Ολυμπιακός : Ο Μπλατ και τα διδάγματα

Όποιος δεν ένιωσε αμήχανα, όποιος δεν στεναχωρήθηκε (ανεξαρτήτως του αν είναι φίλαθλος του Ολυμπιακού ή όχι) διαβάζοντας τη λύση της συνεργασίας του Ολυμπιακού με τον Ντέιβιντ Μπλατ, πρέπει να ψάξει ξανά στο λεξικό τη λέξη «άνθρωπος» και να δει αν τα χαρακτηριστικά του ταιριάζουν με αυτό που περιγράφεται. Κανείς μας δεν μπορεί παρά να δείξει τον απόλυτο σεβασμό στον κόουτς Μπλατ και να τον χειροκροτήσει.

Δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες του διαζυγίου, γνωρίζω όμως τους αδερφούς Αγγελόπουλους και τον τρόπο που λειτουργούν. Αν ο ίδιος ο Μπλατ δεν συμφωνούσε, δεν θα προχωρούσαν ποτέ στη λύση της συνεργασίας, ακόμα κι αν η εικόνα της ομάδας δεν ήταν αυτή που περίμεναν. Έμπαινε (κι έτσι έπρεπε να είναι) μπροστά ο άνθρωπος Μπλατ κι ο τεράστιος αγώνας που κάνει.

Κακά τα ψέμματα, η Ευρωλίγκα είναι επίπονη δουλειά. Πολύ πριν γνωστοποιηθεί το μέγεθος του προβλήματος υγείας, στα πρώτα άρθρα μου αναφορικά με τον ευρωπαϊκό Ολυμπιακό, είχα σημειώσει ότι η δυσκολία στο περπάτημα (τότε δεν γνωρίζαμε) κι η αστάθεια, ο πόνος που φαίνονταν ότι ένιωθε, δεν του επέτρεπε να είναι 100% συγκεντρωμένος στο παιχνίδι.

Νομίζετε ότι είναι εύκολο να είσαι «εκεί», να δουλεύει το μυαλό σου σε συχνότητες… σκακιστή, όταν έχεις τέτοιο πρόβλημα να αντιμετωπίσεις. Όμως, διάολε, δεν είναι όλα πόντοι και σε αυτόν τον προσωπικό αγώνα δεν μπορούσε ο Ολυμπιακός να του γυρίσει την πλάτη. Θαρρώ (είμαι βέβαιος) ότι είναι τόσο μεγάλος άνθρωπος, που μόλις κατάλαβε ότι -παρά τη δεδομένη θέλησή του- δεν μπορεί να προσφέρει όσα θα ήθελε, έδωσε λύση σε ένα αδιέξοδο.

Από την άλλη πλευρά βλέπουμε ότι μπορεί να τον τιμούν όλοι, να τον χειροκροτούν όλοι, ο επαγγελματικός αθλητισμός θέλει το αποτέλεσμα κι εκεί ο κόουτς Μπλατ δεν μπορούσε να τα καταφέρει. Δεν του βγήκε, δεν έκανε τις σωστές επιλογές, δεν είχε τις απαιτούμενες δυνάμεις. Όπως και να ‘χει ο Ολυμπιακός προχωρά στην επόμενη μέρα, αλλά θα πρέπει να βρει τους τρόπους να έχει σε περίοπτη θέση τον κόουτς Μπλατ, να μείνει κοντά στην ομάδα. Αρκεί να το θέλει κι ο ίδιος.

Συμπτωματικά την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε το τέλος της συνεργασίας με τον Μπλατ, ανακοινώθηκε από την ΕΟΚ η συνέχιση της συνεργασίας με τον Θανάση Σκουρτόπουλο. Αν βγάλουμε έξω από τη σκέψη μας το ανθρώπινο σκέλος της ιστορίας, ο Μπλατ έδειξε ένα απογοητευτικό σύνολο στο πρώτο παιχνίδι της νέας σεζόν, κάτι που σε συνδυασμό με την περσινή, δημιούργησε τοξικό περιβάλλον. Ως εκ τούτου (επαναλαμβάνω εξαιρώντας τον ανθρωπιστικό παράγοντα) αυτό έπρεπε να συμβεί.

Κατ’ αντιστοιχία, η Ομοσπονδία θεωρεί θετική την παρουσία της Εθνικής στα γήπεδα της Κίνας; Φαντάζομαι πως ακόμα κι αυτοί δεν μπορεί να είναι τόσο μακριά από την πραγματικότητα. Το γιατί επιλέχθηκε η συνέχιση της συνεργασίας πρέπει να το εξηγήσουν εκείνοι που πήραν την απόφαση. Υπάρχει ένας εξ ημών, που να πανηγυρίζει γι’ αυτό;