Απομονωμένος όσο ποτέ, παρατημένος από τους «συντρόφους» του, οδεύει προς την έξοδο. Το τέλος εποχής του Βασιλακόπουλου έφτασε
Πολλοί, μέχρι και την τελευταία στιγμή, πίστευαν στον… μύθο του Βασιλακόπουλου. Το αρχικό αφήγημα ήταν ότι δεν θα κατατεθεί ποτέ το σχέδιο νόμου, αυτό έβγαινε από διαρροές, από πρόθυμους κι από «παπαγαλάκια». Καθημερινά δεχόμουν μηνύματα, για το αν σκοπεύει ο Λευτέρης Αυγενάκης να αποσύρει το (τότε) προς κατάθεση νομοσχέδιο. Όταν κατατέθηκε, υπήρξε άκρατος εκνευρισμός από τον πρόεδρο της ΕΟΚ και αμηχανία από τους αυλικούς. Δεν πίστευαν ότι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση…
Άλλαξαν αφήγημα. Τόσους έχει γύρω του (αν και αρκετοί πήδηξαν από το πλοίο), δεν θα βρίσκονταν κάποιος/οι να τον στηρίξει; Το νέο παραμύθι ήταν η παρέμβαση της ΔΟΕ, η αντίδραση της ΕΟΕ, η καθολική αποδοκιμασία του αθλητικού κόσμου προς τον Αυγενάκη. Το ψέμα έχει πάντα κοντά ποδαράκια.
Το ταξίδι στα κεντρικά της ΦΙΜΠΑ ήταν άλλο ένα «άκυρο», η αρχική κόντρα με τον Σπύρο Καπράλο, ήταν τα πρώτα μαύρα σύννεφα. Η πρόταση προς τον Αυγενάκη να δεχθεί αύξηση ορίου (σε σχέση με αυτά που προβλέπει το νέο νομοσχέδιο) από τα 70 στα 75 έτη, ήταν το τέλος της εποχής Βασιλακόπουλου. Είναι πλέον αυταπόδεικτο ότι, εκείνοι που θεωρούσε ότι θα τον στηρίξουν, τον άδειασαν. Τον παράτησαν, θεωρώντας πως δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουν να στηρίζουν κάτι, το οποίο είναι εξόφθαλμα παράλογο.
Όχι πως θα περάσει η πρόταση Καπράλου, τα 75 έτη είναι πολλά -σύμφωνα με όσα προκύπτουν από το ρεπορτάζ- για τους ανθρώπους που δούλεψαν το νομοσχέδιο, αλλά κι αυτό να γίνονταν ο Βασιλακόπουλος ήταν πάλι εκτός. Έχει πατήσει τα 80 και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να τον συμπεριλάβει στους παράγοντες προς… σωτηρία.
Είναι πλέον δεδομένο ότι ο πρόεδρος της ΕΟΚ είναι απομονωμένος. Κανείς δεν μπαίνει στον κόπο του, έχει ξεμείνει από… πολιτικούς φίλους, οι ομόλογοί του αντιλαμβάνονται ότι έχει… καεί το χαρτί του. Κι όπως γράψαμε και παλιότερα, ούτε ο Πιτίνο μπορεί να τον σώσει.
Ενδεχομένως θα υπάρξει και τρίτο αφήγημα, καθώς το επιτελείο που έχει απομείνει εργάζεται για να δικαιολογήσει τον μισθό του, αλλά κι αυτό, όπως και τα δύο προηγούμενα θα πέσει στο κενό. Είναι ο καιρός που ο Βασιλακόπουλος θα κλείνει το ρήμα «πέφτω» σε όλους τους χρόνους. Κι επειδή ποτέ δεν έπαψε να θυμάται την ιδεολογική του καταβολή (αν κι αυτό αμφισβητείται από τους παλιότερους), μια γνώριμη ατάκα είναι το Γιώργο χάσαμε. Για την ακρίβεια εσύ έχασες.