Ή Μπαρτζώκας ή κάποιος «στρατιώτης»

Πριν ξεκινήσω να γράφω το οτιδήποτε, θέλω να ζητήσω συγνώμη και σε εσάς αλλά και στα παιδιά το «10» που δεν γράφω όσο συχνά γίνεται μπλογκ. Είχα κάποια δικά μου οικογενειακά θέματα που δεν με άφηναν σε ησυχία και ουσιαστικά δεν μου άφηναν και όρεξη για το κάτι παραπάνω. Όπως και να έχει, χαμόγελο, κεφάλι κάτω και βουρ στο κείμενό μας.

Ιδιαίτερες είναι οι μέρες που περνάει η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού. Το «διαζύγιο» με τον Ντέιβιντ Μπλατ από το μεσημέρι της Κυριακής είναι η πρώτη είδηση για τους Ερυθρόλευκους. Ο Αμερικανός τεχνικός δεν μπόρεσε ποτέ να «δέσει» με την πραγματικότητα των Ερυθρόλευκων, ενώ οι επιλογές του αναφορικά με το αγωνιστικό κομμάτι, ήταν ουσιαστικά αυτές που δυσχέραιναν ακόμα περισσότερο την θέση του.

Για το θέμα υγείας αρνούμαι να μπω σε συζήτηση. Ο ίδιος δήλωσε 100% ικανός για να δουλέψει και εμπιστεύομαι 100% την άποψή του.

Ο Μπλατ δεν μπόρεσε όμως να παρουσιάσει κάτι εύγεστο στο παρκέ. Όπως είχα γράψει το καλοκαίρι και λίγο πριν βγω σε άδεια, είχε τα υλικά που κατάφερε να αγοράσει και αυτό που έμενε ήταν να… μαγειρέψει.

Το φαγητό δυστυχώς ήταν… άνοστο. Και το χειρότερο στην περίπτωσή του Ολυμπιακού είναι ότι δεν είχε καθόλου γεύση από την αρχή των φιλικών. Αυτή αδιαμφισβήτητα είναι ευθύνη του και δεν γίνεται να μην το πούμε.

Το γεγονός ότι άλλα κυνηγούσε ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι και αλλού κατευθύνθηκε τελικά, είναι κάτι που βαραίνει και τον πρώην τεχνικό των Ερυθρόλευκων αλλά εννοείται και την διοίκηση.

Το βράδυ της Παρασκευής ήταν και το κύκνειο άσμα του. Και οι τελευταίοι υποστηρικτές του στα ενδότερα της ομάδας χάθηκαν. Την ίδια ώρα αρκετοί ήταν αυτοί που δεν έβλεπαν μέλλον.

Το τέλος λοιπόν είναι γεγονός. Ένα… διαζύγιο «συναινετικό» που βέβαια θα έχει το ανάλογο κόστος στην ομάδα του Πειραιά. Εννοείται πως θα πάρει μεγάλο μέρος των λεφτών του ο Μπλατ.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

Τι συμβαίνει τώρα στον Ολυμπιακό; Που οδεύει; Πως θα κινηθεί για τον αντικαταστάστη του;

Θα σας γράψω την προσωπική μου γνώμη, την ώρα που στο ΣΕΦ, κρατείται καλά κρυφή η άποψη των προέδρων της ομάδας για την επόμενη μέρα στον ηλεκτροφόρο θώκο του Ολυμπιακού.

Για μένα οι επιλογές είναι δύο. Ή ο Γιώργος Μπαρτζώκας ή κάποιος «στρατιώτης» για να.. βγει η χρονιά.

Να εξηγήσω τον λόγο που πιστεύω το παραπάνω.

Γιατί Γιώργος Μπαρτζώκας λοιπόν; Επειδή τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. Γνωρίζει απόλυτα που θα έρθει. Είναι ένας άνθρωπος κοινής αποδοχής από τον κόσμο, παρά τα όσα είχαν συμβεί στο παρελθόν. Ολυμπιακός από κούνια, που ζητά την επιστροφή του στο κορυφαίο επίπεδο, σε μία ομάδα που θέλει την προσωπική του σφραγίδα. Το σημαντικότερο; Δεν μπορεί να «καεί» σαν χαρτί ακόμα και σε αυτήν την σεζόν που δεν ξεκίνησε υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις.

