Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών

Υπάρχουν εκείνοι που… βολεύονται με αυτό που έχουν, αλλά κι οι άλλοι που μετρούν τι θα μπορούσαν να έχουν, ζυγίζουν αυτό που έχουν και αναλόγως αντιδρούν. Αφήστε μας να ανήκουμε στη δεύτερη κατηγορία κι είναι αλήθεια πως στο ζύγισμα δεν βγαίνει (ούτε κατά προσέγγιση) αυτό που θα θέλαμε. Και κυρίως αυτό που θα μπορούσαμε!…

Το ελληνικό μπάσκετ είχε τους τελευταίους μήνες πολλές ευκαιρίες. Το #mexritelous του Ολυμπιακού έδωσε τη δυνατότητα στους παράγοντες να αλλάξουν τα δεδομένα στη διαιτησία. Αντ’ αυτού δημιουργήθηκε μια ΚΕΔ χειρότερη από την προηγούμενη. Θέλετε ένα παράδειγμα ανοργανωσιάς (ασχετοσύνης;) και κακού προγραμματισμού;

Η Κεντρική Επιτροπή ανακοίνωσε ότι οι διαιτητές πρέπει να πηγαίνουν 1.5 ώρα πριν το τζάμπολ για να κάνουν… pregame με τους συναδέλφους τους και τη γραμματεία (για τη Β’ εθνική ο χρόνος ορίστηκε σε μία ώρα πριν). Αποτέλεσμα ήταν να πάνε οι διαιτητές, αλλά να μην ειδοποιήσει κανείς τα μέλη της Γραμματείας, έτσι αντί για pregame δούλεψε καφεδάκι!

«Έσταξε η ουρά του γαϊδάρου» θα πείτε. Ευτυχώς που μέσα σε τρεις αγωνιστικές δεν είχαμε διαμαρτυρίες. Τι όχι; Α, η Ευρωλίγκα ανακοίνωσε πως υπήρξε λάθος σε βάρος της Ζαλγκίρις (στον αγώνα με την Αρμάνι). Στην Ελλάδα, πρώτα δημιουργείται κλίμα -μέσω των… πρόθυμων- μετά βγαίνουν τα site κι εκφράζουν το παράπονο για λογαριασμό της ομάδας και μετά θα βγει η ΚΑΕ να βάλει το κερασάκι στην τούρτα. Αν τιμωρηθεί κανείς, θα το μαντεύουμε, μην βλέποντάς τον στους ορισμούς. Αστεία πράγματα, μεσαιωνικής αντίληψης.

Αλλά γιατί να είναι πιο σύγχρονα; Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος προβάλλει τα Ολυμπιακά ιδεώδη για να μείνει στην καρέκλα του, αλλά αλήθεια γιατί να μην περάσει ο κ. Αυγενάκης στον νόμο το όριο ηλικίας των 70 χρόνων, που υιοθετεί κι η ΔΟΕ; Έτσι για να εναρμονιστούμε. Όσο για την απέλπιδα προσπάθεια να βάλει τη ΦΙΜΠΑ να τρομάξει τον Υφυπουργό, το πρόσφατο ταξίδι του προέδρου της ΕΟΚ στο εξωτερικό, μάλλον δεν είναι το αναμενόμενο γι’ αυτόν αποτέλεσμα.

Είχαμε μεγάλη ευκαιρία με τον Αντετοκούνμπο στη σύνθεση της Εθνικής, να επιστρέψουμε στις επιτυχίες, τη στιγμή που η αντίστοιχη Εθνική ποδοσφαίρου παραπαίει. Δεν χαίρομαι, αλλά όταν μιλάς με όρους μάρκετινγκ και… «προϊόντος», ο ανταγωνισμός είναι υποχρεωτικός. Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι.

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ψέλλισε ότι φταίει (αν και δεν έπαιζε), αλλά κράτησε τον προπονητή. Άρα αφού δεν φταίει στην ουσία εκείνος, δεν φταίει ο προπονητής, μάλλον φταίει ο Χατζηπετρής, ή ενδεχομένως και να πετύχαμε στην Κίνα και να μην το καταλάβαμε.

Ερχόμαστε στο πρωτάθλημα, όπου είχαμε ευκαιρία με την επιστροφή ιστορικών ομάδων (Ηρακλής, Ιωνικός) να δούμε διαφορετικό μπάσκετ. Ήδη ο Κουφός αποτελεί παρελθόν, ο Μαρκόπουλος, ο Λίβανος κι ο Ζιάγκος πρέπει να νιώθουν τη γραβάτα πιο σφιχτή απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα, τη στιγμή που ο Φραγκιάς πήρε βαθιά ανάσα. Η ΑΕΚ μετρά 2/3 ήττες, ο Παναθηναϊκός έπαιξε δύο ντέρμπι αλλά ήταν πιο εύκολα από το οικογενειακό διπλό.

Περιμέναμε κάτι διαφορετικό; ΟΧΙ, αλλά θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα κι αντί για το πρωτάθλημα της φθοράς, να ζούμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, που μπορεί να απείχε από το να είναι το καλύτερο της Ευρώπης, θα είχε όμως πραγματικό ενδιαφέρον.

MUST READ

«Ντου» Καρυπίδη σε Τσαγκαράκη

Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών δεν έχει κλείσει, όμως δεν είναι βέβαιο ότι η δεξαμενή θα έχει πολλές ακόμα, για να συνεχίσουμε να τις ξοδεύουμε τόσο φθηνά…