Superleague : Καλύτερη του πρώτου γύρου η ΑΕΚ, ο πρωταθλητής αχνοφάνηκε

Κάνοντας μια πρόχειρη σούμα του πρώτου μισού του πρωταθλήματος, θα έλεγα πως πάνω-κάτω ήταν αυτό που περιμέναμε. Ανταγωνιστικό, με κάποιες δόσεις σασπένς και χωρίς κάποια ομάδα να κάνει τη διαφορά.

Το λογικό θα ήταν να συγκεντρώσει και περισσότερους φιλάθλους, να απασχολεί κόσμο γενικότερα, κάτι που δεν προκύπτει από τους αριθμούς. Κάπου 6-7 χιλιάρικα έκοψε το Σάββατο η ΑΕΚ, απογοητευτικός αριθμός για ομάδα που πηγαίνει για πρωτάθλημα και ήταν πρωτοπόρος μέχρι και πριν από εκείνο το παιγνίδι.

Ακόμα πιο απογοητευτικός αν σκεφτείς πως η μόνιμη επωδός των προηγούμενων ετών ήταν «τι ωραία να είχαμε ένα πρωτάθλημα που θα το διεκδικούν 2-3-4 ομάδες και ο νικητής θα κρίνεται στο νήμα». Έτσι είναι, μόνο που όσοι είχαν ανάλογες προσδοκίες θεωρούσαν δεδομένη και μια ικανοποιητική δόση ποιότητας, που δυστυχώς δεν είδαμε.

Ο καθένας από τους τρεις που με μικρές εναλλαγές προχωράνε σχεδόν αγκαζέ, βρίσκεται εκεί που βρίσκεται λόγω αδυναμίας των άλλων δυο και δεν έχει καταφέρει να ξεχωρίσει λόγω δικής του αδυναμίας. Για να το εξηγήσω μ’ ένα απλό παράδειγμα, είναι σαν να ξαναέκανες νέους τον Μπεν Τζόνσον και τον Λιούις και να τους έβαζες να τρέξουν κατοστάρι με το Μπολτ πριν αυτός αποσυρθεί. Περιττό να πω πως μέχρι και τα ψάρια θα έβγαιναν από τους ωκεανούς για να παρακολουθήσουν την κούρσα της χιλιετίας.

Εξ ίσου αμφίρροπη θα ήταν και μια αντίστοιχη αναμέτρηση τριών υπέρβαρων τύπων με πλατυποδία που θα έτρεχαν -περπατώντας- κρατώντας χάμπουργκερ και μπύρες στα χέρια και ο νικητής δε θα κρινόταν με διαφορά τρίχας αλλά μπυροκοιλιάς.

Όσο απρόβλεπτο κι αν ήταν ποιος θα είναι νικητής, η κούρσα δε θα συγκινούσε κανέναν.
Κάπως έτσι έμοιαζε η διαδρομή των τριών, στο πρώτο μισό. Αν μου ζητούσαν να επιλέξω την καλύτερη ομάδα από τις τρεις, ή καλύτερα τη λιγότερο κακή για να είμαι ρεαλιστής, θα διάλεγα με κλειστά μάτια την ΑΕΚ.

Ήταν σταθερότερη από τους άλλους δυο, έδειξε σαφώς καλύτερα δείγματα ως σύνολο.
Η σημαντικότερη επιβεβαίωση αυτού που αναφέρω είναι πως κατάφερε να κρατηθεί στα ίδια επίπεδα, έχοντας χάσει για μεγάλο διάστημα δύο από τους βασικότερους πυλώνες της, τον Μάνταλο και τον Γιόχανσον. Όσο περισσότερο ομάδα είναι ένα ποδοσφαιρικό πακέτο, τόσο λιγότερο επηρεάζεται από απώλειες, ακόμα κι αν αυτές αφορούν ποδοσφαιριστές κλειδιά.

Αν το βασικό συστατικό είναι η ατομική ποιότητα, αρκεί μια και μόνο σημαντική απουσία για 2-3 αγώνες για να καταρρεύσει κάθε «οικοδόμημα». Φάνηκε από τη αρχή πως η ΑΕΚ δημιουργούσε κάτι πολύ πιο αξιόπιστο ποδοσφαιρικά από αυτό που σε προδιέθετε το μπάτζετ της, οι άλλοι δυο άλλωστε γι αυτό την πάτησαν. Νόμιζαν πως θα το πετύχαιναν χωρίς δείγμα ποδοσφαιρικού πλάνου και ρίχνοντας μόνο χρήμα, στην πράξη όμως εκτέθηκαν.

Προκύπτει και από τα γεγονότα αυτό, αμφότεροι ετοιμάζονται για χειμερινό ρεκτιφιέ, στον ΠΑΟΚ βρήκαν θέση αριστερού μπακ στο Βιειρίνια, ο Σαμπράνο μας χαιρέτησε, ο τραυματισμός του Καντουρί γιορτάστηκε με σαμπάνια, την ίδια στιγμή που ο Λεβέκ είναι ένα βήμα πριν καταταγεί ως εθελοντής στον Ερυθρό Σταυρό. Στον Ολυμπιακό φεύγει σχεδόν μισή ντουζίνα παικτών κι έρχονται άλλοι τόσοι, σύμφωνα με όσα γράφονται.
Στην ΑΕΚ ψάχνουν απλώς να καλύψουν κενά, θέλουν βελτιωτικά συμπληρώματα.

Δεν είμαι σε θέση να διαβάζω τα μυαλά του Σαββίδη και του Μαρινάκη, πιστεύω πάντως πως ο πρώτος προέβη σε μια πρωτοφανή σπατάλη ειδικά στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου για να χρυσώσει το χάπι από τον Ευρωπαϊκό αποκλεισμό, ο δεύτερος μάλλον για να λυτρώσει τους γαύρους από την ανασφάλεια της φημολογούμενης αποχώρησης του και μόνιμη παραγοντική μετανάστευση στο Νότιγχαμ.

Τα παραπάνω αποτελούν εικασία, αδυνατώ όμως να σκεφτώ άλλη εκδοχή για δυο παράγοντες εκ των οποίων ο ένας μετά από τόσα χρήματα που πέταξε χωρίς να κάνει ομάδα θα έπρεπε να έχει μάθει τουλάχιστον τα βασικά, ο δε δεύτερος διαθέτει αρκετή εμπειρία κοντεύοντας σχεδόν μια δεκαετία στο διοικητικό τιμόνι του Ολυμπιακού.

Αυτά πάντως αφορούν τον Α γύρο, το επόμενο μισό θα είναι διαφορετικό. Στις πολιτικές δημοσκοπήσεις όση αξία έχει η πρόθεση ψήφου, άλλη τη έχουν και οι υπόλοιπες κατηγορίες, αλλιώς δε θα περιλαμβάνονταν στις μετρήσεις. Δίνουν στίγμα όμως για το που θα παιχτεί το παιγνίδι, το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τις εκλογές.

Στην περίπτωση μας κάποια σημασία έχει το πρόγραμμα, οι μεταγραφές που θα κάνει ο καθένας, εκείνο που θα παίξει το μεγαλύτερο ρόλο όμως είναι ποιος έχει δώσει δείγματα ανοδικής τάσης, κάτι που αχνοφάνηκε από τον πρώτο γύρο.
Περισσότερα προσεχώς..