Στη Βουλγαρία ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας «εξαφανίστηκε» σε ένα βράδυ. Εδώ κάνουμε θετικό απολογισμό μιας εποχής!
Περνά… από κρισάρα. Και όχι άδικα. Ο πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας μιας χώρας έχει ευθύνη. Δεν είναι εκεί για τους «διαιτητές» της Κυριακής, ούτε για να σκύβει το κεφάλι σε Χαλίφηδες.
Από τη στιγμή λοιπόν που η Βουλγαρία διασύρεται διεθνώς έπειτα από τα γεγονότα της Σόφιας στο ματς των προκριματικών του Euro με την Αγγλία, ο πρώτος στον οποίο έπρεπε να αναζητηθούν ευθύνες ήταν ο Μπόρισλαβ Μιχαήλοφ. Ο αγαπημένος «Μπόμπι» της γειτονικής χώρας, τερματοφύλακας της πιο επιτυχημένης εθνικής ομάδας όλων των εποχών: Εκείνης του Στόιτσκοφ, του Μπαλάκοφ και του Λέτσκοφ που έφτασε ως τους ημιτελικούς του Μουντιάλ των ΗΠΑ, το 1994.
Δεν είναι… Γραμμένος ο συγκεκριμένος. Κάποιος «δικός μας» με πτυχίο στα Νομικά. Είναι ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου που θα έπρεπε να δείξει μεγαλύτερη ευαισθησία και ενδιαφέρον, «θωρακίζοντας» το ίδιο το παιχνίδι. Αντανακλαστικά. Όσα έγιναν στη Σόφια μεσοβδόμαδα αυτή η έκρηξη μίσους, το πάρτι ρατσισμού και τα ναζιστικά χέρια υψωμένα δυσφημούν μια χώρα, με ευθύνη ένα παιχνίδι.
Διόλου τυχαία λοιπόν ο Πρωθυπουργός, Μπόικο Μπορίσοφ, απαίτησε και «πήρε» την παραίτηση του προέδρου της Ομοσπονδίας.
Δεν το έκανε γιατί η Βουλγαρία απειλείται με διεθνή αποκλεισμό από τις επόμενες διοργανώσεις. Το έκανε γιατί δεν μπορεί να είναι αυτή η εικόνα μιας χώρας που ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο. Και ο Μπορίσοφ είναι παιδί της «κεντροδεξίας», δεν είναι της «αριστεράς» όπως η Κυβέρνηση που αποχώρησε πριν από μερικούς μήνες από την Ελλάδα.
Η Κυβέρνηση Τσίπρα. τα μέλη της οποίας επιχειρώντας να επανέλθουν στο προσκήνιο με έναν τρόπο ξαναρίχνουν τα… ζάρια στο ποδόσφαιρο. Σε ένα ποντάρισμα που ούτως ή άλλως χαρακτήρισε την θητεία τους.
Δική τους η περίφημη «Εξυγίανση» και τα κάθε λογής αποτελέσματα της σε όλα τα επίπεδα. Ποδοσφαιρικά και «μη».
Κάποια στιγμή μάλιστα εφόσον η κουβέντα μένει γύρω από το παιχνίδι, θα είχε ενδιαφέρον ο κύριος Παππάς ή ακόμη πιο αρμόδιος κύριος Κοντονής να μας πουν την άποψη τους για το γεγονός ότι επί των ημερών τους είχαμε τόσες επιτυχίες.
Η εθνική ομάδα ποδόσφαιρου βρέθηκε στην 60η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, πιο χαμηλά από ποτέ.
Το καλοκαίρι βρεθήκαμε για πρώτη φορά δίχως ομάδα στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και μόνο με τον Ολυμπιακό να μας εκπροσωπεί στα κύπελλα Ευρώπης.
