Με τον Ολλανδό το πράγμα φαίνεται να αλλάζει. Κρατάμε την επιφύλαξη για το πώς θα ήταν τα πράγματα να η ομάδα είχε πιθανότητες να πάρει την πρόκριση και έπαιζε φορτωμένη με άγχος. Επιφυλακτικά λοιπόν αλλά αυτό που βλέπουμε συνεχίσει να μας αρέσει. Κι αρέσει πολύ. Κι άλλες εποχές η Εθνική έπαιρνε αποτελέσματα αλλά αυτό που γίνεται τώρα είχε χρόνια να συμβεί.

Αυτό που είχε δηλώσει ο Ρανιέρι να παίζει η Εθνική (επιθετικά) το παίζει με τον Ολλανδό που το κάνει χωρίς να προηγούνται οι σχετικές δηλώσεις. Ετσι είναι πολύ καλύτερα. Η Εθνική παίζει επιθετικά και μόλις χάνει την μπάλα παίζει επιθετική άμυνα πιέζοντας ψηλά για να την επανακτήσει. Όλα τούτα είναι πολύ ελπιδοφόρα και ως ένα βαθμό συναρπαστικά. Θα δούμε τι θα γίνει στη συνέχεις όταν θα υπάρχει συγκεκριμένος στόχος.

MUST READ

Με επιστροφές αλλά χωρίς Έσε ο Ολυμπιακός κόντρα στην ΑΕΚ

Τώρα όμως χωρίς μεμψιμοιρίες και ομαδικούς παραμορφωτικούς καθρέπτες οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι κάτι έχει αλλάξει ριζικά στην Εθνική Ομάδα και αυτό οφείλεται στον κόουτς και τους συνεργάτες του…