Η αλαζονεία πάντα τιμωρείται

Πριν την έναρξη του ματς, εάν κάποιος έλεγε, πως μετά το τέλος του, η ομάδα που δεν θα ήταν ικανοποιημένη από το ισόπαλο αποτέλεσμα θα ήταν ο γηπεδούχος Παναθηναϊκός και όχι ο Ολυμπιακός θα τον περνούσαν σίγουρα για τρελό. Η αλήθεια όμως, με βάση την εικόνα των δύο μονομάχων στο χορτάρι του Ο.Α.Κ.Α, είναι ακριβώς αυτή.

Οι πράσινοι μπήκαν από το πρώτο λεπτό με διάθεση, με σκοπό να αποδείξουν πράγματα τόσο στον εαυτό τους όσο και στον κόσμο τους, προσηλωμένοι στο νέο σύστημα του Δώνη, ενώ οι παίκτες του Πέδρο Μαρτίνς με μπλαζέ ύφος και έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι εύκολα ή δύσκολα θα φύγουν με το διπλό.

Με την πάροδο του χρόνου και χωρίς να υπάρχουν φάσεις μπροστά στις δύο εστίες όλοι περίμεναν ότι το ματς θα το έκρινε μια λεπτομέρεια ή πιο σωστά η διαφορά ποιότητας των δύο αντιπάλων. Το γκολ του Γκερέρο, στην μοναδική ουσιαστικά καλή επιθετική ενέργεια των ερυθρόλευκων στο πρώτο ημίχρονο, μεγάλωσε αυτή την αίσθηση.

Οι περισσότεροι θα περίμεναν, έχοντας στο μυαλό τους και το ψυχολογικό βάρος των γηπεδούχων από τα ανεπιτυχή αποτελέσματα των προηγούμενων τριών αγωνιστικών, ότι στο δεύτερο ημίχρονο οι φιλοξενούμενοι θα έβρισκαν ένα ακόμα γκολ νωρίς και η σεμνή τελετή θα ελάμβανε τέλος. Άπαντες διαψεύστηκαν. Ο Γιώργος Δώνης βάζοντας τον νεαρό Περέα ανακάτεψε την επίθεση της ομάδας του, έδωσε ώθηση και ο Παναθηναϊκός έγινε πολύ πιο πιεστικός.

Ο προπονητής του Ολυμπιακού από την άλλη δεν φρέσκαρε την ενδεκάδα του και το πλήρωσε. Το πρώτο πέναλτι μπορεί να χάθηκε, ανόητο και άτσαλο μαρκάρισμα του Σεμέδο στον μικρό δαίμονα Περέα, αλλά η εικόνα του παιχνιδιού έδειχνε προς τα που πάει το πράγμα. Ο Μαρτίνς συνέχιζε με τους ίδιους και η επιλογή του να βγάλει τον δραστήριο Βαλμπουενά για να βάλει τον Καμαρά έδωσε στους παίκτες του το μήνυμα ότι πάμε να κρατήσουμε το σκορ και όχι να βάλουμε και άλλα γκολ. Λεπτό με το λεπτό το τριφύλλι αύξανε την πίεση του και κάπως έτσι φθάσαμε στο 1-1 στο 90′ με το δεύτερο κερδισμένο πέναλτι, από λάθος μαρκάρισμα του Μεριά αυτή την φορά.

Οι δύο αιώνιοι αντίπαλοι δεν έχουν ούτε την ίδια ποιότητα, ούτε τους ίδιους στόχους, ούτε πολύ περισσότερο το ίδιο βάθος σε λύσεις. Σήμερα νομίζω πως ο Πορτογάλος κόουτς βρέθηκε σε κακό βράδυ. Δεν εκμεταλλεύτηκε το ρόστερ του, δεν πήγε σε αλλαγές και το πλήρωσε. Την πρώτη αγωνιστική, κόντρα στον Αστέρα την γλίτωσε ελέω….VAR, στην Λάρισα η τοπική ομάδα δεν ήταν σε καλή κατάσταση, αλλά σήμερα στο ντέρμπι την πάτησε.

Ο Μαρτίνς διάβασε λάθος τα δεδομένα της αναμέτρησης. Θεώρησε ότι οι ερυθρόλευκοι θα έμπαιναν στο γήπεδο και από την στιγμή που θα προηγούνταν στο σκορ, οι αντίπαλοι τους θα κατέρρεαν. Όταν δεν συνέβη αυτό επέλεξε αντί να » επενδύσει» στην επίθεση, να βάλει αμυντικό μέσο για να κρατήσει το αποτέλεσμα. Σχεδόν πάντα ο φοβικός τρόπος αντιμετώπισης του ματς σε οδηγεί στην αποτυχία. Γιατί ας μην λέμε ψέματα αποτυχία είναι για τον Ολυμπιακό να μην κερδίζει τον φετινό και σε αυτή την κατάσταση Παναθηναϊκό. Επίσης για να τα λέμε όλα αν κάποιος έπρεπε να πάρει τη νίκη, αυτός ήταν το τριφύλλι και όχι το σύνολο του Πορτογάλου.

Πάμε και στην επόμενη μέρα. Στον γηπεδούχο τα πράγματα είναι απλά. Ο βαθμός δεν αλλάζει τα βαθμολογικά δεδομένα των πρασίνων, αλλά τους βελτιώνει την ψυχολογία. Από την άλλη αν την 5η αγωνιστική στην Νέα Σμύρνη δεν έρθει η πρώτη νίκη, τότε η επιτυχία κόντρα στον αιώνιο θα είναι χωρίς αντίκρυσμα. Ο Έλληνας τεχνικός το γνωρίζει πολύ καλά αυτό και είναι σίγουρο πως θα το περάσει και στους παίκτες του.

Το τριφύλλι έχει πολλές αδυναμίες οι οποίες δεν καλύπτονται από ένα θετικό αποτέλεσμα σε ένα ντέρμπι. Το θολό διοικητικό τοπίο και τα προβλήματα που αυτό φέρνει όσο παραμένει σε πρώτο πλάνο, αποτελεί μόνιμο βραχνά για την ομάδα. Στον φιλοξενούμενο τώρα είναι η πρώτη φορά από το ξεκίνημα της χρονιάς που έρχεται η στραβή. Σαφέστατα και δεν πρόκειται να αμφισβητηθεί ο Μαρτίνς μετά από το χθεσινό, όμως, οφείλει πλέον και ο ίδιος να μάθει από τα λάθη του.

Το μικρό έως ανύπαρκτο ροτέισον που χρησιμοποιεί σε αρκετά σημεία της σεζόν του έχει στοιχίσει και εν πολλοίς του κόστισε και στο Ο.Α.Κ.Α. Το ματς με τη Λαμία που ακολουθεί είναι το μόνο μέχρι τη διακοπή για τις εθνικές ομάδες που μπορεί να χαρακτηριστεί εύκολο. Μετά η ομάδα πάει Βελιγράδι, για την δεύτερη αγωνιστική των ομίλων του Champions League και στα καπάκια στο Βικελίδης με τον φορμαρισμένο Άρη.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Τα παιχνίδια αυτά είναι κομβικά και αν δεν έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα οι πρώτες γκρίνιες θα είναι γεγονός. Εν ολίγοις κανείς δεν πήρε πρωτάθλημα από τον Αύγουστο, κανείς δεν πέτυχε τους στόχους του στην πρώτη αγωνιστική στους ευρωπαϊκούς ομίλους, ούτε βέβαια καταστράφηκε μετά από ένα ή δύο ήττες. Αυτά προς το παρόν…