Ο Αρετόπουλος δεν χαμπαριάζει ούτε από ομίχλες, ούτε από χιονοπτώσεις. Κι όπου βρίσκει μπόσικο τον Παναθηναϊκό του δίνει και καταλαβαίνει. Ιδιαίτερα όταν ο Παναθηναϊκός δεν έχει ούτε διοίκηση για να αντιδράσει, ούτε παίκτες αξίας που δεν καταλαβαίνουν από Αρετόπουλους.
Ο Αλέξανδρος Αρετόπουλος είναι ένας επικίνδυνος διαιτητής. Τελεία και παύλα. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να κρίνει αν ένα ματς πρέπει να γίνει ή όχι. Ο άνθρωπος που καλείται να πάρει αποφάσεις χρησιμοποιώντας τη σφυρίχτρα του, δεν μπορεί να πάρει μια σωστή απόφαση για τη σωματική ακεραιότητα των ποδοσφαιριστών.
Βάζει σε κίνδυνο καριέρες, χωρίς κανένα ίχνος ντροπής. Αν κάποιος παίκτης τραυματιζόταν σε αυτό το παιχνίδι, ο Αρετόπουλος θα ήταν ο μοναδικός υπεύθυνος. Λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει το παιχνίδι, τόσο οι άνθρωποι της Λαμίας, όσο και του Παναθηναϊκού ήταν βέβαιοι πως το ματς δεν θα γίνει. Και πως θα πάει για την επόμενη μέρα, την ίδια ώρα, όπως λέει ο κανονισμός.
Κι όμως, ο Αρετόπουλος, εντελώς ετσιθελικά, αγνοώντας ακόμα και την κοινή λογική, είπε πως οι ομάδες θα μπουν να παίξουν κανονικά. Κανονική τρέλα δηλαδή. Και με τη Λαμία να φοράει άσπρα σε άσπρο γήπεδο! Μιλάμε για παράνοια!
Φυσικά κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα. Ο Αρετόπουλος είναι ο ίδιος άνθρωπος που πριν μερικά χρόνια, σε ματς του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΣ στα Γιάννενα, δεν έβλεπε κανείς τον διπλανό του σε απόσταση μισού μέτρου λόγω της ομίχλης, αλλά εκείνος αποφάσισε το παιχνίδι να γίνει. Μέχρι που το διέκοψε στο 30’, για να στείλει τις δύο ομάδες να παίξουν 60 λεπτά την επόμενη μέρα, ενώ του έλεγαν μισή ώρα νωρίτερα πως έπρεπε να κάνει ακριβώς αυτό. Όμως ο ίδιος περίμενε πρώτα να δεχτεί γκολ ο Παναθηναϊκός και μετά να διακόψει το ματς. Επικίνδυνος, άσχετος, ακατάλληλος.
Και πλάι στον επικίνδυνο Αρετόπουλο, οι τουρίστες του Παναθηναϊκού. Παίκτες που μπήκαν στο γήπεδο και προφανώς είχαν έτοιμη τη δικαιολογία: δεν έπρεπε να παίξουμε, άρα και να χάσουμε δεν τρέχει κάτι. Λες και οι παίκτες της Λαμίας έπρεπε να παίξουν.
Ο Παναθηναϊκός είναι μπροστά σε έναν αποκλεισμό – ντροπή για την ιστορία του. Ακόμα και αν προκριθεί, αυτό το 4-1 θα μείνει ως στίγμα πάνω στο κορμί του για πάντα. Δεύτερη τεσσάρα σε λίγες μέρες και αυτή τη φορά όχι από τον ΠΑΟΚ, αλλά από τη Λαμία. Όχι για ένα πρωτάθλημα χαμένο προ πολλού, αλλά για τον μοναδικό στόχο που έχει απομείνει στον σύλλογο για τη φετινή χρονιά.
Όσο κι αν προσπάθησαν να αλλάξουν τα πράγματα στο δεύτερο ημίχρονο, εκεί όπου τους ακυρώθηκε και πεντακάθαρο γκολ του Κουρμπέλη, η εικόνα τους και το 4-1 δεν χωνεύονται. Τουρίστες που πήγαν για… χιονοπόλεμο και όχι για να διεκδικήσουν κάτι στο γήπεδο. Όπως κάνουν σε κάθε εκτός έδρας παιχνίδι φέτος. Είτε με χιόνι, είτε με βροχή, είτε με ήλιο. Είτε στη Λαμία, είτε στην Τούμπα, είτε στην Κέρκυρα.
Ο Παναθηναϊκός βουλιάζει καθημερινά. Και κανένας δεν ασχολείται. Το ίδιο έγραφα και πριν από λίγο καιρό, έπειτα από ακόμα μία εκτός έδρας ήττα. Δυστυχώς το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν είναι ικανό να κάνει ένα τόσο μεγάλο θαύμα, όπως αυτό που χρειάζεται το τριφύλλι.