Χιλάλ Ελ Σουντανί: Σεσημασμένος σκόρερ

Oύτε μια, ούτε δύο. Μετρημένες 21 φορές στην καριέρα του την τελευταία 10ετία. Σεσημασμένος.

Δύο γκολ το ίδιο βράδυ. «Doppietta» που λένε και οι Ισπανοί.

Τέχνη που εδώ στα μέρη μας, προφανώς την ξέρει καλύτερα από όλους.

Λογικό: Καριέρα με 160 γκολ, ο Χιλάλ Σουντανί. Αυτό το «τανκ» που δεν ήταν ποτέ στη ζωή του σέντερ φορ, αλλά είναι άγνωστο πόσους από δαύτους επισκίασε με την ικανότητα του να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα.

Κάποιος που μπορεί να το κάνει από την άκρη. Μπορεί σαν δεύτερος φορ. Μπορεί γενικώς. Το γκολ άλλωστε είτε το έχεις, είτε όχι.

Με τον Βαλμπουενά υγιή, θα ξεκινούσε δεξιά και φορ θα ήταν ο Ελ Αραμπί. Αυτή ήταν η δοκιμή της Πέμπτης στον Ρέντη. Χωρίς τον Γάλλο, ο Μαρτίνς το ανακάτεψε ποντάροντας σε κλασικό 4-4-2. Με τον σαφώς πιο λειτουργικό Γκερέρο να ανοίγει την περιοχή ακριβώς για να προκύψει χώρος στον Αλγερινό. Τέταρτος στην παρέα έγινε ο Λοβέρα. Ένα παιδί που μέχρι να τον δούμε και εκείνον πίσω από τον φορ, θα περνά περίοδο προσαρμογής. Γιατί εκεί είναι η θέση του. Και εκεί θα παίξει κάποια στιγμή. Όταν ο προπονητής θεωρήσει πως μπορεί ο Αργεντινός να ανταποκριθεί καλύτερα ανασταλτικά, αλλά και να παίξει με τη «πλάτη».

Η αποψινή επιλογή, το ποντάρισμα ήταν πάνω στον Σουντανί. Και βγήκε. Δύσκολα αλλά βγήκε.

Δύσκολα γιατί έτσι είναι το πρωτάθλημα. Με καλά βράδια, παράξενα βράδια. Μια κατάσταση που επιβραβεύει τη συνέπεια και την επιμονή, περισσότερο από την εικόνα.

Πέρσι ο Ολυμπιακός μετά τις διακοπές των εθνικών ομάδων, και εκείνη των εορτών είχε: Μια νίκη στο Φάληρο με τον Αστέρα Τρίπολης (2-1) με γκολ του Νάτχο στο 90΄+2΄ (16/9). Την ήττα με 1-0 από τον ΟΦΗ στην Κρήτη (21/10). Μια νίκη επί του Ατρομήτου στο Περιστέρι (1-2) με γκολ του Βούκοβιτς στο 90΄+2΄. Και την ισοπαλία στη Ξάνθη για το κύπελλο (0-0, 8/1).

Η επαναφορά στις ράγες δεν είναι απλή υπόθεση. Πολλώ δε μάλλον, όταν αναπόφευκτα ένας προπονητής καλείται να κάνει δεύτερες σκέψεις. Εν όψει Μπάγερν, αλλά και εν όψει ΑΕΚ που την επόμενη Κυριακή με τη σειρά της κατηφορίζει στο Φάληρο.

Ο ΟΦΗ στάθηκε εξαιρετικά επιβεβαιώνοντας όσα προηγήθηκαν ως εδώ στο φετινό του δείγμα. Με τον Σεμέντο από αριστερά να κάνει τον Τοροσίδη να υποφέρει. Με τον Ναμπί και τον Τσιλιανίδη τους Παναθηναϊκούς να αναρωτιούνται για τον Νταμπίζα που με μεγαλύτερο μπάτζετ επέλεξε τον Μπεκ και τον Μολό. Και με έναν προπονητή που μοιάζει να κερδίζει τον σεβασμό όλων. Με τις ιδέες του. Αλλά και την εφαρμογή τους.

Όσοι περίμεναν μια «δύσκολη στροφή» επιβεβαιώθηκαν. Παρότι ο Ολυμπιακός ως το 13 είχε προλάβει να έχει ανοίξει το σκορ, να έχει ένα δοκάρι και τρεις ακόμη τελικές προς την εστία του Σωτηρίου. Το ότι σε άλλα 13΄ στο δεύτερο μέρος το είχε κάνει 2-1 ήταν και το μυστικό της βραδιάς. Ο τρόπος που μπήκε…

Και κάπως έτσι οι Ερυθρόλευκοι συνεχίζουν τρέχουν μια σειρά από μεγάλα σερί στην Ελλάδα. Σε ένα πρωτάθλημα που κάθε απώλεια μοιάζει ικανή να αποδειχθεί «καθοριστική».

Όσο υπάρχει ανοιχτό το παράθυρο του Τσάμπιονς Λιγκ, ο συντελεστής δυσκολίας θα είναι μεγάλος. Θα χρειαστεί λοιπόν ποδοσφαιριστές ικανούς να κάνουν τη διαφορά.

O Σουντανί είναι ακριβώς ένας από αυτούς.

Ειδικά σε μια Λίγκα σαν τη δική μας. Με αυτούς τους αγωνιστικούς χώρους, και αυτόν τον ρυθμό ποδοσφαίρου. Έβαλε 86 γκολ στην Κροατία σε πέντε σεζόν (μαζί και 54 ασίστ) με τη φανέλα της Ντινάμο! Παίζοντας γύρω από τον σέντερ φορ.

«Πόσο διαφορετικό είναι εκείνο το πρωτάθλημα από το δικό μας;» θα σκέφτηκαν λογικά οι Πειραιώτες το καλοκαίρι βάζοντας στο ρόστερ τους κάποιον με 157 γκολ καριέρα. Έναν υποψήφιο MVP με το 2 στη πλάτη,  όπως λέγαμε από τότε.

Ο Αλγερινός έχει ήδη 4 γκολ στο πρωτάθλημα. Όσα και ο Ελ Αραμπί που είναι ένα αντίστοιχο ποντάρισμα «γκολ» από άλλη θέση, με διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Οι δύο τους έχουν μαζί τα 8 από τα 14 στις επτά αγωνιστικές. Ο Σουντανί σε 5 συμμετοχές (οι 2 από τον πάγκο). Ο Ελ Αραμπί σε άλλες τόσες, μιας και απόψε δεν έπαιξε καθόλου ενώ με τον Παναθηναϊκό πέρασε ως αλλαγή στις καθυστερήσεις.