ΠΑΟΚ, όπως λέμε Ολυμπιακός πέρσι

Λευτέρης Δούκας 03.09.2019-14:29

Δεν είναι καθόλου οξύμωρο πως στα θεωρητικά πιο δύσκολα παιγνίδια με τον Άγιαξ, ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος σε σχέση με τα υπόλοιπα, τα πιο βατά.

Ο ΠΑΟΚ στο αγωνιστικό κομμάτι βαδίζει στα χνάρια του Ολυμπιακού, οπότε σε εντελώς θεωρητική βάση και με την προϋπόθεση πως θα καταφέρει να βρει τα πατήματα του, τα ωραιότερα παιγνίδια της σεζόν θα είναι ανάμεσα τους. Άσχετα με το ότι είναι οι πιο δυνατές ομάδες και πέρσι ήταν, αλλά τα μεταξύ τους ματς δεν ήταν και τα καλύτερα.

Το κορυφαίο της περσινής περιόδου ήταν το δικό μας μέσα στον Χαρίλαο, νόστιμο ήταν και αυτό με το χαρτί στην Τούμπα.

Ωραίοι αγώνες με σασπένς, θέαμα, ποιότητα κι εναλλαγές, κυρίως συναισθηματικές.

Εκείνο που οδηγεί στην παραπάνω εκτίμηση είναι η φυσιογνωμία των ομάδων, πέρσι ήταν διαφορετικές.

Ο ΠΑΟΚ προτιμούσε το κοντρολαρισμένο παιγνίδι, ο Ολυμπιακός το πιο επιθετικογενές.

Αυτό που προσπαθεί να περάσει ο Φερέιρα, ο οποίος έχει μειονέκτημα έναντι του συναδέλφου και συμπατριώτη του, καθώς ο δεύτερος διανύει τον δεύτερο χρόνο του.

Για τον ίδιο λόγο μερικούς μήνες πριν όταν υπήρχε ακόμα Λουτσέσκου, είχα χρήσει τον ΠΑΟΚ φαβορί, επειδή θα έμπαινε στον τρίτο του χρόνο, έχοντας δοκιμασμένο τρόπο ανάπτυξης.

Αυτό που έπαιζε ο ΠΑΟΚ του Ρουμάνου ήταν πιο ασφαλές ποδοσφαιρικά, άρα πιο αποτελεσματικό. Από τη στιγμή που αποτελεί παρελθόν όμως, δεν υπάρχει λόγος να παρεθλοντολογούμε.

Ο φετινός αγωνιστικός προσανατολισμός προκύπτει απ΄όσα διαβάζαμε για τον χαρακτήρα της Μπράγκα και επιβεβαιώνεται από το έστω και ελάχιστο δείγμα γραφής των μέχρι στιγμής έξι επίσημων παιγνιδιών.

Τα δυο με τον Άγιαξ είναι εκτός συναγωνισμού και δεν είναι καθόλου οξύμωρο πως σε αυτά τα θεωρητικά πιο δύσκολα, ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος σε σχέση με τα υπόλοιπα, τα πιο βατά. Ακόμα και σε εκείνα με Παναιτωλικό και Πανιώνιο, που στην καφενειακή διάλεκτο ονομάζονται της πλάκας.

Στις αναμετρήσεις με τους Ολλανδούς ο ΠΑΟΚ είχε χώρους να κινηθεί, ο Άγιαξ είναι και καλύτερη ομάδα και αποτελεί την επιτομή της φουλ επιθετικότητας του Ολλανδικού ποδοσφαίρου.

Το θέμα είναι πως στο υπόλοιπο της σεζόν, αντίπαλοι μας θα είναι κατά κόρον Παναιτωλικοί και Πανιώνιοι, που δεν είναι κορόιδα να παίξουν ανοιχτά.

Ποτέ δεν ήταν βέβαια, ένας λόγος παραπάνω όμως όταν ο τρόπος αντιμετώπισης μας είναι προβλέψιμος.

