Ο Πέδρο Μαρτίνς είναι το μεγάλο «όπλο» του νέου Ολυμπιακού. Ο Πορτογάλος δημιούργησε μια πανίσχυρη ομάδα που χαίρεσαι να την βλέπεις και «μεγάλωσε» και ο ίδιος μέσα από τον Ολυμπιακό.
Ο «στρατηγός» καθοδηγεί. Έχει την τελική ευθύνη. Για όλα. Καρπώνεται το μερίδιο που του αναλογεί στην επιτυχία, χρεώνεται εξ ολοκλήρου την αποτυχία. Είναι η μοίρα του «στρατηγού», στην περίπτωση μας στο ποδόσφαιρο, του προπονητή.
Στον Ολυμπιακό βεβαίως ο Πέδρο Μαρτίνς είναι «καθηγητής» και όχι «στρατηγός». To casa de papel άλλωστε άρεσε στον Πορτογάλο τεχνικό που δέχθηκε με χαρά μετά την επική πρόκριση επί της Μίλαν τον ρόλο του «El Professor».
Για τον Πέδρο Μαρτίνς αυτό που συμβαίνει την φετινή σεζόν στον Ολυμπιακό είναι απολύτως λογικό. Ο Πορτογάλος βλέπετε δεν είναι… διπλωμάτης, ούτε δημοσιοσχετίστας. Δεν επιχειρεί να… μανατζάρει την ομάδα. Είναι προπονητής, περνάει τις περισσότερες ώρες του στο Ρέντη, δεν τον ακούς εύκολα να φωνάζει αλλά όταν το κάνει την… ακούς.
Ο Πέδρο Μαρτίνς είναι ο άνθρωπος που ήρθε από την Πορτογαλία τον Απρίλιο του 2017 ως ένας προπονητής με περγαμηνές και τώρα πλέον μέσα από τον Ολυμπιακό έγινε εξπέρ.
Μπορεί ακόμη να μην έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο με τα ερυθρόλευκα (κάτι που δεν ευθύνεται αποκλειστικά αυτός) έχει όμως ήδη στο σακάκι του πολλά «παράσημα». Η πορεία του Ολυμπιακού στους περσινούς ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και ο αποκλεισμός της Μίλαν.
Η ονειρεμένη πορεία στα καλοκαιρινά προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Και τώρα η Τότεναμ. Το πλάνο που παρά το 4λεπτο σοκ των λαθών δεν «χάθηκε». Η αντίδραση του Ολυμπιακού μετά το 0-2 δείχνει ομάδα με αρχή και τέλος. Νοικοκυρεμένη, με ρόλους, με πίστη και αυτοσυγκέντρωση. Με τον «στρατηγό» όρθιο, αγέρωχο, να μην «λυγίζει» στην πίεση ως πρωτάρης στο Τσάμπιονς Λιγκ αλλά να πεισμώνει. Και μαζί του να πεισμώνει όλη η ομάδα. Από τον πολύπειρο Βαλμπουενά έως τον τρελαμένο «μικρό», Ποντένσε.
Ένας Ολυμπιακός που χαίρεσαι να τον βλέπεις! Ένας Ολυμπιακός που αναγκάζει ακόμη και ορκισμένους εχθρούς του, ανθρώπους που μεγάλωσαν και μεγαλώνουν με απύθμενο κόμπλεξ για τον Ολυμπιακό, να αναφέρονται με καλά λόγια σε αυτό το δημιούργημα του Πέδρο Μαρτίνς.
Του Μαρτίνς που από την περσινή σεζόν έδειξε πόσο καλός προπονητής είναι και πως αν στηριχθεί θα μπορεί να δημιουργήσει κάτι μεγάλο. Για αυτό άλλωστε αν θυμηθείτε «χτυπήθηκε» ανελέητα ο Μαρτίνς από τους… απέναντι. Για να δημιουργηθεί το περιβάλλον που θα «σπρώξει» τον Μαρινάκη να τον διώξει. Ευτυχώς για τον Ολυμπιακό, ο Μαρινάκης δεν παρασύρθηκε, πίστεψε στον Μαρτίνς, τον στήριξε, τον ενίσχυσε με την ομάδα που ήθελε το καλοκαίρι και τώρα απολαμβάνει τον Θρύλο της Ευρώπης.
Στο ποδόσφαιρο, η χαρά με την λύπη απέχουν ελάχιστα. Το 2-2 με την Τότεναμ προσέφερε επί της ουσίας κάτι παραπάνω από έναν βαθμό για τον Ολυμπιακό. Ο «πόλεμος» όμως συνεχίζεται για τον «καθηγητή» που έμαθε πλέον πως στην Ελλάδα είναι πιο δύσκολα από την Ευρώπη. Είναι η… εξυγίανση βλέπετε.
Ο Πέδρο Μαρτίνς έχει όμως φτιάξει μια τόσο δυνατή ομάδα, μια ομάδα που παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, σύγχρονο, επιθετικό αλλά και κοντρολαρισμένο όταν πρέπει που δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
Τα καλύτερα έρχονται για τον «καθηγητή» και την ομάδα του, όπως και τα πιο δύσκολα. Ο Μαρτίνς όμως έχει ήδη κερδίσει τον κόσμο του Ολυμπιακού που αδημονεί για το επόμενο ματς της αγαπημένης του ομάδας. Και ο ίδιος ο Μαρτίνς έχει μπει πλέον δυνατά στο ευρωπαϊκό στερέωμα ως ένας από τους καλύτερους.