Πώς να κρίνεις μια ομάδα όταν δε χάνει με δική της ευθύνη;

Υπάρχουν πολλά κείμενα που έχουν γραφτεί σε τούτη εδώ τη γωνιά και αφορούσαν την κάκιστη εικόνα που έχει βγάλει ο Παναθηναϊκός στο γήπεδο στα περισσότερα παιχνίδια πρωταθλήματος. Εικόνα κακής ομάδας, που σου δίνει την εντύπωση πως θα δυσκολευτεί απέναντι σε κάθε αντίπαλο που θα αντιμετωπίσει.

Με ευθύνες πολλών. Προπονητή, παικτών, τεχνικού διευθυντή (λόγω του μεταγραφικού σχεδιασμού). Όμως για το παιχνίδι του Σαββάτου απέναντι στην Ξάνθη, όσο και αν… διψούν για αίμα αρκετοί και όσο κι αν ψάχνουν λόγους για να «κράξουν» και να κατηγορήσουν, η ευθύνη ανήκει εξ ολοκλήρου στους διαιτητές. Στον Κομίνη, στον Σκουλά (VAR), στον Νικολακάκη (AVAR).

Ο Παναθηναϊκός για 45 λεπτά έπαιζε την Ξάνθη σαν την γάτα με το ποντίκι. Είχε κατοχή μπάλα, είχε ιδέες, είχε καλή ανάπτυξη, υπομονή στο παιχνίδι του, ευκαιρίες. Και σκόραρε με τον Ζαχίντ. Ένα γκολ που λανθασμένα δε μέτρησε και άλλαξε πλέον τα πάντα στο παιχνίδι.

Αν η Ξάνθη πήγαινε με εις βάρος της σκορ στα αποδυτήρια, θα άνοιγε τους χώρους της. Θα έβγαινε πιο ψηλά στο γήπεδο, θα έψαχνε την ισοφάριση και ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να βρει πεδίο ελεύθερο για να παίξει παιχνίδι στην κόντρα επίθεση και να το τελειώσει. Αντίθετα, η Ξάνθη με το 0-0 που της ήρθε ως… δώρο από Σκουλά και Κομίνη, εξακολούθησε να περιμένει μαζικά πίσω τον Παναθηναϊκό και όσο η ώρα περνούσε ήταν βέβαιο πως τα δεδομένα θα άλλαζαν.

Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα επιρρεπής ψυχολογικά. Το οτιδήποτε μπορεί να την επηρεάσει. Όσο ο χρόνος περνούσε και πίεζε, τόσο το βάρος στα πόδια θα γινόταν μεγαλύτερο. Έχασε την ψυχραιμία του, έχασε την υπομονή του. Άκουγαν οι παίκτες τον κόσμο να δυσανασχετεί και το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο.

Και κάπως έτσι έδωσαν και το δικαίωμα στην Ξάνθη να πιστέψει πια πως μπορεί να φύγει και με τη νίκη από την Αθήνα. Άλλωστε πρόκειται για μια ομάδα που έχει αποδείξει πόσο επικίνδυνη είναι και πόσο… αποτελεσματική. Σκοράρει ένα γκολ σε κάθε τέσσερις τελικές προσπάθειές της. Το επιβεβαίωσε και στη Ριζούπολη. Είχε τέσσερις τελικές και σημείωσε το γκολ με το οποίο πήρε τη νίκη.

Γκολ, όμως, που δεν έπρεπε να μετρήσει. Κι εδώ φτάνουμε στο συμπέρασμα. Πως θα κατηγορήσεις μια ομάδα η οποία έτσι κι αλλιώς παίζει με την πλάτη στον τοίχο, όταν έχει υπάρξει εις βάρος της ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ αποτελέσματος; Το γκολ του Ζαχίντ ήταν νωρίς και ίσως να μην έκρινε τον αγώνα, αλλά αυτό της Ξάνθης ήρθε στο 93’. Δεν υπήρχε χρόνος για γυρισμό.

Και είναι η πρώτη φορά μέσα στη σεζόν που ο Παναθηναϊκός «γκελάρει» χωρίς η ευθύνη να αγγίζει ούτε τους παίκτες του, ούτε τον προπονητή του.