Ολυμπιακός: Η σεζόν ξεκίνησε στις 15 Νοεμβρίου

Και όμως ο τίτλος είναι πέρα για πέρα αληθινός. Ο Ολυμπιακός με όσα έχουν συμβεί όλο αυτό το διάστημα μοιάζει πως κάνει επανεκκίνηση και από το βράδυ της Παρασκευής ξεκινάει με το δεξί την σεζόν 2019-20. Σημαίνει κάτι η νίκη επί της Ζαλγκίρις Κάουνας στο ΣΕΦ; Σίγουρα όχι εάν αυτήν δε συνδυαστεί με ένα τουλάχιστον διπλό στην διαβαλοβδομάδα που έρχεται και τα δύο ματς στην Γερμανία.

Σημαίνει πολλά πάντως για τους παίκτες που τόσο καιρό καλούνται να δώσουν ένα ματς την εβδομάδα και φέρνουν βαρέως κάθε αρνητικό αποτέλεσμα. Οι ήττες είναι αυτές που ενοχλούν στην ψυχολογία ενός αθλητή και πάνω από ολα στο μυαλό του. Αλλάζει κάτι με 3-5 ρεκόρ τώρα; Σίγουρα όχι όμως το μόνο καλό είναι ότι στον Ολυμπιακό αυτήν την στιγμή είναι σε σχέση ισχύος εν αντιθέσει με τις υπόλοιπες ομάδες της Ευρωλίγκας.

Κάνω μια μικρή παρένθεση μέχρι να επιστρέψω στο ματς με την Ζαλγκίρις. Οι Ερυθρόλευκοι έδωσαν ματς την Παρασκευή με τους Λιθουανούς, έχουν μια μέρα ηρεμίας και μπαίνουν στις προπονήσεις για την προετοιμασία τους ενόψει του πενταήμερου του στην Γερμανία και των αγώνων με Μπάγερν στο Μόναχο (19 Νοεμβρίου) και Αλμπα στο Βερολίνο (21 Νοεμβρίου). Τρία ματς σε διάστημα 6 ημερών, με μικρή ταλαιπωρία αφού τα δύο είναι μεν εκτός έδρας αλλά στην ίδια χώρα. Για παράδειγμα ας πούμε η Μπάγερν θα προέρχεται από ένα ενδιάμεσο ματς με την Μπεϊρούτ στην έδρα της, ενώ είχε ταξιδέψει και ηττηθεί στην Βαλένθια την Παρασκευή. Η καταπόνηση λοιπόν είναι τεράστια και όπως ορθά τόνισε ο Γιασικεβίτσιους μετά την ήττα στο ΣΕΦ, αποδεικνύεται πως όντως η Ευρωλίγκα αποτελεί την πιο δύσκολη Λίγκα στον πλανήτη.

ΕΠΑΙΞΕ ΜΠΑΣΚΕΤ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ

Θα σας κουράσω αυτήν την φορά λίγο γιατί θα πηγαίνω από το ένα θέμα στο άλλο. Πιάνουμε πάλι το ματς με την Ζαλγκίρις. Σε ένα αναμενόμενο ψιλοάδειο ΣΕΦ (αλλά με αρκετά θερμό κοινό για να τα λέμε όλα), ο Ολυμπιακός κλήθηκε να αντιμετωπίσει την ομάδα του Σάρας, η οποία σε θέμα ποιότητας δεν έχει σχέση με τις προηγούμενες που έχει παρουσιάσει ο Λιθουανός τεχνικός, όμως σίγουρα είναι ένα αξιόμαχο σύνολο και μια ομάδα-μοντέλο για την Ευρωλίγκα. Αρνείται να χάσει, παίζει το μπάσκετ της πάντα, προσαρμόζεται στον αντίπαλο της, ψάχνει τις αδυναμίες του και τον «χτυπάει» εκεί που πραγματικά πονάει. Έτσι έγινε ουσιαστικά και στο πρώτο ημίχρονο στο Φάληρο. Προσεκτικά οι επιθέσεις της, όλο το 24αρι αν χρειάζεται, με στόχευση και βλέποντας κάθε miss match, οι φιλοξενούμενοι εκμεταλλεύτηκαν κάθε λαθος περιστροφή της άμυνας του Ολυμπιακού και μπήκα στα αποδυτήρια με το υπέρ τους σκορ. Στην άμυνα στο ζωγραφιστό είχαν θέματα οι Πειραιώτες σε όλο αυτό το διάστημα. Και όσο η περιφέρεια ήταν κάκιστη στο ένας εναντίον ενός, τόσο πιο μεγάλα ήταν τα προβλήματα όταν ο γκαρντ περνούσε τον προσωπικό του αντίπαλο και έδινε χώρους στους ψηλούς για να τελειώσουν φάσεις.

