Δεν γίνεται να καταστρατηγείς την λογική

Γράφω μερικά λεπτά μετά τη λήξη της αναμέτρησης στο Αστρομπάλ. Δικαιολογίες δεν μπορώ να βρω, η εικόνα της ομάδας αποκαρδιωτική. Πρεμιέρα ναι… Ελάχιστες προπονήσεις ναι. Χημεία αναζητείται ναι… Όμως δεν μπορώ να βλέπω ομάδα που δεν παλεύει στο παρκέ. «Μπορεί ρε Τόλη;» θα μου πείτε; Ειλικρινής όπως πάντα. Δεν ξέρω… Όμως αυτό που είδα το βράδυ της Παρασκευής είναι στενάχωρο περισσότερο. O πιο επιεικής χαρακτηρισμόος.

Χωρίς μέση, αρχή και τέλος. Ο τίτλος της αναμέτρησης «Η αλλάζει ή βουλιάζει» είναι 100% το νόημα του Ολυμπιακού που είδαμε. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να είναι χειρότερος στη συνέχεια. Αντέχεις να την δεις όμως;

Ας πάμε όσο μπορούμε στα του ματς. Ποιο ματς βέβαια. Όπως έγραψα και στο παιχνίδι, συνονθύλευμα. Κατρακύλα από το 4 λεπτό και έπειτα…

Ο Ολυμπιακός έψαξε στο ξεκίνημα το γρήγορο καλάθι. Με στόχευση, την μπάλα να μην κολλάει καθόλου με άσκοπες ντρίπλες για να ξεφύγει στους 7 με το πρώτο ροτέισόν του.

Αυτό το… άνοιγμα των ρόλων, χάλασε την χημεία και την αυτοσυγκέντρωση. Ο Μπλατ περιέργως διατάραξε τις ισορροπίες την ομάδας του, άφησε στον πάγκο Πρίντεζη και Κουζμίνσκας που ήταν εξαιρετικοί με το ποστ αλλά και το μάκρος τους και η Βιλερμπάν μοιραία αναθάρρησε.

Το λειτουργικό πρώτο πεντάλεπτο με ορθολογικό μπάσκετ, έγινε το αργό και… σπαστικό παιχνίδι που συχνά βλέπαμε πέρσι.

Ο Ολυμπιακός ξάφνου έγινε μη απειλητικός, κούρασε η εικόνα του με τον Τσέρι να είναι απογοητευτικός και ο Κουζμίνσκας περιέργως… παρκαρισμένος στον πάγκο!

Η Βιλερμπάν είχε το αέρα της πρωτάρας και χωρίς φόβο έπαιζε τον Ολυμπιακό στην δύναμη. Οι Ερυθρόλευκοι έμοιαζαν πως έχουν χαλασμένο μυαλό. Το οξύμωρο ήταν πως με τον Κόνιαρη εκτός, είχε μείνει η ομάδα του Πειραιά με τους Μπόλντγουιν και Τσέρι στον άσο, με τον πρώτο να μην παίζει καθόλου. Χρεώθηκε με φάουλ όντας άπειρος, όμως ο Κόνιαρης ήταν εκτός 12άδας.

Είναι αρχή της χρονιάς και το καταλαβαίνω, όμως το πρώτο ημίχρονο είχε δύο όψεις. Εναν εξαιρετικό Ολυμπιακό στο πρώτο 5λεπτο και έναν αποδιοργανωμένο πράμα στο υπόλοιπο 15λεπτο.

Ενοχλητική εικόνα.

Θα πω αυτό που σκέφτομαι αυτήν την στιγμή. Αν δεν ήταν πρεμιέρα, θα έκλεινα την τηλεόραση με αυτό το θέαμα. Ακαταλαβίστικο μπάσκετ, μηδενική χημεία, ταλαιπωρία στο παρκέ. Ροτέισον που έμπλεκε ακόμα και εμάς στους καναπέδες μας και μία μόλις ομάδα στο πνεύμα του ματς.

Πόσο πιο κακός να ήταν ο Χαπ από αυτόν τον Ρούμπιτ; Γιατί να μην έχεις έναν ακόμα χειριστή στο ροτέισόν σου; Γιατί να χαθεί έτσι ο Πολ και να μην τον εφοδιάσεις με πάσες που έχει ανάγκη για να βρει σκορ;

Ίδιος ρυθμός και τρίτη περίοδο. Μηδενική βελτίωση…

Από… σπόντα κατάφερε να μείνει στους 9 η διαφορά, με τον Ολυμπιακό να μην έχει ταυτότητα και να πνίγεται στο 15% του τριπόντου του. Η κίνηση ελάχιστη, ο ΜΙλουτίνοφ να προσπαθεί να ορθώσει ανάστημα αλλά ως εκεί… Τα απλά πράγματα δεν μπορούσαν οι Ερυθρόλευκοι να κάνουν. Τα λεγόμενα… βασικά.