Η τακτική «φουλ επίθεση και πνίγω τον αντίπαλο» δε μπορεί να σου βγαίνει κάθε αγωνιστική κι όταν συμβαίνει αυτό θα υπάρχει θέμα.

Το στοίχημα είναι ποια επιλογή είναι πιο ελλιποβαρής, αναφορικά με το ρίσκο.

Έτσι και βρεις εύκολη ομάδα απέναντι και κυρίως της πάρεις τον αέρα και σου βγουν οι φάσεις, το σκορ μπορεί να πάρει διαστάσεις χαντ μπολ.

Το δύσκολο είναι όταν δε σου βγαίνει, εκεί αρχίζει το πρόβλημα. Όπως ακριβώς συνέβη στα δυο παιγνίδια με την Σλόβαν, όπως την πάτησε πέρσι ο Μάρτινς με τη Λαμία στο κύπελλο αλλά και στην Τούμπα, όπου ο γαύρος έμεινε με τον τίτλο της «καλύτερης ομάδας» που του είχε απονείμει ο Νικολακόπουλος.

Φέτος ο γαύρος είναι πιο εκπαιδευμένος, πέρσι έφαγε τα μούτρα του κάποιες φορές στον πρώτο γύρο και στην πορεία το βελτίωσε.
Δεν το τελειοποίησε γιατί είπαμε, η τακτική αυτή έχει περισσότερα τρωτά από το σετ παιγνίδι.

Με δεδομένο πως έχεις αφομοιώσει κάθε μοντέλο αγωνιστικής φιλοσοφίας, με το σετ παιγνίδι, στα 10 ματς θα κερδίσεις εύκολα ή δύσκολα τα 9, θα κάνεις και μια ισοπαλία.

Με φουλ επίθεση θα κερδίσεις τα 8 ορισμένα μ΄εμφατικά σκορ, θα κάνεις όμως και μια ήττα εκτός από την ισοπαλία. Ο βαθμολογικός απολογισμός είναι μειωμένος λοιπόν.

Όταν δε σου πηγαίνει το ματσάκι μάλιστα θα σου σπάνε τα νεύρα, θα είσαι πιο επιρρεπής στο λάθος που ενδεχομένως κοστίσει, με το σετ παιγνίδι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο στον αντίπαλο.

Αυτός ήταν και ο λόγος που ο ΠΑΟΚ πέρσι έκανε περίπατο, δεν είχε απλά ποιοτικότερη αλλά και πιο δομημένη ομάδα, φέτος άλλαξε.

Πλέον έχει την ίδια αγωνιστική φιλοσοφία με τον αντίπαλο του, η οποία όμως ακόμα μαθαίνεται και είναι άγνωστο αν αποδώσει. Ο γαύρος την έχει κατακτήσει.

Ο ΠΑΟΚ έχει καλές μονάδες, αυτό όμως πηγαίνει περίπατο όταν υστερεί στο κομμάτι της ομαδικής λειτουργίας, που ο γαύρος υπερέχει. Για τους ίδιους λόγους που υπερείχε πέρσι ο ΠΑΟΚ κι εξήγησα παραπάνω.

Σε γενικές γραμμές τα αγωνιστικά συστατικά του ενός φωτίζουν τα αντίστοιχες ελλείψεις του άλλου, δεν είναι δύσκολο να τα διακρίνεις.

Δείτε για παράδειγμα πόσο ανεπηρέαστος έμεινε ο γαύρος από την απουσία του Φορτούνη, ότι συνέβη και με τον ΠΑΟΚ πέρσι, μετά τους τραυματισμούς βασικών που αποτελούσαν κινητήριους μοχλούς της ομάδας.

Κάτι ανάλογο ισχύει για όσα θα τραβήξουμε κι εμείς μέχρι να βρούμε τα πατήματα μας, που είναι αποτυπωμένα στο περσινό ξεκίνημα του γαύρου.