Την αρνητικότητα στα μετόπισθεν, την κάλυπτε ως ένα σημείο η σταθερή απόδοση στην επίθεση. Αρκούσε αυτό όμως για να γυρίσει η κατάσταση; Δεδομένα όχι. Ο Ολυμπιακός όμως μετά από καιρό έπαιζε μπάσκετ. Είχε αρχές, αυτοπεποίθηση και ας κολλούσε μερικές φορές η μπάλα στην επίθεση και παρά πολλούς πρωταγωνιστές.

Ο Κεμζούρα κοίταξε μέχρι την άκρη του πάγκου του και πήρε πράγματα από όλους. Ακόμα και από τον Μπολντγουιν, με τον οποίο βάζαμε στοίχημα ότι θα είναι η τρίτη αποχώρηση αλλά προσωρινά μένει πίσω και αυτή η περίπτωση. Μην γελιόμαστε έτσι. Αν είχε βρεθεί η χρυσή τομή, ο Αμερικανός θα έψαχνε από το σπίτι του τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Ο Κεμζουρα αφού δεν τον αποχαιρέτησε, όφειλε και καλά έκανε, να βρει πως μπορεί να τον εκμεταλλευτεί. Γκαρντ με την σωματοδομή του και τις χερούκλες του είναι δυσεύρετα και το ρίσκο της χρησιμοποίησης του τελικά, αποδείχθηκε ορθότατο για τον Λιθουανό τεχνικό. Αμυντικά στάθηκε πάρα πολύ καλά, βοήθησε στην οργάνωση του παιχνιδιού, κατέβασε την μπάλα ως έπρεπε, προσπάθησε να είναι ωφέλιμος και οικονομικός. Όποιος θα περίμενε να είναι και αποδοτικός στην επίθεση και τους πόντους, μετά από τέτοιο…παρκάρισμα όλο αυτό το διάστημα, θα ήταν κομματάκι υπερβολικός.

Επιστρέφοντας στον Ολυμπιακό όμως, στο δεύτερο ημίχρονο παρουσιάστηκε πιο διψασμένος από ποτέ. Επιτέλους και μετά από καιρό πήρε ενέργεια από την άμυνα του. Οι Ερυθρόλευκοι δάγκωναν, η πίεση εντεινόταν, υπήρχε διάβασμα και ο Σάρας έβλεπε παίκτες κλειδιά του (Γκριγκόνις, Ουλάνοβας, ΛεΝτέι) να είναι θεατές. Περισσότερες μπάλες στον Ουόλκαπ, θωράκιση της ρακέτας, έλεγχος των ριμπάουντ, «ξύλο» σε κάθε επαφή, επιτέλους μάτια που βγάζουν θέληση για υπέρβαση και νίκη.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε μπάσκετ μετά από καιρό, έκανε σωστά τα βασικά του αθλήματος και πραγματοποίησε το 3-5 στην φετινή τρελή Ευρωλίγκα που τα αποτελέσματα της είναι κάπως δυσνόητα.

ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ

Δεν είναι τυχαίος ο τίτλος και ας μιλήσω και πάλι για αυτόν. Οι Ερυθρόλευκοι είναι στην περίεργη θέση να βιώνουν τον Νοέμβριο μια ακόμα προετοιμασία. Οι προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ, τους έχουν αναγκάσει σε ένα ιδιαίτερο rebuild, αφήνοντας ουσιαστικά στο παρελθόν μια και καλή το καλοκαίρι. Ευτυχώς που βοηθάει λίγο και ο καιρός και νιώθουν και οι παίκτες ότι ζούμε.. Αύγουστο. Το παράκανα όμως έτσι είναι. Από την αρχή γίνονται τα πάντα.

