Ο Παναθηναϊκός αρχίζει να λύνει τα προβλήματα

Η φετινή σεζόν στην Ευρωλίγκα είναι γεμάτη… απροειδοποίητα τεστ. Δεν υπάρχει μέρα που θα περάσει ευχάριστα κι αν οι «πράσινοι» δεν είναι… διαβασμένοι, μπορεί εύκολα να γράψουν… κάτω από τη βάση. Ο Αργύρης Πεδουλάκης κάθεται χρόνια στα θρανία και ξέρει ότι μπορεί να κάνει ένα βήμα τη φορά. Πρέπει πρώτα να περάσει στα μαθηματικά η ομάδα του και μετά να βελτιωθεί στη χημεία. Κι είναι αλήθεια πως στα μαθηματικά πάει καλά!

Αν ζητούμενο είναι οι νίκες, ήδη είναι με θετικό πρόσημο (4-3), έχοντας χάσει δύο φορές με την μπάλα σε δικά του χέρια, αλλά αυτό είναι… ιστορία και στη συγκεκριμένη φάση δεν μας απασχολεί. Η μαθηματική προσέγγιση δεν έχει να κάνει με το ρεκόρ στην Ευρωλίγκα, αλλά με το αριθμητικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει.

Ο Τζόνσον γίνεται καλύτερος από αγώνα σε αγώνα κι είναι θέμα χρόνου (και πολλών ωρών με εντατικά μαθήματα φροντιστηριακού επιπέδου) να αποτελεί έναν από τους παίκτες που θα σηκώνουν την ομάδα στην πλάτη τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Ράις, οπότε συμπεριλαμβανομένου του σταθερού Καλάθη και του εξαιρετικού στο μπροστινό μέρος του γηπέδου Φριντέτ, αλλά και του αξιόπιστου Τόμας, γίνονται πολλοί αυτοί που απασχολούν τις αντίπαλες άμυνες.

Στην εξίσωση μπήκε ο Παππάς, που μπορεί να ξεκίνησε με μόλις πέντε λεπτά συμμετοχής, αλλά πρόσφερε έξι γρήγορους πόντους. Ακόμα και χωρίς αυτούς, το να φύγουμε από την μέθοδο των τριών περιφερειακών (Καλάθης, Ράις, Φριντέτ) και να αναζητήσουμε το… τετράγωνο των αστέρων, είναι σημαντική πρόοδος. Άλλωστε, με αυτό το σκεπτικό χτίστηκε ο Παναθηναϊκός, να έχει τέσσερα γκαρντ πρώτης γραμμής.

Για να κλείσουμε τα βιβλία των μαθηματικών, πρέπει να προσθέσουμε το διάστημα συμμετοχής του Παπαγιάννη, σημειώνοντας ότι στο τέλος πήρε ένα σημαντικό ριμπάουντ. Δεν ήταν στην καλύτερη βραδιά του, αλλά υπήρχε. Λίγο ο Μπέντιλ, λίγο ο Μήτογλου, ο Ουάιλι με την ενέργεια που βγάζει κι ο Παπαπέτρου γεμίζει ποιοτικά ο χρόνος.

Το πρόβλημα είναι πρωτίστως αριθμητικό, αλλά όχι μόνο. Μετά πρέπει να δουλέψουν πολύ ο Πεδουλάκης και οι συνεργάτες του στο κομμάτι της χημείας. Θέλει χρόνο και κόπο, να βγουν φάσεις που θα ξεσηκώσουν τον κόσμο. Και για να μην παρεξηγηθούμε, κανείς δεν είπε ότι σε λίγο καιρό ο Παναθηναϊκός δεν θα… βλέπει τους αντιπάλους του, αλλά δεν είναι ομάδα της σειράς, δεν έχει κάνει τυχαίες επιλογές.

Δύο σημειώσεις, έτσι για τον επίλογο:

1) Όσοι βιάστηκαν να πουν ότι ήταν άθλιο το διαγώνισμα που έγραψαν οι δύο «αιώνιοι» στη Γαλλία, ας δουν τη… λευκή κόλλα που έδωσε η ΤΣΣΚΑ, για να καταλάβουν ότι δεν υπάρχουν εύκολα τεστ φέτος.

2) Στη διάρκεια του αγώνα με τη Βαλένθια,  διαιτητές κάθισαν περίπου τρία λεπτά στη γραμματεία, μέχρι να γυρίσει ο χρόνος από το 4.08’’ στο 4.04’’, στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Οι παίκτες μετά χρειάστηκαν περίπου 1.30’’ για να μπουν ξανά στη λογική του αγώνα. Κάποια στιγμή, πέρα από το αδιάβλητο, πρέπει να αντιλαμβανόμαστε και την αξία κάθε πράξης.