Το μεγάλο του πλεονέκτημα λέγεται Πέδρο Μαρτίνς

Ο Ολυμπιακός στην πρεμιέρα του στο φετινό Champions League έδειξε ένα εξαιρετικό πρόσωπο. Για όσους έχουν δει το σύνολο της πορείας του από τα προκριματικά δεν νομίζω να ήταν καμιά ιδιαίτερη έκπληξη. Το αξιοσημείωτο είναι ότι το έβγαλε απέναντι όχι απλά στην φιναλίστ της περσινής διοργάνωσης, αλλά κόντρα σε μια από τις καλύτερες αγγλικές ομάδες.

Η Τότεναμ είναι ένα σύνολο ικανό να κερδίσει κάθε αντίπαλο σε οποιαδήποτε έδρα. Δεν είναι εύκολη υπόθεση επομένως να της πάρει κάποιος αποτέλεσμα. Οι παίκτες του Πέδρο Μάρτινς είναι άξιοι συγχαρητηρίων για την ισοπαλία και το καλό ξεκίνημα στο γκρουπ. Προσωπικά αλλού θέλω να σταθώ. Συγκεκριμένα, όπως καταλαβαίνετε και απ΄τον τίτλο του άρθρου, στο πρόσωπο του προπονητή των ερυθρόλευκων.

Πέδρο Μαρτίνς λοιπόν κύριοι. Ο τεχνικός που «άντεξε» την αποτυχία στις εγχώριες διοργανώσεις της χρονιάς που πέρασε, που στηρίχθηκε από την διοίκηση με μεταγραφές που ήθελε, που κατάφερε να αλλάξει στους 15 μήνες της παρουσίας του στον πάγκο την νοοτροπία της ομάδας και να παρουσιάσει ένα σύνολο ελκυστικό και απόλυτα υγιές.

Ο Πορτογάλος έχει κερδίσει το δύσκολο ερυθρόλευκο κοινό σε τέτοιο βαθμό, που το σύνολο σχεδόν των φιλάθλων δεν του «χρεώνουν» την απώλεια του τίτλου από τον ΠΑΟΚ ή τον ντροπιαστικό περσινό αποκλεισμό από την Λαμία στο Κύπελλο. Τεράστιο επίτευγμα αν σκεφτείτε για ποιο Σύλλογο μιλάμε, για το πόσο απαιτητικό είναι το κοινό του και για ποιους λόγους έχουν φύγει προπονητές στο παρελθόν. Πολλά μπράβο ανήκουν όμως και στην διοίκηση του Ολυμπιακού και προσωπικά στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Εμπιστεύτηκε τον προπονητή του παρά το γεγονός ότι έμεινε μακριά από τους τίτλους και τον άκουσε στις επιλογές ποδοσφαιριστών το καλοκαίρι.

Μην ξεχνάμε ότι ο Μαρτίνς επέμεινε να αγοραστεί ο Σα, επέμεινε να αποκτηθεί ο αλμυρός στην τιμή Σεμέδο και παρόλο που επιθυμούσε την παραμονή του Χασάν και δεν την πέτυχε, βρήκε παίκτη με καλύτερα στοιχεία.

Τι έχει πετύχει όμως έως τώρα ο κόουτς, τι περιμένουν από αυτόν στη συνέχεια και από τι » κινδυνεύει» ; Στο πρώτο σκέλος το βασικότερο επίτευγμα του είναι η αγωνιστική εικόνα και ταυτότητα της ομάδας. Το χορτάρι είναι ο καθρέφτης της δουλειάς που γίνεται.

Η ταυτότητα που έχει πλέον η ομάδα έχει την σφραγίδα του. Δεν εγκαταλείπει ποτέ την προσπάθεια, δεν φοβάται κανέναν αντίπαλο και κοιτάει πρώτα να είναι σοβαρή και συμπαγής πίσω και μετά να δει πως μπορεί να βρει λύσεις στην επίθεση. Κατά τη γνώμη μου κομβικό ρόλο σε όλα αυτά έπαιξε η διδακτική ήττα των ερυθρόλευκων στην Τούμπα. Μπορεί να κόστισε ουσιαστικά ένα πρωτάθλημα, όμως, του έδωσε να καταλάβει ότι αν θέλει να πετύχει θα το έκανε μόνο αν πήγαινε με την λογική της… σχολής της χώρας του και όχι με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα του Συλλόγου.

Στο δεύτερο κομμάτι νομίζω ότι περιμένουν δύο πράγματα, τα οποία κατ΄ανάγκη δεν πρέπει να γίνουν και τα δύο. Το ένα είναι η επιστροφή στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος. Το δεύτερο είναι μια μεγάλη ευρωπαϊκή πορεία. Δεν ξέρω τι από τα δύο θα καταφέρει, αλλά σίγουρα θα ήθελε να δει τους στόχους αυτούς να υλοποιούνται.

MUST READ

Με επιστροφές αλλά χωρίς Έσε ο Ολυμπιακός κόντρα στην ΑΕΚ

Στο τελευταίο τώρα νομίζω ότι είναι αυτονόητη η απάντηση. Μη κατάκτηση και του φετινού τίτλου ή πρόωρος αποκλεισμός λογικά δεν θα περάσουν ως αποτελέσματα το ίδιο χαλαρά με πέρυσι. Καλή συνέχεια στον μοναδικό μας εκπρόσωπο στα ευρωπαϊκά κύπελλα και μακάρι να συνεχίσει να προσφέρει βαθμούς στη μάχη που δίνουμε για την προνομιούχο 15η θέση.