Τι και αν έλειπε ο φυσικός ηγέτης του; Τι και αν έχασε, λόγω της απουσίας αυτής, τον καλύτερο δημιουργό του; Τι και αν έλειψε η ενέργεια στην άμυνα που βγάζει ο Νικ; Ε και; Ο Παναθηναϊκός έβγαλε γούστα απόψε και υπέταξε ευκολότερα από ότι δείχνει το τελικό σκορ την Μακάμπι.
Ένα παιχνίδι που άπαντες από τους πράσινους κατέθεσαν την ψυχή τους μπαίνοντας στο παρκέ. Όλοι, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση, έβαλαν από ένα λιθαράκι στο δρόμο για την τελική επικράτηση.
Η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ από την αρχή της αναμέτρησης έδειξε ποιος είναι το αφεντικό. Πήρε κεφάλι από το πρώτο λεπτό και δεν επέτρεψε στην αντίπαλο του να αμφισβητήσει την ανωτερότητα του σε κανένα σημείο. Ο Λεκαβίτσιους που κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Καλάθη βοήθησε πολύ, ειδικά στην αρχή, τόσο σε δημιουργία όσο και σε σκοράρισμα. Με άξονα τον Λιθουανό η κυκλοφορία της μπάλας ήταν γρήγορη και αποτελεσματική. Για να μπορέσουν όμως να αναπληρωθούν όλα τα κενά που έφερε στη βραδιά η απουσία του Έλληνα γκαρντ δεν θα αρκούσε μόνο η καλή παρουσία του Λεκαβίτσιους. Οι ασίστ του Νικ καλύφθηκαν από όλους.
Παππάς, Ρίβερς, Γκιστ βοήθησαν πολύ στον τομέα αυτό και έτσι οι γηπεδούχοι τελείωσαν το ματς με 17 στο σύνολο. Όχι και άσχημα αν κρίνει κανείς και την δυναμικότητα του αντιπάλου. Ο έλεγχος των ριμπάουντ απέναντι σε μια ομάδα που είναι από τις καλύτερες στη διοργάνωση, 35 έναντι 27 για το σύνολο του Ισπανού κόουτς, ο περιορισμός των Κόουλ και Τζάκσον, οι πόντοι τους δεν πλήγωσαν το τριφύλλι, ήταν τα κομβικά σημεία για την αποψινή επιτυχία.
Αυτό που κρατάει ο Παναθηναϊκός από την σημερινή επικράτηση του είναι το γεγονός ότι συνεχίζει να διατηρεί ανέπαφη την έδρα του. Μοναδική ομάδα στην διοργάνωση που το έχει πετύχει αυτό. Σημαντικό επίσης ότι ξεπέρασε με σχετική ευκολία το πρώτο σοβαρό εμπόδιο μετά τον τραυματισμό του ηγέτη του. Ακολουθούν στις δύο επόμενες αγωνιστικές, που κλείνουν και το πρώτο μισό της κανονικής περιόδου, εκτός έδρας αποστολές.
Δύσκολες, κυρίως αυτή της Πέμπτης στο Βελιγράδι κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, που αν οι πράσινοι καταφέρουν να πάρουν μια νίκη τότε θα είναι καβάλα στ’ άλογο. Θα έχουν κάνει ένα πολύ καλό γύρο και έχοντας ως δεδομένο ότι ο δεύτερος ξεκινά με δύο ματς στο ΟΑΚΑ ατενίζουν το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Σε αγωνιστικό επίπεδο τα οφέλη από τη νίκη είναι πολλαπλά. Η καλή εμφάνιση του Σίνγκλετον μετά από καιρό, η παρουσία του Λεκαβίτσιους σε πρώτο ρόλο με θετικό πρόσημο, η σταθερότητα του Γκιστ για συνεχόμενα παιχνίδια είναι μερικά μόνο από αυτά.
Ο Πασκουάλ έχει πετύχει να διατηρεί τη διάθεση των παικτών σε υψηλά στάνταρ ανεξάρτητα από τον χρόνο που αυτοί αγωνίζονται. Το κλίμα στην ομάδα είναι εξαιρετικό και φαίνεται σε κάθε φάση, σε κάθε αντίδραση στον πάγκο ακόμα και από παίκτες που είναι εκτός δωδεκάδας.
Πάμε τώρα και στο ματς της Πέμπτης. Η πιο εχθρική έδρα για τους πράσινους είναι αυτή του Βελιγραδίου. Ο Ερυθρός Αστέρας περιμένει με άγριες διαθέσεις τους πράσινους. Σήμερα ηττήθηκαν κατά κράτος στην Πόλη από την Φενέρ του Ζοτς. Σε δυο μέρες τα πράγματα θα είναι εντελώς διαφορετικά. Νομίζω, κρίνοντας και από το τελικό σκορ, ότι το ψιλοπαράτησαν σήμερα το παιχνίδι κάνοντας συντήρηση για αυτό που ακολουθεί. Οι Σέρβοι πριν το ξεκίνημα της διοργάνωσης για πολλούς θα ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος. Μέχρι τώρα έχουν διαψεύσει τα προγνωστικά.
Είναι εξαιρετικά αξιόμαχοι, διαθέτουν παίκτες εγνωσμένης αξίας με εμπειρίες σημαντικές και έχουν φτιάξει ένα σύνολο που παλεύει όλα τα ματς, ειδικά στην έδρα τους. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά την κούραση της ελληνικής ομάδας, το πολύ εχθρικό κλίμα στις εξέδρες με άρωμα ελληνικού ντέρμπι αιωνίων και το ταξίδι εύκολα γίνεται αντιληπτό το δύσκολο του εγχειρήματος. Ακόμα και οι πράσινοι δεν τα καταφέρουν δεν τρέχει τίποτα. Μπορούν να βρουν τη νίκη στο επόμενο με τη Βαλένθια.