Για αυτούς που πανηγύριζαν κατά τις οκτώμισι το βράδυ…

Υπάρχει, σέρνεται μια δυσανεξία. Σε κάποιους φαίνεται κάθισε βαριά η εμφάνιση του Ολυμπιακού απέναντι στην Τότεναμ. Το… βάρος ήταν μεγαλύτερο γιατί με το 2-0 υπέρ των λονδρέζων οι… δυσανεκτικοί είχαν σπεύσει να πανηγυρίσουν προκαταβολικά όχι τη νίκη της Τότεναμ αλλά την «τεσσάρα».

Τελικά έμεινα με την όρεξη. Τέσσερα ήταν τα γκολ αλλά ήταν μοιρασμένα. Κι η μοιρασιά, εδώ που τα λέμε, ήταν κομμάτι άδικη. Ο Ολυμπιακός δικαιούται κάτι παραπάνω. Ας είναι, στο ποδόσφαιρο δεν αποδίδεται πάντα δικαιοσύνη. Για αυτό και εκτός από την δικαιοσύνη υπάρχει κι η αναγνώριση. Αυτή δεν ήρθε μόνο από του παραληρούντες οπαδούς. Ηρθε από τον Ποκετίνο και από τον Κέιν. Και οι δυο τους με δηλώσεις τόνισαν πως η ομάδα του Μαρτίνς είναι ανταγωνιστική σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ.

Το είπαν χωρίς να έχουν στο μυαλό τους ότι… θα συνεχίσουν την καριέρα τους στον Πειραιά. Το είπαν γιατί το πιστεύουν. Γιατί για περίπου είκοσι πέντε λεπτά μέχρι να ενεργήσει απερίσκεπτα ο Μεριά, ο Ολυμπιακός έπαιξε την μεγάλη αντίπαλό του σαν την γάτα με το ποντίκι. Μόνο όσοι δεν ήθελαν να δουν δεν είδαν. Ο Μαρτίνς κάνει πράγματα που στην Ελλάδα δεν τα έχουμε ξαναδεί. Αντεπιτέθηκε πέρσι και η ΑΕΚ στην Μπενφίκα αλλά οι Πορτογάλοι έπαιξαν με παίκτη λιγότερο και στο τέλος πήραν τη νίκη. Με την Τότεναμ έγιναν πράγματα που δεν τα έχουμε συνηθίσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ο Βαλμπουενά, ο Ποντένσε, ο Ομάρ και ο Γκιγιέρμε, ο Μπουχαλάκης είναι παίκτες με φιλοδοξίες. Κι άλλοτε οι ερυθρόλευκοι είχαν τέτοιους παίκτες. Είχαν μεγάλα ονόματα. Τέτοιο ποδόσφαιρο δεν είχαν ξαναπαίξει. Κρατώ μια επιφύλαξη για την ομάδα που επί Μπάγιεβιτς έμεινε έξω από τον… αέρα και τον Κόντε. Μιλάγαμε όμως για τους δυσανεκτικούς με τις ευρωπαϊκές επιτυχίες του Ολυμπιακού. Είναι αυτοί που δεν βρήκαν να ευχηθούν πριν από το ματς και να συγχαρούν στη συνέχεια.

Σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό που είτε ο πρόεδρός του είτε η Διεύθυνση Επικοινωνίας τους εύχεται καλή επιτυχία. Είναι τοξικό το περιβάλλον στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως είπε χτες ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Είναι τοξικό και γιατί προτιμάμε να αφανιστεί η κατσίκα του γείτονα αντί να εργαστούμε για να αποκτήσουμε κι εμείς μία.

MUST READ

Ετοιμος ο Εσε για τη μάχη με τη Στεάουα – Οι τραυματίες, η απόφαση για Μπακούλα, Παπακανέλλο και οι Βέλντε, Γουίλιαν

Είναι τοξικό γιατί τα θεσμικά όργανα του ποδοσφαίρου μας δεν κάνουν τίποτα και δεν πρόκειται να κάνουν για να διευκολύνουν τον Ολυμπιακό στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις αφού από την ενδεχόμενη επιτυχία του θα ωφεληθούν και οι υπόλοιπες ομάδες που θα παίξουν τη νέα χρονιά στην Ευρώπη. Και κάτι ακόμα. Χρόνια ακούγαμε ότι ο Ολυμπιακός με τα χρήματα που παίρνει από την… ισόβια παρουσία του στους Ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αποκτά μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών του στην Ελλάδα. Τώρα που δεν τα πήρε μήπως μπορούν να εξηγήσουν οι δυσανεκτικοί πως γίνεται…