Ολυμπιακός – Τότεναμ: Άλλο επίπεδο, ίδιος χαρακτήρας

«Καλή είναι η ομάδα που μπορείς να αναλύσεις». Λόγια που ανήκουν στον Σάββα Παντελίδη. Τα χρησιμοποίησε στο περσινό ξεκίνημα της σεζόν, όταν ακόμη με τη φόρμα του Αστέρα βρέθηκε με την υποχρέωση να «διαβάσει» τον Ολυμπιακό του Πέδρο Μαρτίνς. Επιβεβαιώθηκε στην πορεία από ότι σχημάτισαν οι Πειραιώτες.

Συγκεκριμένη η σκέψη του Έλληνα τεχνικού. Και απολύτως κατανοητή. Ένα σύνολο που επαναλαμβάνεται στον αγωνιστικό χώρο, είναι ένα σύνολο με χαρακτήρα. Με ιδέες. Με στόχευση.

Παίζει το ίδιο. Βάζει συγκεκριμένα «τακτικά» σημάδια στο χορτάρι. Έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο ανάπτυξης, έναν αντίστοιχο άμυνας κλπ…

Ομάδα με κανόνες. Άλλους για μάτια «εξιδεικευμένα». Άλλους απλοϊκούς για εμάς τους υπόλοιπους.

Θυμήθηκα τον Έλληνα τεχνικό, το βράδυ του Σαββάτου. Έπειτα από τη μια ακόμη νίκη των Ερυθρόλευκων σε αυτό το υποδειγματικό ξεκίνημα. Τη νύχτα που ο Ολυμπιακός «διέλυσε» στο Καραϊσκάκη τον Βόλο, με τον ίδιο τρόπο που καθάρισε την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Κράσνονταρ.

Με αυτό το «μοτίβο» έξυπνου ποδοσφαίρου που φαίνεται να αρέσει τόσο στον Πέδρο Μαρτίνς σε αυτή τη volume 2 εκδοχή της δουλειάς του στο μεγάλο λιμάνι.

Τι βλέπουμε από τον Αύγουστο και μάλιστα σε αναμετρήσεις που οι περισσότερες είχαν διαφορετικά «ζητούμενα»; Ολυμπιακό -με υψηλούς τους δείκτες φυσικής κατάστασης- για τον οποίο όλα ξεκινούν από την τακτοποίηση πίσω από τη μπάλα.

Σε δείγμα εννέα αγώνων, δεν είναι τόσο το ένα γκολ παθητικό που λέει την αλήθεια, όσο το γεγονός ότι οι Πειραιώτες δεν νιώθουν ως εδώ τις… αρρυθμίες μιας ομάδας που κατά βάση επιτίθεται.

Compact που λένε και οι προπονητές-.

Με τους «ρολίστες» να μην χάνουν τον προσανατολισμό τους.

Με τρομερή ικανότητα στα «στημένα».

Με τα κοκόρια του Βαλμπουενά να γενούν ασίστ και γκολ.

Και με κάτι «εικοσάλεπτα» του… τρόμου στο Καραϊσκάκη όταν ο αντίπαλος είτε από θράσος, είτε από ανάγκη παίρνει τα ρίσκα του ανεβάζοντας τις γραμμές του ψηλότερα από το κανονικό.

Όλα τα παραπάνω έγιναν και σε σαλόνια Τσάμπιονς Λιγκ και σε… αλώνια (τύπου Λάρισας) ως την διακοπή.

Και σε «νοκ άουτ», και σε ματς με δόσεις rotation κλπ.

Όλα τα παραπάνω δήλωσαν την παρουσία τους και το Σάββατο στο Φάληρο απέναντι στους νεοφώτιστους του Χουάν Φεράντο που κυριολεκτούν όταν λεν ότι την πάτησαν σαν πρωτάρηδες.

Αυτή η επανάληψη λοιπόν μοιάζει με «κεκτημένο». Για τον νέο αγωνιστικό χαρακτήρα των Ερυθρόλευκων.

Του Ολυμπιακού που δεν δέχθηκε γκολ σε όγδοο ματς φέτος από τα εννέα.

Του ίδιου που αύριο βράδυ καλείται να δείξει αντοχές στο απόλυτο κρας τεστ. Γιατί η Τότεναμ είναι από άλλο ράφι. Και φυσικά δεν μπορεί να συγκριθεί με ότι προηγήθηκε.

Ο Μαρτίνς δεν είναι «ταχυδακτυλουργός». Τον ίδιο Ολυμπιακό θα εμφανίσει. Η δοκιμή λέει Σεμέδο αντί Σισέ. Λέει Γκερέρο αντί Ελ Αραμπί. Και επιστροφή του «ελληνικού διαδρόμου» αριστερά με Τσιμίκα-Μασούρα έχοντας ως «τρίτο» από τον άξονα τον Μπουχαλάκη.

Ουσιαστική η ομάδα των προκριματικών. Με τα ατελείωτα τρεξίματα. Με την μεγάλη συγκέντρωση. Με εκείνη την «εμπιστοσύνη» στον ίδιο της, τον εαυτό.

Το βασικό ζητούμενο: Να μην χρειαστεί να «κυνηγήσεις» στο σκορ. Από εκεί ξεκινούν όλα. Δεν θα είναι εύκολο. Αλλά τι είναι εύκολο σε αυτό το επίπεδο;