Αυτά που βλέπουμε από την Εθνική μας αρέσουν…

Oποιος έχει καεί στο χυλό, φυσάει και το γιαούρτι. Αν μιλήσεις με υπερθετικούς για την Εθνική Ομάδα υπάρχει ο κίνδυνος να εκτεθείς στο επόμενο παιχνίδι. Πάμε βήμα-βήμα λοιπόν και σχολιάζουμε ότι βλέπουμε. Κι αυτό που βλέπουμε είναι συμπαθητικό, μας αρέσει.

Ο Ολλανδός κόουτς είπε μετά το ματς πως ήθελε να επιβεβαιώσει η ομάδα την εικόνα που έδειξε με την Βοσνία. Την επιβεβαίωσε κι αυτό δεν μπορεί να του το αρνηθεί κανείς. Η Εθνική έπαιξε επιθετικό ποδόσφαιρο, δημιούργησε πολλές φάσεις για γκολ και δεν κινδύνεψε.

Η άμυνά της που αποτελεί παραδοσιακό όπλο δεν έφαγε φάσεις παρά το γεγονός ότι ο Φαντ Σιπ επιμείνει να χρησιμοποιεί τον Σταφυλίδη ως κεντρικό αμυντικό. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι με αντιπάλους σοβαρής δυναμικότητας εκεί θα φανεί πως υπάρχει πρόβλημα. Είπαμε όμως , ότι σχολιάζουμε ό,τι βλέπουμε.

Το σκορ είναι φτωχό και αδικεί την ελληνική ομάδα που είχε επιθετικό πλουραλισμό και διάθεση να παίξει από τις πτέρυγες και να διασπάσει την αρμενική άμυνα. Ευκαιρίες χάθηκαν και από τον Λημνιό που τον σταμάτησε κάνα-δυο φορές ο Αϊραμπετιάν και από τον Μασούρα στο δεύτερο ημίχρονο. Μας αρνήθηκε και ο διαιτητής ένα καθαρό πέναλτι που έγινε πάνω στον Γιαννούλη, είχαμε και δοκάρι με τον Μάνταλο.

Τι περίσσευε στους διεθνείς  στο παιχνίδι με τους Αρμένιους; Περίσσευαν τα τρεξίματα, η πίεση και οι διάθεση να παίξει ο ένας για τον άλλο. Δεν πρόκειται για συστατικά που από μόνα τους εγγυώνται επιτυχία, αλλά όταν δεν τα έχεις σίγουρα δεν μπορείς να πας μακριά.

Η ομάδα που δημιουργεί ο κόουτς τρέχει πολύ και παλεύει κάθε φάση. Ισως, της λείπει ποιότητα στον άξονα αλλά αυτό είναι κάτι που από τη νέα χρονιά διορθώνεται με την παρουσία του Φορτούνη.

Μαρκάρει επίμονα, πιέζει πάνω στην μπάλα και προσπαθεί  παίξει γρήγορα. Εδώ ίσως να κρύβεται το μυστικό. Παίζει γρήγορα χωρίς παίκτες που κρατάμε την μπάλα και έτσι δίνουν  στον αντίπαλο τη δυνατότητα να οργανωθεί.

Ολοι ή σχεδόν όλοι δίνουν την μπάλα γρήγορα και υπάρχει κι ένας που τρέχει γρήγορα μαζί της. Αυτός είναι ο σκόρερ Λημνιός που με την ταχύτητα του έπαιρνε παράχωμα όσους πήγαιναν να τον μαρκάρουν και έφτανε με φόρα στην αντίπαλη περιοχή. Σπουδαία εμφάνιση και παραγωγική από τον νεαρό εξτρέμ.

Κοντά σε απόδοση, ο Χατζηδιάκος που πήρε όλες -πλην μιας- τις ατομικές μονομαχίες και ο Γαλανόπουλος που έβγαινε και πίεζε ψηλά.

Κανείς δεν υστέρησε. Ο Μασούρας που έχει το προνόμιο να βρίσκεται πάντα σε επίκαιρες θέσεις οφείλει να βελτιώσει τα τελειώματα του. Συνολικά, κι αυτό το δείγμα ήταν θετικό. Το βράδυ της Δευτέρας με την Φινλανδία περιμένουμε άλλη μια επιβεβαίωση. Με δεδομένο ότι εδώ αυξάνει ο βαθμός δυσκολίας, θα μπορούν να βγουν πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα…