Ολυμπιακός : Τα δίκια της άμυνας στο 32-16

Στα 16 γκολ που έχει παθητικό στο πρώτο μισό της διαδρομής ο Ολυμπιακός ίσως να κρύβεται η «εξήγηση» γιατί τούτη τη φορά προπορεύεται κατά ένα μόλις βαθμό της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, ενώ άλλες χρονιές το είχε (σχεδόν) τελειώσει το πρωτάθλημα.

Η επίθεση με την παραγωγή των 32 τερμάτων αλλά και τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος (Ανσαριφάρντ) έχει κάνει καλά τη δουλειά της, όμως πριν να βάλουμε στο… πέναλτι της κριτικής την οπισθοφυλακή του Ολυμπιακού θα πρέπει να εξετάσουμε και μία σημαντική παράμετρο.

Η άμυνα των κόκκινων δεν έχει πάρει ανάλογες βοήθειες από τους επιθετικούς, αν και οι δικοί της παίκτες έχουν συνεισφέρει στο «32» και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό. Τρία γκολ έχει πετύχει ο Παπέ Σισέ, δύο ο Ένγκελς και από ένα οι Κούτρης, Μποτία, Φιγκέιρας και Ελαμπντελαουί. Περίπου το ένα τρίτο των τερμάτων ενώ και ο Νικολάου είχε σκοράρει στο Καμπ Νου.

Αντιθέτως, οι υπόλοιποι της παρέας δεν είχαν ιδιαίτερη συμμετοχή στη «βρόμικη» δουλειά, με αποτέλεσμα να αφήσουν έως ένα βαθμό εκτεθειμένους τους συμπαίκτες τους ώστε να υποστούν αυτό το «16»!

Βεβαίως και ο Ολυμπιακός είναι από τη φύση του ομάδα που της αρέσει να επιτίθεται παρά να αμύνεται και αυτό δεν είναι εύκολο να αλλάξει. Ο τελευταίος που το προσπάθησε ήταν ο Λεονάρντο Ζαρντίμ και η συνέχεια της ιστορίας είναι γνωστή σε όλους μας.

Απλά το «ασυμβίβαστο» που υπάρχει στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχει αναδείξει περισσότερους πρωταγωνιστές στην άμυνά του, η οποία κρίνεται από τους αριθμούς ως «παθητική».

Ο Σισέ και ο Κούτρης ήρθαν από το πουθενά και πήραν μόνιμο πόστο, ενώ και ο Ένγκελς έχει σταθερή απόδοση κι ας σκόραρε αυτός το γκολ του… Παναιτωλικού. Ακόμη και ο Ελαμπντελαουί παρουσιάζεται ανεβασμένος και από τη στιγμή που φόρεσε τα γάντια του ο Προτό υπάρχει χωρίς καμία αμφιβολία μεγαλύτερη ασφάλεια.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός ψάχνει πρώτα για εξτρέμ και για την άμυνά του θέλει απλά παίκτη-αναπληρωτή για το αριστερό του άκρο. Συνεπώς, μία από τις «εκκρεμότητες» που αφήνει στον Λεμονή αυτή η χρονιά είναι να βρει την απαραίτητη ισορροπία ανάμεσα στις γραμμές του και κυρίως να παρουσιάσει ενδεκάδα με καλύτερη αντίδραση στο transition.

Μπορεί να κάνουν και λάθη οι αμυντικοί, όπως αυτό του Σισέ με τον Απόλλωνα, αλλά δεν ευθύνονται μόνον αυτοί για ότι κακό συμβαίνει. Όταν χάνεται η κατοχή της μπάλας θα πρέπει να συμμετέχουν περισσότεροι στα μαρκαρίσματα ώστε να βάζουν αν μη τι άλλο κι ένα βαθμό δυσκολίας τον αντίπαλο. Πως αλλιώς;