Ο Ολυμπιακός του Μετσόβου, οι περιπτώσεις του αρχηγού και του «Χαραλαμπό» αλλά και η καλή αρχή της Ελλάδας απέναντι στο Μαυροβούνιο στην Κίνα.
Επιστροφή στα μπλογκ μας στην παρέα του «10». Είχα να γράψω από την συγκινητική επιστολή του Ντέιβιντ Μπλατ για το πρόβλημα της υγείας του και η αλήθεια είναι ότι μου έλειψε κάπως.
Μην μακρηγορώ. Όλο αυτό το διάστημα είναι σε εξέλιξη η προετοιμασία του Ολυμπιακού ενώ και την Κυριακή είχαμε την πρεμιέρα της Ελλάδας στο Μουντομπάσκετ της Κίνας. Οπότε θα καταπιαστούμε με αυτά τα δύο.
Ας ξεκινήσουμε με τους Ερυθρόλευκους.
Το διάστημα στο Μέτσοβο ήταν εποικοδομητικό για τον Ντέιβιντ Μπλατ και τους συνεργάτες του. Είχαν την ευκαιρία να έχουν μαζί τους τα περισσότερα από τα νέα πρόσωπα της ομάδας, τον Βασίλη Σπανούλη να τους βάζει στο… κλίμα και αρκετά από τα παιδιά που θα παίξουν στην Α2 την επόμενη σεζόν. Α και τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, για τον οποίο θα αναφερθώ στη συνέχεια.
Ο Αμερικανοϊσραηλινός τεχνικός λοιπόν έμεινε ικανοποιημένος από την διάθεση που έδειξαν οι παίκτες του και από τις συνθήκες που βρήκε στο Μέτσοβο. Σκοπός αυτήν την περίοδο είναι να δεθούν οι παίκτες μέσα από την προπόνηση και να «χτίσουν» την φυσική τους κατάσταση ενόψει της αγωνιστικής περιόδου που έρχεται και θα τους βρει να αγωνίζονται μονάχα στην Ευρωλίγκα.
Οι τουλάχιστον 34 αγώνες που θα δώσει ο Ολυμπιακός, θα έχουν από πίσω τους μπόλικο… σκάουτινγκ αντιπάλου, πολλές εργατοώρες στο παρκέ και προετοιμασία που δεν την έχουν συνηθίσει οι παίκτες. Από την στιγμή που η Α1 δεν υφίσταται, άπαντες στο Λιμάνι έχουν την άνεση και τον χρόνο να προετοιμάσουν κάθε αναμέτρηση για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
Στο Μέτσοβο είχαμε και δύο φιλικά με τον Ηρακλή που ήταν ουσιαστικά… ξεμούδιασμα για τους Ερυθρόλευκους. Τι κρατάμε από αυτά; Αρχικά τον πλουραλισμό που έδειξε στην επίθεση ο Ολυμπιακός. Στο πρώτο ματς 3 διψήφιοι και στο δεύτερο ένας παραπάνω.
Δεύτερον και πιο σημαντικό από όλα; Συνολικά 27 κλεψίματα! Ο Ολυμπιακός είχε 11 στο πρώτο και 16 στο δεύτερο με Μπόλντγουιν και Τσέρι να έχουν από έξι ο καθένας. Δείγμα του τι ακριβώς επιζητά ο Μπλατ από τον πλέι μέικερ του, δηλαδή την πίεση επάνω στην μπάλα. Εννοείται πως ο Ηρακλής δεν είναι ο αντίπαλος για ασφαλή συμπεράσματα, όμως ακόμα και απέναντί του, οι Ερυθρόλευκοι παρουσίασαν κάποια από τα πράματα που θέλει ο προπονητής τους.