Οι προπονήσεις είναι πιο έντονες από ποτέ. Πέφτουν κορμιά στο ΣΕΦ, το έχω γράψει καιρό τώρα ότι οι παίκτες δουλεύουν αρκετά καλά και μακάρι να αποδώσει όλη αυτή η δουλειά καρπούς για τον Κεμζουρα. Με τον ερχομό των Ροτσεστι και Ριντ, οι Ερυθρόλευκοι μαθαίνουν από την αρχή την… αλφαβήτα, αφού οι δύο Αμερικανοί πρέπει να μάθουν τα συστήματα της ομάδας, τις παραξενιές των συμπαικτων τους, πως κινούνται αυτοί στο παρκέ, τι ζητάει ακριβώς ο προπονητής τους, ποιες είναι οι αρμοδιότητες τους. Παράλληλα η φυγή του Κουζμίνσκας άλλαξε και πάλι τους ρόλους και το ροτέισον, ελευθερώνει κάποιους από αυτούς που μένουν πίσω, όμως τροποποιεί και την χημεία της ομάδας.

Στα της προετοιμασίας λοιπόν, ο Μιλουτίνοφ επιτέλους βρήκε έναν παίκτη για να τον… δέρνει στις προπονήσεις. Εντάξει υπερβάλω, όμως με τον Ριντ να είναι στο 40% του (μπορεί και πολύ λιγότερο), ο Σέρβος νιώθει πίεση στο ΣΕΦ. Ένα κορμί που τον ματσάρει επιτέλους καλά, δεν τον κάνει ότι θέλει στο ένας εναντίον ενός και τον αναγκάζει να προσαρμόζεται διαφορετικά πια εκτός αγώνων. Το μεγαλύτερο συν που έχει φέρει η προσθήκη του Ριντ μέχρι στιγμής είναι η δουλειά που γίνεται μαζί του στις προπονήσεις, η οποία στο άμεσο μέλλον, θα δώσει πράγματα στον Ολυμπιακό αλλά και στον Μιλουτίνοφ.

Από τη δική του μεριά ο Αμερικανός σέντερ έχει ακόμα πολλά να μάθει αναφορικά με την Ευρωλίγκα και το πως παίζεται εδώ το μπάσκετ. Να μην φεύγει από την ρακέτα διαρκώς, να ανεβαίνει για να πιέσει, να βάζει καλύτερα τα χέρια τους στις φάσεις και να περιμένει την πάσα από την.. κλειδαρότρυπα αφού οι χώροι είναι μικροί σε σχέση με το ΝΒΑ. Πάντως η θέληση του είναι τεράστια, προσαρμόζεται και στον Πειραιά είναι ικανοποιημένοι από το πως λειτουργεί όλο αυτό το διάστημα.

Κεφάλαιο Ροτσεστι. Σίγουρα δεν είναι ο παίκτης που θα προσφέρει πράγματα στην άμυνα. Βασικά είναι στιγμές που είναι και μεγάλη πληγή εκεί. Όμως ρε διαολε δεν γίνεται να μην καταλαβαίνει κανείς πως στην άλλη μεριά του παρκέ, εκείνη της επίθεσης, είναι ένα γκαρντ που έλειπε τόσο πολύ στον Ολυμπιακό. Δημιουργεί, εκτελεί, βλέπει γήπεδο, παίζει μπάσκετ! Και χτες το ίδιο. Αξιοποιεί τους συμπαίκτες του (τους οποίους μαθαίνει ακόμα παιδιά οπότε και η κριτική με μέτρο), είναι απειλή για το αντίπαλο καλάθι και δίνει πράγματα στους Πειραιώτες που τα υπόλοιπα γκαρντ δεν τα δίνουν. Ε ας τον καλύψουν και οι άλλοι όταν δεν παίζει άμυνα.

Πόνεσαν τα μάτια μας τόσο καιρό στον άσο. Ομορφαίνει το παιχνίδι και ας μην ήταν η ενδεδειγμένη λύση ως μεταγραφή για τον Ολυμπιακό. Με τον καλό Παπανικολάου, την κανονικότατα στο ροτέισον, τον Μιλουτίνοφ και τον προσαρμοσμένο Ριντ στην διαφορετική Ευρωλίγκα, οι τρύπες θα κλείσουν πίσω. Ας καλύψουν τα νώτα του οι συμπαίκτες του λοιπόν. Φτάνει ο Κεμζούρα να βρει τις 5αδες που θα χωράει ο Ροτσεστι και θα κουκουλώνεται αυτή η αδυναμία του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο 34χρονος γκαρντ έχει ποιότητα και πράγματα να δώσει.

