Πληρώνει ο πρόεδρος, πηδάει ο οπαδός

ΚΑΙ τι έγινε, που δεν έχει πρωτάθλημα; Έχει μεταγραφές. Ακόμα καλύτερα. Που μπορεί επισήμως ν’ αρχίζουνε τη πρώτη του Ιανουαρίου, αλλά το νταραβέρι είναι σε καθημερινή βάση. Ο Ολυμπιακός κλείνει τον Χατζισαφί, αλλά η μεγάλη καψούρα είναι ο Μιραλάς. Η ΑΕΚ κλείνει τον Μασούντ αλλά έπεται και συνέχεια. Μεταγραφές ένι γουέι θα κάνει ΠΑΟΚ. Το μόνο που δε λυπήθηκε ο Ιβάν είναι τα λεφτά. Μέχρι κι ο Παναθηναϊκός που δεν έχει στον ήλιο μοίρα και δεν ξέρει που και πόσα χρωστάει, θα πάρει παίχτες.
Θα μου πείτε τώρα, πάει να χτυπήσει πρωτάθλημα η ΑΕΚ με ποδοσφαιριστή από τον Πανιώνιο που με το νέο έτος γίνεται 35 ετών; Και τι έγινε; Μεταγραφές να ‘ναι κι ότι να ‘ναι. Οι μεταγραφές είναι η χαρά του οπαδού. Όπως ο καρχαρίας ερεθίζεται με το αίμα, έτσι κι ο οπαδός με τις μεταγραφές: αφηνιάζει. Ανεβαίνει η αδρεναλίνη του. Φαντασιώνεται γκολ. Νίκες. Πρωταθλήματα. Κύπελλα.

Ο οπαδός είναι σαν το μικρό παιδί. Όπως ο πιτσιρικάς περιμένει τώρα τις γιορτές το δώρο από τον Άγιο Βασίλη, έτσι κι ο οπαδός από τον πρόεδρο: μεταγραφές. Ο οπαδός έτσι ή αλλιώς ζει σε εικονική πραγματικότητα. Δεν βλέπει μπροστά του. Ακόμα χειρότερα από τα άλογα που φοράνε παρωπίδες. Ο οπαδός δεν βλέπει απολύτως τίποτα. Ζει στον δικό του χαβά , στον δικό του κόσμο.
Οι μεταγραφές για τον οπαδό, είναι ότι η ηρωίνη για τον πρεζάκια. Κάνει την ένεση, νταγκλάρει, κι είναι ακριβώς όπως το έχει τραγουδήσει η Ρόζα: «Σαν μαστουρωθείς, γίνεσαι ευθύς βασιλιάς, δικτάτορας, θεός και κοσμοκράτορας». Οι μεταγραφές για τον οπαδό, είναι ότι η άσπρη σκόνη για τον κοκαϊνοπότη. Τραβάει μια γραμμή κι ανεβαίνει στα σύννεφα.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ χωρίς μεταγραφές ο οπαδός. Τον πιάνει στερητικό σύνδρομο. Όλη την ημέρα είναι στο κομπιούτερ και με ανοιχτό το ραδιόφωνο. Γράφει και στέλνει σχόλια αγανάκτησης; «Η υπομονή μας, τελείωσε». Την άλλη μέρα το πρωί πάει κι αγοράζει εφημερίδα. Μπας και υπάρχει κανένα υπονοούμενο στα ψιλά γράμματα ότι ο πρόεδρος θα αιφνιδιάσει. Δεν μπορεί να ζήσει χωρίς μεταγραφές ο οπαδός. Σαν το ψάρι είναι έξω από το νερό. Οι μεταγραφές είναι το οξυγόνο του.
Θυμάμαι αρχές δεκαετίας του ΄70. Σχεδόν πενήντα χρόνια πίσω. Ποιος να κλείσει μάτι τελευταίες μέρες των μεταγραφών; Κι από πού να μάθεις τα νέα; Η (ασπρόμαυρη) τηλεόραση ήτανε στα σπάργανα. Το ραδιόφωνο έπαιζε Αττίκ και κλαρίνα και το ίντερνετ άγνωστη λέξη. Τα νέα θα τα μάθαινες μόνο από τις εφημερίδες. Άραγμα λοιπόν στη καφετέρια, στους «Διόσκουρους» στα Κάτω Πετράλωνα, στην πλατεία απέναντι από την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης. Μέχρι να πάει η ώρα δωδεκάμισι, μία παρά. Στη συνέχεια ποδαράτο, από την Πειραιώς μέχρι την Ομόνοια. Για αθλητικές εφημερίδες. Την «Αθλητική» και το «Φως». Για τις μεταγραφές.

ΚΑΙ ΔΕΝ ήταν μόνο η δικιά μας παρέα και η δικιά μας γειτονιά. Όλη η νεολαία τότε, το ίδιο βιολί βάραγε. Η ζωή άλλαξε, η Ελλάδα άλλαξε, το ποδόσφαιρο άλλαξε, τίποτα δεν είναι ίδιο. Στη θέση της είναι μόνο η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης. Στις θέσεις τους είναι όμως και οι οπαδοί. Όσα χρόνια κι αν πέρασαν, όσες γενιές κι αν έχουν διαδεχθεί η μία την άλλη, ο οπαδός παραμένει σαν το καρχαρία, που λέγαμε: θα στριφογυρίζει ψάχνοντας για αίμα: Για μεταγραφές. Σαν τον εξαρτημένο που ψάχνει τη δόση του για να γίνει. Χωρίς μεταγραφές, ο οπαδός αγριεύει. Νευριάζει. Θυμώνει. Γίνεται επιθετικός. Χωρίς τίτλους μπορεί να αντέξει ο οπαδός. Αντέξανε χωρίς πρωτάθλημα τα δέκα αποκαλούμενα πέτρινα χρόνια οι Ολυμπιακοί. Κάθε καλοκαίρι όμως ήταν οι πρωταθλητές των μεταγραφών: Κωφίδης, Χαντζίδης, Τσιαντάκης, Ντέταρι, Προτάσωφ, Καραπιάλης, Γιεκινί.

ΑΝΤΕΧΟΥΝΕ είκοσι χρόνια, τώρα που τα παίρνει ο Ολυμπιακός, οι άλλοι. Αντέχουνε τα καρντάσια στον ΠΑΟΚ, επειδή ο Ιβάν τα σπρώχνει κάθε χρόνο και κάνει μεταγραφές. Αντέξανε το φούντο στη Γ΄ Εθνική οι Αεκτζήδες. Αν δεν κάνει όμως μεταγραφές ο Μελισσανίδης τον Ιανουάριο, θα δυστροπήσουν. Κάλους θα βγάλουνε τα δάχτυλά τους να στέλνουνε μηνύματα οργής και αγανάκτησης στα οπαδικά σάιτ. Πρώτη η ΑΕΚ και τα εισιτήρια που κόψανε με τη Κέρκυρα ήτανε 5.011 και με τον Απόλλωνα 6.304. Ο κόσμος θέλει ν’ ανανεωθεί ο θίασος με καινούργιους πρωταγωνιστές. Όπως έγινε πέρυσι με τον Αραούχο. Για τους οπαδούς του Ολυμπιακού δεν το συζητάς. Οι πλέον αχόρταγοι και ανικανοποίητοι. Η μεταγραφή είναι για τον οπαδό η καλύτερη γκόμενα. Μπορεί αυτός που πληρώνει να είναι ο πρόεδρος, αυτός όμως που πηδάει είναι ο οπαδός.

https://m.youtube.com/watch?v=vt1Pwfnh5pc