Άρης: Η αλλαγή στις αναλογίες έφερε τη φθορά

Ρωτήθηκα σήμερα «τί ποσοστό ευθύνης έχει ο Σάββας Παντελίδης για την εικόνα του Άρη στο πρωτάθλημα» και είναι προφανές ότι άμοιρος ευθυνών δεν μπορεί να είναι κανένας που συμμετέχει σε έναν ποδοσφαιρικό οργανισμό από τέτοια σημαντική θέση.

Για μένα, ευθύνεται που δεν αποχώρησε όταν κατάλαβε ότι η κατάσταση που διαμορφώθηκε δεν ευνοούσε τη φιλοσοφία και τη δουλειά του. Και αυτό έγινε με καθυστέρηση από τη στιγμή που ο ίδιος ήξερε ότι δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση, ειδικά μετά την αποχώρηση του Κωνσταντίνου Διαμαντόπουλου.

Ο Άρης φέτος, αποφάσισε να μην στηρίξει το μοντέλο που τον οδήγησε πέρσι σε μια πετυχημένη σεζόν. Από τη στιγμή που η αντίληψη του αθλητικού διευθυντή για την ομάδα έπαψε να είναι το «manual», αυτός είχε αρχίσει να φθείρεται. Και η φθορά αυτή, πέρασε με την αποχώρησή του και στα αποδυτήρια καθώς έλειψε η δυνατότητα παρέμβασης και διαχείρισης σε θέματα και χαρακτήρες, όπως και η συμβολή στην αντιμετώπιση ζητημάτων, μπαίνοντας «μπροστά».

Όταν το συνειδητοποίησε αυτό ο Παντελίδης, ήθελε βάσει λογικής να παραιτηθεί. Ήταν όμως το συναίσθημα που τον οδήγησε στην απόφαση να κάνει άλλη μια προσπάθεια στο πρωτάθλημα. Και το ίδιο συναίσθημα, ήταν που τον έκανε, απόλυτα απογοητευμένο μετά το ματς στο Βόλο και από την «μουδιασμένη» και ποδοσφαιρικά απογοητευτική αντίδραση των παικτών του στη Μαγνησία, να μιλήσει πριν από οπουδήποτε αλλού, πρώτα στα media για την απόφασή του.

Αυτό, μπορούσε να το χειριστεί αλλιώς. Να ενημερώσει δηλαδή, πρώτα Χαριστέα και Καρυπίδη, αν και δεν πιστεύω ότι θα άλλαζε άποψη.

Ο Άρης αστόχησε στην κεντρική επιλογή του: Προσπάθησε ανεπιτυχώς να εκτελέσει την περσινή συνταγή, αλλάζοντας τις αναλογίες στα (ίδια) υλικά. Αυτό δεν υπήρχε περίπτωση να έχει το ίδιο αποτέλεσμα και αποδείχθηκε άμεσα, έχοντας και συνέπειες εσωτερικά. Τώρα χρειάζεται να δημιουργήσει στο εσωτερικό του ένα νέο όραμα και ταυτόχρονα να καταστήσει σαφές ότι η υλοποίησή του είναι υποχρέωση του ρόστερ.

Ο Παντελίδης έφυγε πετυχημένος. Ο Άρης βγήκε άνετα στην Ευρώπη και θα μπορούσε και φέτος να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων αν ήταν και λίγο τυχερός σε στιγμές του δεύτερου ματς με τη Μόλντε ή της πρεμιέρας με τον ΟΦΗ. Για μένα είναι από τους αληθινά καλούς Έλληνες προπονητές, προσωπικά εκτίμησα και το χαρακτήρα του.

Κατά τα λοιπά:

Ο Άγγελος Χαριστέας, ξεκινά με βάρος δυσανάλογο των ευθυνών που θα ήταν δίκαιο να αναλάβει, μόλις λίγες μέρες μετά την είσοδό του στο ρόλο του αθλητικού διευθυντή. Θα χρειαστεί στήριξη και βοήθεια. Από τον Καρυπίδη, από το ρόστερ, από όπου μπορεί να την έχει, για να μπορέσει να φτάσει στο επίπεδο που απαιτεί ο ρόλος, χωρίς να καεί.

Το κλαμπ ήταν υποστελεχωμένο και παραμένει τέτοιο. Η αναλογία ανθρώπων προς έργο που υπάρχει προς υλοποίηση, γέρνει υπερβολικά υπέρ του δεύτερου.

Το ρόστερ του Άρη είναι καλό. Η αλλαγή προπονητή, προφανώς θα φέρει αυτό το «ηλεκτροσόκ» που συνήθως συμβαίνει. Μια καλή επιλογή από το Θόδωρο Καρυπίδη και τον Άγγελο Χαριστέα θα το αναδείξει ξανά. Αυτή θα σηματοδοτήσει και την «επόμενη μέρα».
Φυσικά και οι ποδοσφαιριστές οφείλουν να αποδείξουν την ατομική ικανότητα, την ομαδική δυνατότητα και το σεβασμό στο κλαμπ.
Η αποχώρηση του Γιουνές 2 Σεπτεμβρίου, ποδοσφαιρικά είναι παράλογη. Ο Άρης πια χρειάζεται έναν ακόμη φορ από τη δεξαμενή των ελεύθερων και ιδανικά σε ατομική κατάσταση τέτοια που θα τον βάλει άμεσα στην εξίσωση.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Την πιο σκεπτόμενη και ώριμη αντίδραση την είχαν οι οπαδοί της ομάδας: Στήριξαν ως το 95’ στο Βόλο, έκαναν την «κριτική» τους αποδοκιμάζοντας στην αποχώρηση του γκρουπ και την επομένη, ζήτησαν το προφανές: «Πριν μιλήσετε για τη λύση, εντοπίστε και παραδεχτείτε το πρόβλημα».