ΥΓ1. Κάθε ομάδα έχει τα μάτια της στην αγορά. Έτσι και ο Ολυμπιακός. Δεν γίνεται να μείνει αδρανής αν του εμφανιστεί κάτι καλό. Όμως από την άλλη, αυτό που σας γράφω τόσο καιρό ισχύει 100%. Έφυγαν οι Μπλατ, Κουζμίνσκας και Χαπ. Ήρθαν οι Ριντ και Ροτσεστι. Από το να φύγει ο Μπόλντγουιν, επιστρέφει στο ροτέισον και πάλι. Αυτήν την περίοδο, η προσθήκη τρίτου παίκτη, μπορεί κάποια στιγμή να δώσει πράγματα, όμως ουσιαστικά θα είναι εγκληματική για την χημεία και τους ρόλους μιας ομάδας. Ναι καταλαβαίνω ότι ο κόσμος θέλει έναν ακόμα γκαρντ. Όμως έτσι έχουν τα πράγματα. Πως να μπει ένας ακόμα παίκτης; Όσο έμπειρος και αν είναι.

ΥΓ2. Εάν ο Αντώνης Κόνιαρης ξεψαρώσει και στην επίθεση θα είναι ακόμα πιο ωφέλιμος για τον Κεμζουρα. Αμυντικά πάντως ο νεαρός γκαρντ είναι εξαίσιος και ο Ολυμπιακός μόνο να κερδίσει έχει από την παρουσία του στο παρκέ.

ΥΓ3. Ανεβασμένος και ο Ρούμπιτ ως πάουερ φόργουορντ. Στην θέση του, αποδίδει πολύ καλά. Όχι ως σέντερ που αποκτήθηκε.

ΥΓ4. Να βγάλω ένα ακόμα παράπονο. Μιλάει ο Κουζμίνσκας στον καλό φίλο Ουρμπόνας για τον Ολυμπιακό. Ήρθε ως τριάρι λέει και ήταν χαρούμενος που ο Μπλατ τον έβαζε στην θέση που του αρέσει να παίζει. Και γιατί δεν πήρε πάουερ φόργουορντ ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι;

ΥΓ5. Ο καλός Παπανικολάου ανεβάζει επίπεδο τους Ερυθρόλευκους. Ειδικά με αυτόν τον Πολ. Τον οποίο Πολ καλό θα ήταν από τώρα η ομάδα να.. διπλαρώσει για να τον έχει ζεστό και για του χρόνου. Με τέτοιες εμφανίσεις, όσο περνάει ο καιρός, τόσο θα γίνεται ό,τι πρέπει για τις υπόλοιπες ομάδες της Ευρωλίγκας. Κάνει και γκελ και στον κόσμο. Ας γίνει το χατήρι του ξαναλέω μωρέ.

ΥΓ6. Η παρακάτω φωτογραφία για όσους μιλούν για τα ιερά τοτέμ του Ολυμπιακού, Βασίλη Σπανούλη και Γιώργο Πρίντεζη. Κανένα άλλο σχόλιο…

ΥΓ7. Και για κλείσιμο. Για τα μπινελίκια του Μπαρτζώκα είχαμε διαβάσει τα χειρότερα σχόλια. Το «Γα#$# όλοι» του Ομπράντοβιτς λογικά θα είμαι mind games. Τεχνητή κρίση… Ή κάτι τέτοιο βρε αδερφέ… Επειδή δεν ξεχνάμε και τόσο εύκολα και η απαξίωση προς το πρόσωπό του Ελληνα τεχνικού ήρθε αστραπιαία τότε. Και δεν το γράφω αυτό αναφορικά με τον προπονητή της Φενέρ, ο οποίος είναι ο.. άρχοντας το των δαχτυλιδιών της Ευρωλίγκας. Αλλά για το πως έπεσε τόσο στα χαμηλά. Τι θα διαβάζαμε εάν ήταν άλλος στη θέση του..

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…