Ο Τόλης Λεούσης γράφει για την αντίδραση του Ολυμπιακού με τον Κεμζούρα στον πάγκο, την αύρα της… απουσίας του Μπλατ και την επιστροφή στην πραγματικότητα, προσθέτοντας κάποια υστερόγραφα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Έχει ενδιαφέρον κάποια στιγμή να εξετασθεί επιστημονικά ο λόγος που οι ομάδες αντιδρούν θετικά έπειτα από την αλλαγή προπονητή. Ο Ολυμπιακός ήταν μεταμορφωμένος στην μετά Μπλατ εποχή. Δεν ξέρω αν τους ενέπνευσε όλους ο Κεμζούρα.
Αυτό που γνωρίζω και είδα, ήταν ότι μετά από ένα χρόνο και κάτι, επιστρέψαμε στην κανονικότητα. Με κανονικό πλέι μέικερ (Κόνιαρη), με τον Σπανούλη ως σούτινγκ γκαρντ, τον Πολ αποκλειστικά στο 3 και τον Κουζμίνσκας στο 4. Παρότι είχα ενδοιασμούς για αυτήν την κίνηση, ο «Κούμζι» απέδωσε καλύτερα από ότι το προηγούμενο διάστημα ως πάουερ φόργουορντ.
Γενικότερα είδαμε ρόλους στο παρκέ. Καθαρή στόχευση στον Μιλουτίνοφ, η μπάλα στο ποστ, γρήγορη κίνηση, σκριν ακόμα και από τον «1» στο «2» και πάνω από όλα, το μάτι να γυαλίζει.
Ο Κεμζούρα έκανε το ακριβώς αντίθετο. Είχαμε γράψει ότι δεν γίνεται ο Μπλατ να καταστρατηγεί την λογική. Ο Λιθουανός ακολούθησε με ασφάλεια το μονοπάτι που έφερε επιτυχίες στο Λιμάνι. Ακόμα και ο Κόνιαρης με τον τρόπο που τοποθετήθηκε στο παρκέ, θύμισε τις εποχές του καλού Μάνζαρη. Ηρεμία στο παιχνίδι της ομάδας του, μηδενική κατάχρηση ντρίπλας, χέρια παντού σε κάθε κατέβασμα αντιπάλου και επιθετική άμυνα. Το επόμενο διάστημα θα μπουν και τα σουτ του, αφού είναι και αυτά στο ρεπερτόριό του.
Ταυτόχρονα ήρθε η μπάλα στα χέρια του Πάντερ για να… κάνει παιχνίδι όπως ακριβώς θέλει ο ίδιος. Ο Πολ είχε τις ευκαιρίες του (χρειάζεται κι άλλο), ο Κουζμίνσκας γούσταρε που έπαιζε.
Εντύπωση μου έκανε η συσπείρωση σε κάθε σημείο του παρκέ. Ο πάγκος ένα, το πάθος ξεχύλιζε, ο ένας πανηγύριζε για το επίτευγμα του συμπαίκτη του. Πράγματα που μου έλειψαν πέρσι.
Σίγουρα χαμογέλασε λίγο το χειλάκι μας. Αλλά δεν γίνεται να μείνει εκεί ο Ολυμπιακός. Έχει δρόμο ακόμα να διαβεί και τα πιο δύσκολα έρχονται. Η ευτυχία κρατάει μερικές ώρες και άπαντες οφείλουν να βάλουν το κεφάλι κάτω και να συνεχίσουν την δουλειά στο ΣΕΦ.
