Παναθηναϊκός: Τα πρώτα καμπανάκια της σεζόν

Η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη απέναντι σε έναν αντίπαλο επιπέδου Euroleague, για να είμαστε απόλυτα ακριβείς απέναντι σε ένα σύνολο που θα έχει τους ίδιους με αυτήν στόχους την φετινή σεζόν, έβγαλε παθογένειες και προβλήματα που λίγο πολύ έχουμε επισημάνει εδώ και καιρό.

Τόσο σήμερα όσο και στα φιλικά στην Πάτρα, με Ούνιξ και Προμηθέα, οι πράσινοι έδειξαν ότι το μεγαλύτερο ζήτημα το έχουν στη θέση πέντε. Ο Γιώργος Παπαγιάννης είναι ακόμα αρκετά άγουρος για να αποτελέσει την κολόνα του Παναθηναϊκού, ο Βουγιούκας υπερβολικά βαρύς για να πάρει επαρκή χρόνο συμμετοχής τουλάχιστον τώρα, ενώ και οι νεαποκτηθέντες Μπέντιλ και Ουάιλι εκτός τόπου και χρόνου.

Όσοι παρακολουθείτε την στήλη ή τις βραδυνές εκπομπές γνωρίζετε τις απόψεις μου για το θέμα. Ο εξάκις πρωταθλητής Ευρώπης έχει εξαιρετικό υλικό από το ένα έως το τρία, ικανοποιητικό στην θέση τέσσερα λόγω του Τόμας και πολλά στοιχήματα στη θέση του σέντερ. Μην γελιέστε οι δύο Αμερικανοί με αντιπάλους παίκτες πρώτης γραμμής, όπως ο Μπλακ ή ο Χάντερ, δεν μπορούν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Αποτέλεσμα; Σε βραδιές που δεν θα μπαίνουν τα σουτ, που ο Καλάθης θα είναι μέτριος, που ο Φριντέτ δεν θα βρίσκει ελεύθερους χώρους, το πράγμα θα στραβώνει. Ο Αργύρης Πεδουλάκης επιβάλλεται να βρει εκείνες τις εναλλακτικές λύσεις για να μπορεί το τριφύλλι να έχει ρεαλιστικές ελπίδες για την πρώτη οκτάδα.

Η φετινή Euroleague των δεκαοχτώ ομάδων είναι ακόμα δυσκολότερη από την περυσινή. Ανάλυση για την διοργάνωση θα κάνουμε προσεχώς. Ας επιστρέψουμε στο τι είδαμε σήμερα στο κλειστό του Ο.Α.Κ.Α. Είδαμε μια ομάδα που σαφέστατα δεν έχει αποκτήσει ακόμα αγωνιστικό ρυθμό. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού είναι φανερό ότι ακόμα ψάχνονται. Οι ρόλοι είναι προς το παρόν δυσδιάκριτοι και τα πλάνα λίγο μπερδεμένα. Λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι ο ηγέτης της ομάδας, Νικ Καλάθης και ένα από τα βασικά της στελέχη, ο Ιωάννης Παπαπέτρου, ενσωματώθηκαν πριν από λίγες μέρες στην προετοιμασία. Είδαμε ότι φέτος υπάρχει πια παίκτης πίσω από τον βασικό γκαρντ. Ο Ράις κράτησε σχεδόν μόνος του τους πράσινους στο πρώτο μισό και είναι μιας πρώτης τάξεως λύση όταν η ομάδα κολλάει στην επίθεση. Τζόνσον και Φριντέτ θέλουν ακόμα χρόνο προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Για την θέση πέντε τα είπαμε παραπάνω. Πάμε να δούμε τώρα τι πρέπει να γίνει για να είναι ανταγωνιστικό το τριφύλλι στα επίσημα.

Ο Έλληνας τεχνικός καλείται να βρει τους τρόπους που θα κάνουν την ζωή του Φριντέτ ευκολότερη. Ο μπόμπερ της ομάδας αντιμετωπίζεται απ’ όλους με συνδυασμένες άμυνες, με παίκτη κολλημένο επάνω του, με διαρκές στενό μαρκάρισμα στα όρια του φάουλ για να μην πάρει την μπάλα, όποτε πρέπει να βρεθεί η λύση για να ελευθερωθεί. Άλλωστε δεν χρειάζεται παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα για να εκτελέσει. Επίσης κάτι πρέπει να γίνει και με την άμυνα. Δεν είναι δυνατόν να τρως 54 πόντους σε ένα ημίχρονο. Όσο καλός και αν είσαι επιθετικά με τέτοια άμυνα δεν πας πουθενά. Δυστυχώς οι ελληνικές ομάδες, λιγότερο οι πράσινοι περισσότερο οι ερυθρόλευκοι, δεν μπορούν να έχουν λύσεις πρώτης γραμμής σε όλες τις θέσεις. Με αυτά τα δεδομένα κατεβαίνουν και με αυτά θα πορευτούν. Τα υπόλοιπα εν καιρώ, όταν με το καλό μπούμε και σε πλήρη αγωνιστική δράση.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Ας πούμε και μια κουβέντα για την Μακάμπι. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στην δεύτερη του χρονιά στην ομάδα του λαού, έκανε τις δικές του επιλογές και η ομάδα αρχίζει να αποκτά την δική του σφραγίδα. Ο Έλληνας κόουτς ξέρει ότι με το υλικό που έχει τα παιχνίδια θα τα παίρνει η επίθεση. Γνωρίζει όμως ότι για να φθάσεις ψηλά επιβάλλεται να βγάζεις ενέργεια στην άμυνα και να βρίσκεις μέσω αυτής εύκολους πόντους στην επίθεση.  Το βασικό είναι αν θα καταφέρει να πείσει τους παίκτες του να κάνουν πράξη τα θέλω του. Η εικόνα της ομάδας του δείχνει ότι το πετυχαίνει. Στο πρώτο ημίχρονο η Μακάμπι το έκανε τέλεια. Στο δεύτερο το γύρισε στην άμυνα και έδειξε ότι έχει δουλέψει και εκεί πολύ. Η φετινή Μακάμπι είναι έτοιμη να επιστρέψει σε Play- off φάση μετά από καιρό και νομίζω ότι δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος για κανένα.