Διαφορετική θα είναι η αντιμετώπιση προς το πρόσωπό του από όλους μας (Τύπος, κοινό, ομάδα, διοίκηση) σε σχέση με έναν τεχνικό που θα αναλάβει ένα… μουχλιασμένο καράβι όπως ο Ολυμπιακός.

Μπορεί να έρθει; Θα είμαι ειλικρινής… Πιστεύω ότι οι πιθανότητες, χωρίς να υπάρχει κάποια προσέγγιση αυτήν την στιγμή απ’ όσο γνωρίζω, είναι ελάχιστες. Κοντά στο 20%.
Τι πρέπει να γίνει για να πειστεί; Σίγουρα να μην μείνει η διοίκηση των Ερυθρόλευκων στο συναισθηματικό κομμάτι. Να τον στηρίξει με κάθε τρόπο, να του προσφέρει ασφάλεια, αλλαγές και να του αποδείξει έμπρακτα ότι δεν είναι απλά λύση ανάγκης, αλλά επένδυση για το μέλλον των Πειραιωτών.

Να είμαστε ρεαλιστές. Ο τυχόν ερχομός του θα σημάνει για την διοίκηση κι άλλη υπέρβαση. Συνυπολογίστε στην αποζημίωση του Μπλατ, δύο αναμενόμενες προσθήκες και.. αποχωρήσεις αθλητών. Συν τον μισθό του coach B έτσι;

ΤΟ PLAN B ΚΑΙ Η ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΟΥ

Επιμένω ότι είναι προσωπική άποψη. Δεν είναι προϊόν ρεπορτάζ. Ας συνεχίσω…

Θεωρώ ότι αυτήν την περίοδο, με το υπάρχον ρόστερ, ελάχιστοι είναι που μπορούν και θέλουν να μπουν σε αυτήν την διαδικασία. Γιατί να επιλέξουν να εργαστούν σε ένα περίεργα δομημένο ρόστερ και σε μία ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, προπονητές υψηλού επιπέδου; Χωρίς επιλογές για πολλές αλλαγές, σε μία χώρα που δεν ξέρουν (ή ξέρουν όπως ο Πασκουάλ που καραδοκεί τις γκέλες του Πέσιτς) και ένα ομολογουμένως τοξικό ΣΕΦ; Και με μόλις έναν αγώνα (άντε δύο) την εβδομάδα;

Συγνώμη και μακάρι να βγω λάθος, όμως πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο. Στην τελική αν μπορεί η διοίκηση να πείσει με τα παραπάνω έναν ξένο κόουτς, σίγουρα θα μπορέσει να πείσει και τον Γιώργο Μπαρτζώκα για τους παραπάνω λόγους που εξήγησα.

Άρα, τι θα ήταν κατ’ εμέ σωστό να γίνει από πλευράς του Ολυμπιακού; Να τοποθετήσει στον πάγκο έναν «στρατιώτη» για να βοηθήσει και να ολοκληρώσει την χρονιά. Πως και ποιον;

Γιατί όχι τον Αγγέλου όπως έγραψε προ ημερών ο φίλος μου Χάρης. Γιατί όχι να παραμείνει ο Κεμζούρα που γνωρίζει απόλυτα το ρόστερ και οι παίκτες τον ξέρουν.

Είτε με τον έναν είτε με τον άλλον και ένα αναβαθμισμένο τεχνικό τιμ. Σκεφτείτε δηλαδή τον Κεμζούρα με άλλους συνεργάτες, που είναι ικανοί να τον πλαισιώσουν κατάλληλα. Ή τον κόουτς Αγγέλου, που ξέρει πρόσωπα καταστάσεις στο ΣΕΦ, συν κι άλλους συνεργάτες  της δικής του επιλογής;

Στα συν του πάλαι ποτέ συνεργάτη του Ντούσαν Ίβκοβιτς, η γνωριμία του με τους Έλληνες, που αυτήν την περίοδο χρειάζονται περισσότερο από ποτέ για να βάλουν πλάτη. Κι άλλο πλάτη για μερικούς. Ενώ παράλληλα έχει συνεργαστεί με τον Σάσα Βεζένκοφ, που σε αυτό το ρόστερ, δεν γίνεται να μην παίζει!

