Με υπομονή και πίστη στο πλάνο θα γίνει ομάδα ο Παναθηναϊκός

Όποιος νομίζει ότι υπάρχει… μαγική σκόνη, που μεταμορφώνει καλούς παίκτες σε καλό σύνολο, δεν γνωρίζει από μπάσκετ. Απαιτείται χρόνος, αλλά για να υπάρξει πίστωση, χρειάζονται ορατά σημάδια βελτίωσης κι ο Παναθηναϊκός έδειξε αρκετά κόντρα στη Ζενίτ. Κι αν το λογιστικό μέρος λέει εκτός έδρας νίκη (με ό,τι καλό συνεπάγεται), η εικόνα λέει περισσότερα.

Ο Παναθηναϊκός νίκησε γιατί είχε πολλούς πρωταγωνιστές. Πρώτα απ’ όλους ο Καλάθης, ο οποίος ξόρκισε τα δύο χαμένα λέι απ στο τέλος των αναμετρήσεων με Βιλερμπάν και Αρμάνι, κάνοντας αυτό που ξέρει όσο λίγοι. Με 8 πόντους και 15 ασίστ ήταν ο γνωστός καταπληκτικός (συμ)παίκτης. Ακολούθησε ο Φριντέτ με ολοκληρωτικό παιχνίδι στην επίθεση, ήτοι 22 πόντοι (5/6 δίποντα, 2/8 τρίποντα, 6/6 βολές) και 4 ασίστ. Ναι, πήρε και κάποιες τραβηγμένες προσπάθειες, αλλά αυτός πρέπει να το κάνει.

Ο Τόμας τέλειωσε με 17 πόντους, ο Παπαπέτρου με 9 πόντους (ανάμεσα και το πρώτο φετινό του τρίποντο στη διοργάνωση) κι 11 ριμπάουντ, ο Ουάιλι με 14 πόντους, ο Μήτογλου με 8. Συνυπολογίστε ότι ο Βουγιούκας κράτησε τη θέση του για 21.06’’ κι έχετε εικόνα μιας ΟΜΑΔΑΣ, η οποία στηρίζεται σε πρόσωπα, αλλά δείχνει ότι γίνεται σύνολο.

Δυσκολεύτηκε να νικήσει τη Ζενίτ, γιατί απλά έχει πολλά ανοιχτά θέματα. Ο Τόμας ήταν εξαιρετικός επιθετικά, αλλά η στατιστική ήταν κενή στα ριμπάουντ! Ο Παπαγιάννης έπαιξε μόλις 3.18’’ κι οι «πράσινοι» για την ώρα δεν μπορούν να στηριχθούν σε αυτόν. Ο Φριντέτ είναι πρόβλημα στην άμυνα και δύσκολα θα βελτιωθεί, αν και αυτή τη φορά έδειξε να θέλει να προσπαθήσει (δεν μαθαίνεται σε αυτή την ηλικία η άμυνα). Ο Τζόνσον σε 12.26’’ πρόσφερε μόλις 1 ριμπάουντ και 2 ασίστ, ο Μπέντιλ έπαιξε λίγο κι ο Μπράουν σχεδόν καθόλου. Κι ο Ράις μπορεί καλύτερα…

Αν επιχειρούσαμε να ιεραρχήσουμε τα προβλήματα, θαρρώ ότι το μεγαλύτερο είναι ο Τζόνσον, ο οποίος για την ώρα δεν δείχνει σημάδια προσαρμογής. Πάντα θα είναι ανοιχτό το θέμα συζήτησης για το πόσα δέχεται ο Παναθηναϊκός από την αμυντική αδυναμία του Φριντέτ, ενώ στη θέση των ψηλών, αν δεν αλλάξει η εικόνα του Παπαγιάννη, ίσως κάτι πρέπει να αλλάξει, καθώς δεν βγαίνει η χρονιά με τον Ουάιλι κι αλχημείες.

Το ζύγισμα βγάζει τον Παναθηναϊκό να έχει πάρει… ειδικό βάρος. Βεβαίως, θα κριθεί σε πολύ πιο δύσκολες αποστολές, αλλά μήπως αυτή ήταν εύκολη, ή μήπως υπάρχει εύκολη βραδιά στη φετινή Ευρωλίγκα; Αυτό που θα κριθεί είναι η υπομονή όλων. Αν περιμένουν θα δικαιωθούν, γιατί δουλειά γίνεται. Αλλά υπομονή σημαίνει κι αποδοχή αρνητικών αποτελεσμάτων…