Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη από τους… επισκέπτες του site, καθώς με συνεχόμενα άρθρα δημιούργησα την εσφαλμένη εντύπωση ότι αποτύχαμε, ενώ στην πραγματικότητα η Εθνική… σάρωσε.
Πώς το είχε πει η λαίδη; «Ουδείς άσφαλτος». Ε, κι εγώ νέος άνθρωπος είμαι (συγκρινόμενος με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο), οπότε είναι λογικό να κάνω λάθη. Παίρνω τη σκυτάλη και την… ιδέα από τον Γιώργο Νοικοκύρη κι αντιμετωπίζω με χιούμορ και στωικότητα τη συνέντευξη του προέδρου της ΕΟΚ κι έχω το θάρρος (αφού το έκανε εκείνος, γιατί όχι κι εγώ;) να ζητήσω δημόσια συγνώμη.
Γράφω -ο βλαξ (ορίστε κι άκρατη αυτοκριτική διάθεση, στα όρια του αυτομαστιγώματος)- εδώ και μέρες ότι η Εθνική απέτυχε οικτρά. Πώς το είπε ο πρόεδρος; «Θα έλεγα πιο σωστά ότι χάθηκε μία πολύ μεγάλη ευκαιρία διάκρισης για μία χαμένη βολή του Κώστα Σλούκα, ενός από τους πιο εύστοχους παίκτες στις βολές στην Ευρώπη. Και από μία διαιτησία στο κρίσιμο παιχνίδι με την Τσεχία, ιδιαίτερα του Πολωνού, που εμένα με έβαλε σε πολλές σκέψεις».
Δίκιο έχει. Αν είχε μπει η βολή στην παράταση δεν άντεχαν οι Βραζιλιάνοι (είναι και γέροι) θα ήμασταν στους «8» και δεδομένου ότι οι ΗΠΑ ξεφούσκωσαν, ο Ερμής επανήρθε στη σωστή πορεία του κι έπαψε να είναι ανάδρομος, βάσει και των ταρώ που έριξα, ήμασταν αν όχι για χρυσό, σίγουρα στο ασημένιο. Μετάλλιο πήραμε, αλλά δεν το πήρα χαμπάρι κι έγραφα για αποτυχία. Ως εκ τούτου, αφού η Εθνική έχασε από εχθρική διαιτησία κι από ένα καπρίτσιο της τύχης (αστόχησε ο πιο εύστοχος παίκτης μας) ακολουθώ το δόγμα Πανταζή: Μείνε όπως είσαι, μην αλλάξεις τίποτα, εγώ έτσι σ’ αγαπάω.
Πάμε παρακάτω, γιατί αυτή δεν ήταν συνέντευξη, ήταν επιφοίτηση για μένα: Τι είχε ζητήσει ο Σκουρτόπουλος, τρία γκαρντ; Τα βρήκα: Παπαλουκάς, Διαμαντίδης, Σπανούλης. Κι επειδή ήταν τραυματίας ο Σπανούλης (αφήστε που παραμένει ενεργός και δεν ταιριάζει στο concept), παίρνει Γιαννάκη ή Γκάλη! Έτοιμη η ομάδα. Τι είπατε; Έχουν (πλην Σπανούλη) αποσυρθεί από το μπάσκετ. Θα σας μαλώσω!…
Ερωτηθής ο πρόεδρος (κακώς ερωτήθηκε) για το χάσμα γενεών και τη (μικρή) διαφορά ηλικίας με τους ομολόγους του είπε: «Στη Ρωσία, τη Σερβία και την Τουρκία, ποιοι είναι πρόεδροι στις Ομοσπονδίες; Δεν είναι παλαιοί παίκτες – θρύλοι; Τι έκαναν σε αυτή την διοργάνωση οι ομάδες τους;».
Αυτές είναι καινοτόμες ιδέες. Ακολουθώ τον τρόπο σκέψης του ηγέτη μας. Τι έκαναν οι Καλάθης, Σλούκας, που είναι ενεργοί; Τι έκανε σε αυτή τη διοργάνωση η Εθνική; Βάζω τον Γιαννάκη, που έχω και φανέλα του, ή τον Παπαλουκά κι είμαστε έτοιμοι. Κόουτς, βρήκαμε γκαρντ.
Α, μια και μιλήσαμε για τον Θανάση Σκουρτόπουλο. «… Ξέρετε στον αθλητισμό υπάρχει το ήθος και θα ήταν από την πλευρά μου ανήθικο να άλλαζα τον προπονητή μετά από μία τέτοια πορεία». Όσο σκέφτομαι τις τύψεις που είχε διώχνοντας Γιαννάκη, Κατσικάρη, Τρινκέρι, Ζούρο, Μίσσα (αν ξέχασα κανέναν βοηθάτε), ένα δάκρυ κυλά από τα μάτια μου. Άλλωστε ο Θανάσης, όπως είπε ο πρόεδρος είχε ρεκόρ 11-1 στα προκριματικά. Στην τελική φάση είχε 3-2 (πάλι θετικός ήταν), αλλά σημασία έχει το ταξίδι κι όχι η Ιθάκη. Πορεία σαν του Θανάση έχει να δει η χώρα από το 1-1-4 (ίσως ήταν κι η τελευταία που πήγε ο πρόεδρος), για να μην πω από τις μέρες του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Συμπάσχω με τον πρόεδρο, που στεναχωρήθηκε σφόδρα, επειδή δεν είδε τον Έλληνα ΓΓ της ΦΙΜΠΑ να παρίσταται στους αγώνες της Εθνικής. Έλληνας και δεν πήγε να δει την ομάδα μας. Φτου και πάλι φτου. Και δύο φτου στους σκηνοθέτες, που έδειξαν μια σειρά από προέδρους ομοσπονδιών και ούτε ένα πλάνο από τον Γιώργαρο. Τι εννοείτε δεν πήγε ο Βασιλακόπουλος στην Κίνα; Δεν πήγε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας στην κορυφαία διοργάνωση;
Αντί επιλόγου, έχω μια ερώτηση (ρητορική) προς τον Γιώργο Βασιλακόπουλο: Σοβαρά τώρα;