Η τέταρτη περίοδος διαδικαστική. Ανάξια σχολιασμού. Δεν ξέρω να βιάζομαι ή απλά είμαι εξοργισμένος από την πρώτη εικόνα.

Τόσο καιρό γράφω για υπομονή. Το πιστεύω αυτό. Απλά όσα είδαμε στην Γαλλία δεν αφήνουν πολλά περιθώρια.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει τον άνθρωπο που θα τον τραβήξει στα σκούρα. Και όσο και να θέλει ο Μιλουτίνοφ (τον είδα κάπως πιο… βαρύ έτσι;), δεν γίνεται να τα βάζει με 4 άτομα. Είναι αδιανόητο να περιμένεις από έναν παίκτη να σε σώσει, όταν γνωρίζουν άπαντες ότι από αυτόν εξαρτάσαι.

Χτες χρειάζεται αλλαγές και στον τρόπο αντιμετώπισης και στο ρόστερ του. Θεωρώ ότι με μία προσθήκη στον άσο και αξιοποίηση του υλικού, θα είναι πολύ πιο βελτιωμένος.

Βέβαια στο σύγχρονο μπάσκετ, οφείλουν άπαντες να είναι επιθετικοί μπροστά. Δεν γίνεται να έχεις πλέι μέικερ που απλά κουβαλάει την μπάλα και να μην έχει ούτε ένα ατού! Δεν γίνεται να λείπει η αθλητικότητα το 2020! Είναι τουλάχιστον τρελό να ζητάς από τον Σπανούλη των 37 Μαΐων να τρέχει την ομάδα από την αρχή του χρονόμετρου μίας επίθεσης.

Θεέ μου κάνω αυτό που μισώ. Κριτική με το καλημέρα. Όμως πώς να κρυφτώ; Γίνεται μία ομάδα που θα παίξει μόνο 34 ματς (το μίνιμουμ) να χάνει με κατεβασμένα χέρια από την Βιλερμπάν με το όνομα του Ολυμπιακού;

Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις όσο είναι νωρίς….

ΥΓ1 Δεν μπορείς να καταστρατηγήσεις την λογική ενός αθλήματος. Το σχήμα των Μπόλντουιν, Πάντερ, Κουζμίνσκας, Πρίντεζη και Μιλουτίνοφ λειτούργησε τέλεια. Εξαφανίστηκε και όταν το ειδαμε πάλι ήταν αργά. Ο Ρούμπιτ φάνηκε πως δεν μπορεί να ρολάρει στο «5».

ΥΓ2 Με συγχωρείτε αλλά δεν αξίζει αυτό στον Σπανούλη. Ειλικρινά… Πρέπει να τον βοηθησει ο οργανισμός που λέγεται Ολυμπιακός να κλείσει την καριέρα του όπως πρέπει. Όχι να τον βάζει να παλεύει με τα φίδια.

ΥΓ3 Τελειώνει το ματς και βλέπω social media. Έχασες με 19 πόντους και τα κινητά παίρνουν φωτιά. Σε άλλες εποχές θα έμεναν κλειδαμπαρωμένοι στα αποδυτήρια και δεν θα είχαν μάτια για να αντικρίσουν το ταβάνι.

ΥΓ4 Αλλαγές αναγκαστικά για να μην χαθεί το τρένο από Οκτώβρη μήνα. Οι γενναίες αποφάσεις δημιουργούν τις μεγάλες ομάδες. Με κάθε τίμημα…

ΥΓ5 Αδυνατώ να κατανοήσω τον λόγο να κατέβει η ομάδα με 4 γκαρντ, να μείνει εκτός ο Κόνιαρης, να παρατηρείς ότι Τσέρι και Μπόλντγουιν ΔΕΝ και να επιλέγεις τον δύσμοιρο Σάσα την τελευταία στιγμή για να σου κλείσει την 12άδα. Και να τον βάζεις στο 39’. Το μπάσκετ είναι λογικό άθλημα. Όταν προσπαθείς να το ξεγελάσεις θα σου ρίξει την σφαλιάρα σου για να… στανιάρεις. Αν παραμείνεις έτσι, οι σφαλιάρες θα πολλαπλασιαστούν. Δυστυχώς!