Κάνοντας δικό του, το… ξένο

Ένα ξεκάθαρο φίλτρο. Το ίδιο το αποτέλεσμα. Η διαχωριστική γραμμή της νίκης με την ήττα. Οι βαθμοί. Η κατάταξη.

Στην περίπτωση του Ολυμπιακού όμως και της φετινής του Τσάμπιονς Λιγκ απόπειρας; Ξεκάθαρα και κάτι παραπάνω. Η «μεγάλη εικόνα» που αξίζει να την δεις με προσοχή. Η εισαγωγή του ελληνικού ποδόσφαιρο σε ένα level έξω από τα… συνηθισμένα. Στο… ξένο.

Η προσπάθεια των Ερυθρόλευκων να καβαλήσουν το κύμα και να παίξουν ποδόσφαιρο Τσάμπιονς Λιγκ, απέναντι σε κάποιες από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου.

Τον μύθο της Μπάγερν. Το μέγεθος της περσινής φιναλίστ Τότεναμ.

Μια μεγάλη ιδέα που η απόπειρα υλοποίησης της αλλάζει τα ίδια τα δεδομένα.

Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς δεν στέκεται πίσω από… πούλμαν.

Δεν «υποφέρει» στον αγωνιστικό χώρο. Δεν μακιγιάρει τις αναπόφευκτες αδυναμίες του, απέναντι σε ρόστερ του 1 δισ ευρω σαν των Βαυαρών «κλείνοντας» το γήπεδο.

Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς προσπαθεί και καταφέρνει να παίζει ποδόσφαιρο ρυθμού.

Ξεκινά τις επιθέσεις του από τα στόπερ, ακόμη και όταν γνωρίζει ότι απέναντι υπάρχει ένα καρέ τύπου Λεβαντόφσκι, Μίλερ, Κουτίνιο, Γκνάμπρι στήνοντας μπλόκο στα 70-75 μέτρα.

Δεν το βάζει κάτω χάνοντας 0-2 από την Τότεναμ (30΄) και 1-3 (74΄) απο τη Μπάγερν αλλά στήνει σκηνικό «ανατροπής». Δεν πτοείτε από το άδικο αριθμητικό μειονέκτημα (Μπενζιά στο Βελιγράδι).

Έχει σχέδιο. Στόχευση. Φιλοδοξία. Ρυθμό. Και μια αξιοζήλευτη φυσική κατάσταση.

Με ποδοσφαιριστές που κάνουν ένα βήμα εμπρός. Ο Τσιμίκας, ο Μασούρας. Ακόμη και ο Ποντένσε. Άλλοι πέρσι. Άλλοι φέτος.

Προφανώς σαν σύνολο έχει και αδυναμίες. Αυτό δα έλειπε. Στιγμές που η διαφορά δυναμικότητας θέτει τους όρους της.

Με βάση την ως τώρα εικόνα του όμως ο ένας βαθμός στη συγκομιδή του δεν λέει την αλήθεια.

Συμβαίνει γιατί έχει πληρώσει σχεδόν όλα τα δικά του λάθη τοις μετρητοίς.

Και από ένα σημείο και έπειτα γιατί η τύχη του γυρνά την πλάτη σε λεπτομέρειες.

Η φετινή  ευρωπαϊκή απόπειρα, θυμίζει έντονα εκείνη της εποχής Βαλβέρδε. Μια περίοδο «επανάστασης» που οι Ερυθρόλευκοι έσπασαν ταμπού. Με την αλλαγή φιλοσοφίας τους.

Εκείνος ο Ολυμπιακός δίχως να το ξέρει σχημάτισε επί την ουσία έναν πολύ επιτυχημένο κύκλο πενταετίας στη διοργάνωση. Με μεγάλες νίκες. Και με την πρόκριση στους «16» με τον Μίτσελ. Άλλαξε τον τύπο ποδοσφαίρου. Άλλαξε την σκέψη.

Ο Ολυμπιακός του σήμερα; Ο λογαριασμός είναι ανοιχτός…  Κινείται όμως προς την ίδια κατεύθυνση. Ολυμπιακός Τσάμπιονς Λιγκ. Με ότι αυτό συνεπάγεται. Για το ίδιο το μέλλον

Έχασε από τη Μπάγερν στο Φάληρο, και αυτή ήταν η πρώτη εντός έδρας «ευρωπαϊκή ήττα» στην εποχή Μαρτίνς. Στο ματς με αύξοντα αριθμό 11.

Και ενώ στο διάστημα αυτό είδαν τον Φαληρικό ουρανό ομάδες όπως η Μπέρνλι, η Μπέτις, η Μίλαν, η Ντιναμό Κιέβου, η Μπασακσεχίρ, η Κράσνονταρ, η Τότεναμ. Προφανώς κάτι λέει όλο αυτό.