Μετά το «Αστρομπάλ» έπεφταν κορμιά στο Φάληρο στις προπονήσεις της ομάδας. Η ομάδα φαίνεται πως ξύπνησε. Είναι αρχή ακόμα και ο ενθουσιασμός οφείλει να παραμεριστεί. Έχει πέντε μέρες για να κλειδώσει ο Ολυμπιακός την ομαδικότητά του και να παρουσιάσει κι άλλα όμορφα πράγματα στο παρκέ. Η Ζενίτ του δίνει αυτήν την ευκαιρία. Ας την αρπάξει από τα μαλλιά…
ΥΓ1 Αρχικά θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι αναφορικά με αυτό που έγραψα για τον Βασίλη Σπανούλη, την ημέρα της αναμέτρησης με την Βαλένθια. Η απόφαση για τον επόμενο προπονητή του Ολυμπιακού είναι ξεκάθαρα των προέδρων των Ερυθρόλευκων.
Δεν είναι κακό να ρωτήσουν την άποψή του ηγέτη της ομάδας τους ή γενικότερα να αφουγκραστούν την γνώμη των αθλητών τους. Κάθε άλλο. Κανείς όμως δεν θα επιβάλλει τον αντικαταστάτη του Ντέιβιντ Μπλατ και στην τελική δεν θέλει να προβεί σε μία τέτοια ενέργεια.
Αντιθέτως ο αρχηγός του Ολυμπιακού, από την πρώτη στιγμή, έχει ξεκαθαρίσει ότι μοναδικό του μέλημα είναι να κερδίζει τίτλους και ότι τον νοιάζει μονάχα το καλό της ομάδας του. Εάν λοιπόν παρεξηγήθηκε αυτό που έγραψα, τότε ας επανορθώσω λέγοντας το παραπάνω. Ατό θα ήταν σωστό από την μεριά μου.
ΥΓ2 Η απουσία του Χαπ από την 12άδα και το DNP του Τσέρι, λένε πάρα πολλά για τη συνέχεια. Η αγορά είναι ανοιχτή και δεν θα μου φανεί περίεργο τις επόμενες ημέρες να έχουμε κινητικότητα σε αυτό τα κομμάτι. Είναι ανάγκη να προβεί ο Ολυμπιακός σε δύο προσθήκες.
ΥΓ3 Με ποιον προπονητή θα ρωτήσετε βέβαια. Θα πω ότι από προσωπική μου πληροφορία συγκεντρώνει ένα 90% ο Κεστούτις Κεμζούρα για παραμονή μέχρι το τέλος της σεζόν και βλέπουμε. Είναι ένας άνθρωπος που έχει την δική του διαδρομή, πολλά παραπάνω από βοηθός. Η λογική λοιπόν λέει ότι θα συνεχίσει μετά τον Ντέιβιντ Μπλατ τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι. Από εκεί και έπειτα; Λέτε να έχουμε επιστροφή; Θεωρώ κάτι παραπάνω από δεδομένο να κινηθεί προς την κατεύθυνση του Τόμιτς. Ένστικτο; Πείτε; Πληροφορία; Πείτε το όπως θέλετε…
ΥΓ4 Τα πάντα είναι θέμα ψυχολογίας. Εάν έχεις τους αθλητές σου κοντά σου, τότε θα βγάλουν ένα τεράστιο χαμόγελο και θα πέσουν μαζί σου. Ο Μπλατ φαινόταν πως είχε χάσει την επαφή του με τον Παπανικολάου. Η απομάκρυνσή του Αμερικανοϊσραηλινού τεχνικού τον ηρέμησε και του αναπτέρωσε το ηθικό. Το ζητούμενο είναι ο Κεμζούρα να τον κερδίσει και πάλι.
ΥΓ5 Τα χαρακτηριστικά του Μπάλντγουιν δεν είναι άσχημα. Μην ξεχνάμε ότι αυτό είναι το δεύτερό του ματς στην Ευρώπη. Υπομονή λοιπόν και στήριξη. Έδειξε καλύτερα στοιχεία και σιγά σιγά θα γίνεται καλύτερος.
ΥΓ6 Με Βαλένθια 6500 άτομα. Με Ζενίτ πρέπει να έρθουν περισσότεροι στο Φάληρο. Η αίσθησή μου είναι πως αυτό θα συμβεί.