Εθνική Ελλάδας: Έστησε πάρτι με καλεσμένο το Μαυροβούνιο

Η νίκη ήταν το πρώτο και ίσως το μοναδικό ζητούμενο σε μια πρεμιέρα μεγάλης διοργάνωσης. Η Εθνική μας ομάδα όχι μόνο πέτυχε τον στόχο της, να μπει δηλαδή με το δεξί στο Παγκόσμιο, αλλά το έπραξε και με τρόπο που έκανε εντύπωση.

Δεν είναι τόσο οι 25 πόντοι της τελικής διαφοράς, δεν είναι τόσο το γεγονός ότι το μεγάλο αστέρι μας έπαιξε μόλις 16′ λεπτά, ούτε ότι ο μαέστρος μας κινήθηκε σε σχετικά χαμηλές πτήσεις, όσο ότι καταφέραμε να πάρουμε μια άνετη νίκη παίζοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα εξαιρετική άμυνα απέναντι σε ένα σύνολο που έχει την ικανότητα να απειλεί κοντά και μακριά από το καλάθι. Στα πολύ θετικά της αναμέτρησης η εμφάνιση του Γιώργου Παπαγιάννη, ο οποίος σκέπασε τα καλάθια ερχόμενος από τον πάγκο, η αντίδραση μας στη ζώνη που εφάρμοσε ο Μίτροβιτς και το γεγονός ότι βρήκαν χρόνο για να αγωνιστούν όλα τα παιδιά.

Ξεκινάμε από την άμυνα. Το είχαμε πει και μετά τα φιλικά παιχνίδια, ειδικά στο Ακρόπολις, ότι το σχήμα που προτιμά ο Θανάσης Σκουρτόπουλος για να ξεκινά τα ματς, δηλαδή με πέντε παίκτες στα δύο μέτρα και με την ταυτόχρονη συμμετοχή των δύο Παπ, μας δίνει μεγάλο πλεονέκτημα στο αμυντικό κομμάτι, στο εύκολο ριμπάουντ και στον αιφνιδιασμό που προκύπτει από αυτό. Εάν δηλαδή μπορέσεις να πάρεις τα αμυντικά σκουπίδια που σου αναλογούν και βρεις χώρους να τρέξεις, τότε οι πιθανότητες να μπεις με το καλημέρα σε θέση οδηγού στο σκορ είναι πολλές. Κάτι τέτοιο έγινε και σήμερα.

Η Εθνική μας βραχυκύκλωσε την αντίπαλο της, την οδήγησε σε βιαστικές και άστοχες επιλογές στην επίθεση, βρήκε ανοικτό γήπεδο και κάπως έτσι οι Μαυροβούνιοι έκαναν αρνητικό ρεκόρ πόντων στην πρώτη περίοδο. Το δεύτερο δεκάλεπτο κύλησε ακόμα καλύτερα επιθετικά για εμάς, χωρίς να αλλάξει κάτι στο αμυντικό κομμάτι, όποτε η σεμνή τελετή έλαβε τέλος από το ημίχρονο. Πάμε τώρα όμως να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.

Πρώτον ούτε η Ελλάδα έγινε μέσα σε μια, κινέζικη γιατί εδώ έχουμε ακόμα ήλιο όταν παίζονται τα ματς, νύχτα υπερόμαδα, ούτε το Μαυροβούνιο ομάδα της σειράς. Δεύτερον όσο γρηγορότερα ξεχάσουν παίκτες και τεχνική ηγεσία το σημερινό τόσο καλύτερα για την συνέχεια. Τρίτον το πρόβλημα στο σουτ παραμένει. Το 35% στο τρίποντο είναι ένα ποσοστό που δεν σε πάει μακριά. Το καλό είναι βέβαια ότι βρήκαμε και άλλους τρόπους να σπάμε την ζώνη που δεδομένα δεν μας ταιριάζει. Τέταρτον και τελευταίο. Η σοβαρή Εθνική το είχαμε πει πως δεν θα έχει κανένα θέμα με τον όμιλο της πρώτης φάσης. Η Βραζιλία και η Νέα Ζηλανδία που είναι οι επόμενοι αντίπαλοι μας δεν αποτελούν σοβαρά εμπόδια για μια ομάδα που θέλει και μπορεί να λέει ότι πήγε στην Κίνα για να φθάσει στα ματς των μεταλλίων.

Η επόμενη μέρα τώρα έχει Βραζιλία. Πρόκειται για την ομάδα με τον μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας και σίγουρα μια ομάδα που αμυντικά έχει τεράστια ζητήματα. Δεν νομίζω να μας προβληματίσει ιδιαίτερα. Με ίδια συνταγή όπως σήμερα θα κάνουμε το 2-0 κι θα εξασφαλίσουμε την πρόκριση.

Η τελευταία αγωνιστική, κόντρα στην Νέα Ζηλανδία, κρύβει κατά τη γνώμη μου περισσότερους κινδύνους. Οι συμπαθείς Νεοζηλανδοί δεν πρόκειται ακόμα και αποκλεισμένοι να παραδοθούν και αν σε βρουν χαλαρό, μπλαζέ και αδιάφορο είναι ικανοί να σου κάνουν την ζημιά. Στα υπόλοιπα και ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τον όμιλο με τον οποίο διασταυρωνόμαστε νομίζω ότι η πρώτη γεύση που πήραμε από τους υποψηφίους αντιπάλους μας ήταν, πάνω κάτω, αυτή που περιμέναμε.

MUST READ

Το παράπονο του Ελ Κααμπί – Ατάκα που θα συζητηθεί (vid)

Μια Τουρκία πολύ δυνατή, αν και το εμπόδιο ήταν χαμηλό, με καλό περιφερειακό σουτ και πολλές λύσεις. Μια Αμερική με ζητήματα, αλλά πολύ αθλητική και οπωσδήποτε σε καμία περίπτωση άτρωτη. Πάντως τους Τσέχους δεν τους έχω από χέρι χαμένους για την πρόκριση.