ΕΠΟ : Θέλει να κρυφτεί αλλά…

Πόσο κολακευτικό είναι άραγε για το ελληνικό ποδόσφαιρο να υπάρχουν πανηγύρια επειδή χάσαμε από την Ιταλία με … μόλις 2-0.

Πόσο σωστό είναι να γράφονται ύμνοι για τον προπονητή επειδή παρουσίασε ένα σωστό αμυντικό πλάνο και οι παίκτες του έμεινα προσηλωμένοι σε αυτό και δέχτηκαν μόνο δυο γκολ.

Θα την κάναμε μια τέτοια συζήτηση πριν από χρόνια;

Εχουμε κατρακυλήσει, ούτε λόγος, αλλά περνάμε εύκολα από την μια άκρη στην άλλη.

Δεν αξίζει στο ελληνικό ποδόσφαιρο να επαίρεται ότι χάνει με μικρό σκορ και στην ομάδα οι παίκτες τρέχουν και παίζουν ο ένας για τον άλλο.

Είναι απαραίτητα όλα αυτά αλλά δεν φτάνουν για να επιστρέψει η Εθνική στις επιτυχίες. Κι εδώ φαίνεται να υπάρχει ένα πρόβλημα.

Η δήλωση του Φαν Σιπ ότι είναι χαρούμενος με όσα έγιναν το βράδυ του Σαββάτου στο Ολίμπικο είναι εξαιρετικά προβληματική.

Κάποιος από την Ομοσπονδία (χα,χα) να του θυμίσει ότι αλλιώς ονειρευόμαστε την Εθνική Ομάδα κι όχι μια παρέα κάποιων που έχασαν αλλά είναι ευχαριστημένοι!

Το σημειώνω αυτό γνωρίζοντας ότι στις τάξεις των διεθνών υπήρχαν πολλοί που ήταν δυσαρεστημένοι με το αποτέλεσμα. Αν είναι να βάλουμε τόσο χαμηλά τον πήχη τότε θα επιστρέψουμε στις εποχές που παίρναμε μια ισοπαλία και μας έφτανε για όλες τις κατραπακιές που τρώγαμε στη συνέχεια.

Ωστόσο φαίνεται ότι κάπου έχει χαθεί το μέτρο. Αυτοί που μέχρι χτες ήταν ήρωες και έτσι τους αντιμετώπιζαν όλοι δηλαδή ο Τοροσίδης και ο Σωκράτης από χτες το βράδυ έγιναν περίπου τοξικοί και ευτυχώς που δεν κλήθηκαν ώστε να μολύνουν τον αέρα των υπολοίπων.

Αυτοί που ανακάλυψαν ότι είναι τοξικοί γατί δεν το έλεγαν τόσο καιρό και το θυμήθηκαν τώρα; Πολύ φοβάμαι ότι αμέσως μετά την ήττα που συνοδεύτηκε όπως έγραψα χτες από αξιοπρεπή εμφάνιση οι μηχανές άρχισαν να δουλεύουν στο φουλ για να προβληθεί ότι μπήκαμε στον σωστό δρόμο με τον σωστό προπονητή.

Κάτι σε 80% έδειχνε στην αρχή το γκάλοπ του OPEN  ότι οι φίλοι της Εθνικής ήταν ικανοποιημένοι με την εμφάνισή της και μόλις το ποσοστό έπεσε κάτω από το 60% το γκάλοπ εξαφανίστηκε και αντικαταστάθηκε.

Ευτυχώς οι φίλοι της Εθνικής διατηρούν ζωηρές αναμνήσεις και ξέρουν πότε μπορεί να  είναι χαρούμενοι από μια εμφάνισή της. Με το ζόρι αισιοδοξία επειδή χάσαμε με μόλις 2-0 δεν γίνεται ούτε μπορεί να δημιουργηθεί επειδή θα μπει μπροστά ένας επικοινωνιακός μηχανισμός.

Αν ο Φαντ Σιπ είναι χαρούμενος με τις ήττες δικό του πρόβλημα.

Ο ίδιος ήταν που έλεγε άλλωστε, μετά το ματς με το Λιχτενστάιν ότι η ομάδα του ήταν καλή και δημιούργησε ευκαιρίες για να βάλει και άλλα γκολ….