Εάν λοιπόν δεν είναι ο Μπαρτζώκας, προσωπική μου άποψη είναι όποιος έρθει, να μην χρειάζεται να ξεκινήσει από το μηδέν. Γιατί τότε όντως η χρονιά θα είναι απόλυτα αποτυχημένη…

ΥΓ1 Να ξεκαθαρίσουμε κάτι γιατί είδα κείμενα και σχόλια που δεν μου άρεσαν αναφορικά με τους μικρούς που δεν έπαιξαν και τόσο στο ματς με τον Τρίτωνα. Για να μπουν αυτά τα παιδιά στην διαδικασία που λέγεται Α2, θα πρέπει να μπουν σιγά σιγά και μεθοδικά. Πρόκειται για μία σκληρή κατηγορία, δεν γίνεται να τα ρίξεις στην… αρένα με το καλημέρα. Σωματικά χρειάζονται δουλειά και οι πιο έτοιμοι είναι παίκτες οι Ποκουσέφσκι και Χρηστίδης, με τον πρώτο πάντως, παρότι ταλαντούχος να δείχνε φόβο στις επαφές και να ψάχνει περισσότερο το περιφερειακό σουτ από την διείσδυση. Τα παιδιά λοιπόν αυτά θέλουν «ψήσιμο» και σιγά σιγά να μπουν σε αγωνιστικό ρυθμό σε αυτό επίπεδο. Εξάλλου μιλάμε για αναπτυξιακό πρόγραμμα. Πως θα εισέλθουν από την Εφηβική ομάδα στην δεύτερη τη τάξει κατηγορία; Να είμαστε σοβαροί, να βάζουμε το μυαλό να δουλέψει και μετά να γράφουμε ό,τι μας κατέβει…

ΥΓ2 Να με συγχωρείτε αλλά δεν είμαι από τους ανθρώπους που μασούν τα λόγια τους σε όποιους τον «τσιγκλάνε». Δεν έμαθα ποτέ να κρύβομαι και δεν θα το κάνω ούτε τώρα… Για μερικούς εξυπνάκηδες (ναι για σένα το λέω Γιώργο) που θα μας την λένε και από πάνω.

ΥΓ3 Δεν θα πω ότι δεν στεναχωρήθηκα από την φυγή του Ντέιβιντ Μπλατ. Άνθρωπος ξεχωριστός. Όχι μόνο γιατί περνάει τον Γολγοθά του με ήθος, αξιοπρέπεια και τεράστια ψυχική δύναμη. Αλλά γιατί ήμουν υπεραισιόδοξος με τον ερχομό του στον Ολυμπιακό. Έκανε λάθη, έκαναν λάθη, έγιναν λάθη. Το ζητούμενο είναι πως δεν μπόρεσε ουσιαστικά να «κολλήσει» με την συγκεκριμένη ομάδα. Δεν έχω ενδοιασμό για την δουλειά του και τις γνώσεις του. Ποιος έχει εξάλλου; Από την άλλη, θεωρώ ότι δεν «θωρακίστηκε» στον πάγκο με ανθρώπους που θα του κάνουν την ζωή εύκολη. Και ο νοών νοείτω…

ΥΓ4 Παιδιά το ξαναλέω. Η υγεία πάνω απ’ όλα. Και μετά είναι το μπασκετάκι (ή μπασκετάρα), το ποδόσφαιρο, οι ομάδες, ο αθλητισμός. Χαρείτε τους τριγύρω σας. Τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Γεμίστε τους χαμόγελα, για να είστε και σεις χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Τα επόμενα έπονται…

ΥΓ5 Σας ευχαριστούμε για όλα κύριε Καίσαρη…