Κόουτς, «τι πίνεις και δεν μας δίνεις»…

Η εικόνα δεν ήταν ικανοποιητική. Ήταν εντυπωσιακή. Δεν την περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλος της Εθνικής. Για να είμαστε ειλικρινείς μάλλον δεν την περίμενε ούτε ο Φαν’τ Σιπ. Ακόμα και η στατιστική απεικόνιση στην οποία καταγράφονται πέντε τελικές προσπάθειες για τους Βόσνιους και είκοσι πέντε για τους Έλληνες.

Πλήρης επικράτηση της Εθνικής σε τέτοιο βαθμό που νόμιζες ότι είμαστε εμείς που παλεύουμε για την πρόκριση και είναι οι Βόσνιοι αδιάφοροι και απαλλαγμένοι από το άγχος. Από την αρχή του παιχνιδιού η Εθνική έπαιξε διαφορετικά ακόμα και από τον τρόπο που ο ίδιος ο κόουτς με δηλώσεις του την προηγούμενη μέρα μας είχε προετοιμάσει ότι θα παίξει.

Οι διεθνείς βγήκαν από την αρχή μπροστά και προσπάθησαν να επιτεθούν και να δημιουργήσουν προβλήματα στον αντίπαλο τερματοφύλακα που ήταν ο καλύτερος παίκτης του με τις κάμποσες σωτήριες επεμβάσεις του. Η δεξιά πλευρά με τον Μπακάκη και τον Λημνιό λειτουργούσε υποδειγματικά και με μεγάλη ταχύτητα. Στην ταχύτητα της μετάβασης από την άμυνα στην επίθεση συνέβαλε ο Τάσος Μπακασέτας που προωθούσε γρήγορα το παιχνίδι με μία πάσα στις περισσότερες περιπτώσεις.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον Γαλανόπουλο που έκλεβε μπάλες στην μεσαία γραμμή και έτσι η άμυνα των Βόσνιων βρισκόταν απροετοίμαστη. Στο δεύτερο ημίχρονο με την είσοδο του Μασούρα η Εθνική απέκτησε επιθετική ισορροπία κι να ο επιθετικός του Ολυμπιακού ήταν εύστοχος το σκορ θα μπορούσε να ανοίξει υπέρ της Εθνικής. Μπορεί η Βοσνία να έχει ανανεωθεί, μπορεί να της έλλειπαν κάποιες παίκτες της όπως ο Τζέκο, ωστόσο η εμφάνισή της στο ΟΑΚΑ ήταν απογοητευτική. Προφανώς, για την εικόνα της έχει ευθύνη το πολύ καλό παιχνίδι των Ελλήνων διεθνών που δεν άφηνα τους Βόσνιους να πάρουν ανάσα. Η μάχη του κέντρου κερδήθηκε κατά κράτος από την Εθνική μας σε τέτοιο σημείο που ο πολύς Μίραλεμ Πιάνιτς να παραμείνει με εξαίρεση μια φάση, απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα.

Ο Φαν’τ Σιπ ρίσκαρε, κινήθηκε στην κόψη του ξυραφιού και έχει δικαίωμα να αισθάνεται δικαιωμένος. Όλες του οι επιλογές προσώπων τον δικαίωσαν. Ακόμα και ο Σταφυλίδης υπερέβαλλε εαυτό για να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του ως στόπερ. Ο Παυλίδης είναι μια κόπια του Νίκου Λυμπερόπουλου στο ελαφρώς ταχύτερο. Ο Λημνιός είναι εξτρέμ που ανεβοκατεβαίνει με θαυμαστή ταχύτητα και με άνεση στις προσωπικές ενέργειες από τα πλάγια.

Ο Χατζηδιάκος μπορεί να υστερεί σε σωματικά προσόντα αλλά έχει σύμμαχο την ταχύτητά του. Ο Γαλανόπουλος βγάζει επιθετικές άμυνες και αιφνιδιάζει τους αντιπάλους του. Η Εθνική έχει περιθώρια να βελτιωθεί και να σταθεροποιήσει την απόδοσή της. Υπάρχουν παίκτες που όταν επανέλθουν θα τον βοηθήσουν σημαντικά ώστε να ανεβάσει επίπεδο. Ενθουσιασμός είναι καλό να υπάρχει, υπερβολές δεν χρειάζονται γιατί δεν θέλει και πολύ κάποιων τα μυαλά να πάρουν αέρα.

Αποκλειστήκαμε σε έναν όμιλο με ομάδες που ήταν μέτριες ή σε κακή αγωνιστική κατάσταση. Αν το ξεχάσουμε αυτό και θυμόμαστε απλά ότι απλά πήραμε μαζί μας στον βυθό και τους Βόσνιους θα το βρούμε μπροστά μας στην επόμενη δύσκολη δοκιμασία. Ας αποτελέσει η εμφάνιση και η νίκη το έναυσμα να επιστρέψει ο κόσμος στις εξέδρες. Το έχουν ανάγκη οι διεθνείς όταν μάλιστα δείχνουν στο γήπεδο ότι προσπαθούν και (κάτι) πετυχαίνουν…

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Υ.Γ Βιάστηκε ο πρόεδρος της ΕΠΟ να κάνει δηλώσεις μετά τη νίκη. Τόσο καιρό, στην κατρακύλα τις Εθνικής και τις απανωτές σφαλιάρες ήταν κρυμμένος. Τώρα στη νίκη μετά τον αποκλεισμό βγήκε (τον έβγαλαν) για να το πανηγυρίσουν. Ο ίδιος δεν είχε την προνοητικότητα να προφυλάξει τον εαυτό του…