Υπήρξε πρόοδος κάπου μετά την τόσο μεγάλη «ανάγκη» τους να θωρακίσουν το παιχνίδι;
Ισχυροποιήθηκαν οι ομάδες μας;
Βελτιώθηκε η εθνική μας;
Έγινε κάποια επένδυση στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο έστω; Κάποιες υποδομές, πλην τα 20 εκατ ευρώ της Περιφέρειας για το γήπεδο της ΑΕΚ και την έκταση που χάρισε ο Υπουργός Αμύνης, Καμμένος στον ΠΑΟΚ για τη νέα Τούμπα;
Έφερε κάποιο αποτέλεσμα η «αναδιάρθρωση» Βασιλειάδη, ειδικά με την περίφημη Super League 2 που έχει σταματήσει και περιμένει τα λεφτά που της έταξε ο ΣΥΡΙΖΑ από την τηλεόραση;
Βελτιώθηκαν οι «συνθήκες» στα ελληνικά γήπεδα; Υπήρξε πρόοδος στην «ασφάλεια»;
Τι έκανε η Κυβέρνηση της αριστεράς όταν έκαναν τον γύρω του κόσμου οι εικόνες με τους «μαχαιροβγάλτες» στον Βόλο;
Τι έκανε η Κυβέρνηση όταν ένα ματς σαν «τελικός πρωταθλήματος» μας έκανε παγκόσμιες «φίρμες» με τον Ιβάν Σαββίδη οπλοφορούντα να εισβάλει στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας;
Τι έκανε η Κυβέρνηση όταν υψώθηκαν χέρια ναζιστικά στο ΟΑΚΑ στο ματς της εθνικής μας με την Εσθονία; Όταν… απλώθηκε ο «μαύρος ήλιος» -το ναζιστικό σύμβολο των SS που χρησιμοποιούνταν σε τελετές μύησης- στις κερκίδες;
Πότε ζητήθηκαν ευθύνες, όχι από τον Πρωθυπουργό, αλλά έστω από έναν αρμόδιο Υφυπουργό από τον Βαγγέλη Γραμμένο για όλα τα παραπάνω;
Όταν ο Υφυπουργός Κοντονής που κάποτε καταδίκαζε τα golden bays της ΕΠΟ με τους «μισθούς πάνω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας- διαπίστωσε ότι η νέα τάξη πραγμάτων της Ομοσπονδίας ανέβασε στο διπλάσιο τις οικονομικές της ανάγκες, μέσα από τις μισθοδοσίες;
Τι λέει τώρα που η ΕΠΟ δήλωσε και επίσημα πως «φαλίρισε» και ψάχνει δάνειο;
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε στόχο το ποδόσφαιρο. Είχε στόχο την κάλυψη των δικών της αναγκών. Και για να τις «καλύψει» επέβαλλε ένα καθεστώς γύρω από το παιχνίδι. Βάζοντας ταυτόχρονα στο «σημάδι» τον Ολυμπιακό. Που ήταν μακριά της. Πολύ πιο μακριά από τους επιχειρηματίες που διοικούν τις άλλες ομάδες υψηλού ανταγωνισμού.
Και μιας και έτσι έχτισε μια «ρητορική»; Με αυτή συνεχίζει και τώρα. Με τον Νίκο Παππά να έχει κάνει την υπόθεση πώλησης της Forthnet μοναδική στην ατζέντα του. Με τον Κοντονή που δεν εξελέγη ούτε βουλευτής να δίνει συνεντεύξεις για όσα πέτυχε (!). Και με τα άλλα παιδιά να… περιμένουν τη σειρά τους.
Η Βουλγαρία δεν είναι τελικά και τόσο κοντινός προορισμός. Εδώ του Μιχαήλοφ θα του είχαμε πει να κάνει καμιά εικοσαριά μέρες την «πάπια» μέχρι να ξεχαστεί η υπόθεση, και θα βάζαμε τα site να γράφουν. Κάποιο «αφήγημα» θα βρίσκαμε. Δεν μπορεί…
Το μόνο κοινό του Μπορίσοφ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι «κατηγορίες» για διαφθορά. Δεν είναι sic να συζητάς για Βοσκοτόπια και Πετσίτες. Ούτε φυσικά να ζητάς εξηγήσεις για το VAR των 13,5 εκατ ευρώ δίχως γραμμή οφσάιντ.