Το ρόστερ είναι πολύ καλό, όπως ήταν το ίδιο ακόμη και μετά τα πρώτα δύο ματς της σεζόν.
Ο Άρης είναι ένα εξαιρετικό ρόστερ για την ελληνική λίγκα, ειδικά αν αναδείξουμε το κόστος του (ο Παναθηναϊκός π.χ. είναι πολύ ακριβότερος) κι ο Σάββας Παντελίδης είναι ένας εξαιρετικός προπονητής από τους λίγους γηγενείς της εποχής του, που μπορεί να εργαστεί στα top clubs της χώρας.
Άφησε φεύγοντας ποδοσφαιρική φιλοσοφία, ενώ εν τη απουσία του έλαμψε συγκεκριμένη παθογένεια που ήταν και ένας από τους λόγους που έφερε φθορά στην παρουσία του στην ομάδα φέτος: Η έλλειψη σταθερότητας στη διάθεση και την ψυχολογία, που επηρεάζει απόλυτα την απόδοση από αγώνα σε αγώνα: Δείτε το φετινό ισοζύγιο εμφανίσεων στο Χαριλάου και μακριά από αυτό.
Στα του ματς με τον Παναθηναϊκό: Ο Τόλης Τερζής, διάβασε καλά τον αγώνα, πιθανότατα με οδηγό το περσινό Άρης – Παναθηναϊκός. Απομόνωσε τους χαφ του Παναθηναϊκού, άφησε τους τρεις στόπερ να γυρίζουν τη μπάλα στο δικό τους μισό και να την οδηγούν στο πλάι και πιέζοντάς τους επιλεκτικά, συνολικά «έπαιξε στο λάθος» του αντιπάλου που προκάλεσε. Όταν ο Φετφατζίδης πήρε το δώρο του Ζαχίντ που του τύλιξε ο Γκάμα, το παιχνίδι ήρθε στο πιάτο του Άρη.
Ήταν πιο γρήγορος, πιο άμεσος, σε μεγαλύτερη ένταση, με καθαρό μυαλό και θα μπορούσε να δώσει επικές διαστάσεις στο σκορ. Ο Διούδης και λεπτομέρειες σε τελικές προσπάθειες δεν ανέβασαν κι άλλο το δείκτη.
Ο Τερζής (κι ο Χαριστέας από κοντά) έκαναν καλή δουλειά στο ψυχολογικό κομμάτι. Το πιο δύσκολο ήταν ο Άρης να μπει στο ματς “καλά” στη συγκέντρωση, στην αυτοκυριαρχία και να πάρει το γήπεδο με το μέρος του αποφεύγοντας λάθη που θα έφερναν μπροστά στο μυαλό όλων ότι το κλαμπ δεν είχε νίκη στο πρωτάθλημα. Οι ίδιοι το ξέρουν καλά, εμείς που κρίνουμε από το αποτέλεσμα δεν μπορούμε να το καταλάβουμε στην πλήρη σημασία του αυτό. Ως εδώ, τέλεια.
Το πρωτάθλημα για τον Άρη ξεκίνησε την Κυριακή το βράδυ. Η ομάδα δεν έγινε σούπερ επειδή ταπείνωσε τον Παναθηναϊκό, όπως δεν ήταν άχρηστη επειδή δε νίκησε ΟΦΗ και Βόλο. Άπειρες φορές στο πέρασμα των ετών η ομάδα της Θεσσαλονίκης πληρώνει αυτές τις μεταπτώσεις της ψυχολογίας, της διάθεσης, της “ατμόσφαιρας” πέριξ της ομάδας σε όλα τα επίπεδα. Τίτλοι χάθηκαν από αυτή την κατάρα. Μόλις καταφέρει να αδρανοποιήσει την επίδρασή τους στην εικόνα εντός γηπέδου, όλα θα είναι καλύτερα. Χρειάζεται σταθερότητα. Παντού και πάντα.
Ποδόσφαιρο παίζουν οι ομάδες, αλλά πράγματι την Κυριακή το βράδυ, βγήκαν μπροστά και οι «χαρακτήρες» των μονάδων. Με το Βέλεθ και το Γκάμα καλά, ο Άρης ανεβαίνει επίπεδο ποιοτικά. Με το Φετφατζίδη (στα ματς του Χαριλάου ως τώρα), υπάρχει η «απρόβλεπτη» ενέργεια στη φαρέτρα των κιτρινόμαυρων. Περιμένω και την συνέχεια του Ιντέγε, τώρα που έσπασε το ρόδι. Τον περιμέναμε Σεπτέμβρη και πράγματι Σεπτέμβρη άνοιξε λογαριασμό ο Νιγηριανός.
Θα πω και δυο «μείον»: α) Λείπει ο περσινός «όγκος» του παιχνιδιού του Ματίγια, ο Ισπανός μπορεί πολλά παραπάνω. β) Τι φάση με τις αψυχολόγητες εξόδους του Κουέστα φέτος στις γωνίες της περιοχής; Δε χρειάζεται να αποδείξει ότι είναι καλός, είναι και χωρίς αυτές.
Έρχεται ΠΑΟΚ – Άρης, θα τα πούμε μέσα στην εβδομάδα για το ματς.
Λέμε και γράφουμε πολλά για τους οπαδούς στην Ελλάδα. Στο Χαριλάου την Κυριακή το βράδυ, αναδείχθηκαν οι «κώδικες τιμής» και το «μπεσαλίκι» που δεν έλειψαν από τον Άρη ποτέ.