Ξεχώρισε ταυτόχρονα η επιστροφή του Βασίλη Σπανούλη στην αγωνιστική δράση. Ο αρχηγός της ομάδας του Πειραιά έριξε μία… τρικλοποδιά στον χρόνο, κερδίζοντας και αυτόν. Συμμετείχε στο πρώτο φιλικό με τον Ηρακλή, ξεκουράστηκε στο δεύτερο, όμως οι άνθρωποι που είναι τριγύρω του τονίζουν ότι είναι διψασμένος όσο ποτέ για να αποδείξει πράγματα. Τι να του πει κανείς του Σπανούλη; Παράδειγμα επαγγελματία και μπροστάρης σε όλη αυτήν την προσπάθεια. Έβαλε και το πρώτο καλάθι της σεζόν…
Δεν ήταν μόνο αυτός ο Βασίλης που έκανε εντύπωση αυτές τις μέρες. Ηταν και ο Χαραλαμπόπουλος (ο δεύτερος της παρέας, αφού ο τρίτος ήταν ο Χρηστίδης) που ήταν ανεβασμένος αυτές τις μέρες. Στα δύο φιλικά ήταν πάρα πολύ καλός και η αλήθεια είναι πως το τεχνικό τιμ έμεινε άκρως ικανοποιημένος από την παρουσία του. Στο πρώτο είχε 14 πόντους και από δύο τρίποντα, ριμπάουντ, ασίστ και κλεψίματα ενω στο δεύτερο σταμάτησε στους 13 με ένα τρίποντο, δύο ριμπάουντ, μία ασίστ και δύο κλεψίματα. Είναι σε πολύ καλή φυσική κατάσταση, έχει δουλέψει αρκετά το καλοκαίρι, ξεκουράστηκε μετά τον τραυματισμό του και φαίνεται φρέσκος. Όπως έχουμε πει θα δοθεί δανεικός στον Ιωνικό για να πάρει τα λεπτά στο παρκέ που θέλει, για να επανέλθει στην ομάδα που υπέγραψε. Μάλιστα θα ακολουθήσει τον Ολυμπιακό και στην Ιταλία, όπου θα αγωνιστεί στην Λούκα της Ιταλίας στο δυνατό τουρνουά που συμμετέχουν οι Πειραιώτες με τις Αναντόλου Εφές, Αρμάνι Μιλάνο και Βενέτσια.
Στα της Εθνικής τώρα.
Όπως έγραψα και πριν ταξιδέψει η ομάδα στην Κίνα, αμυντικά είναι πραγματικά φόβητρο. Χέρια παντού, παίκτες έτοιμοι να «δαγκώσουν», εξαιρετική δουλειά στις αλλαγές με τους «Παπ» να κολλούν τέλεια με τον Γιάννη και να καλύπτουν τα αργά πόδια του Μπουρούση. Επιθετικά είχαν καλές αποστάσεις, το Μαυροβούνιο είχε «πνιγεί» επιθετικά και ουσιαστικά δεν μπόρεσε ποτέ να ανακόψει την δημιουργία των Καλάθη και Σλούκα.
Μπορούμε να γράψουμε διθυράμβους όμως ειλικρινά δεν το έχω και πολύ αυτό. Πάλι το περιφερειακό σουτ δεν δούλεψε, σε ένα τουρνουά που στα πρώτα ματς οι περιφέρειες πετάνε φωτιές. Κακά τα ψέματα και μην γελιόμαστε, η λογική λέει πως η Ελλάδα θα καταφέρει να βρεθεί αήττητη στην δεύτερη φάση (με αυτήν την νοοτροπία και με… μισό πόντο θα κερδίσει την Βραζιλία) και εκεί θα παλέψει για μία νίκη με Αμερική και όποια την ακολουθήσει, για να προκριθεί σίγουρα στην επόμενη φάση.
Στο χιαστί είναι ο πρώτος τελικός της και εκεί που θα φανεί εάν είναι για μεγάλα πράγματα. Είναι ευχή και κατάρα το ότι ο Γιάννης είναι μαζί μας. Όχι γιατί δεν είναι καλός. Παιχταράς είναι ο άνθρωπος και ο MVP του ΝΒΑ. Αλλά γιατί πρέπει να μάθουμε να είμαστε αποτελεσματικοί όταν του κόβουν τους διαδρόμους και πέφτουν δύο με τρία άτομα επάνω του. Επιμένω πως το τρίποντο είναι όλα τα λεφτά. Πρέπει τα σουτ να μπουν για να ανοίγουν οι αντίπαλες άμυνες. Ειδικά όταν είναι υπό καλές συνθήκες και ελεύθερο ένα σουτ και όχι έπειτα από ένα σκριν και μία προσωπική ενέργεια. Τα υπόλοιπα στο παρκέ…
ΥΓ1 Μου άρεσε η επιθετικότητα του Παπαγιάννη. Με ενόχλησε η άμυνά του για άλλη μία φορά. Κάνει πολλά μπροστά όμως πίσω συνεχίζει να έχει θέματα, ακόμα και σε ένα ματς που ο αντίπαλος καταποντίστηκε από το πρώτο ημίχρονο.
ΥΓ2 Καλάθης και Σλούκας μαζί! Δίπλα τους ο Γιάννης και να ακολουθούν οι υπόλοιποι. Χαρά μας που έχουμε τέτοιους παίκτες. Μακάρι ο κόουτς Σκουρτόπουλος να τους διαχειριστεί όπως πρέπει.
ΥΓ3 Πολλή χολή για τον Κώστα Παπανικολάου ρε παιδιά. Σε αυτήν την Εθνική δεν έχει περιθώρια να κάνει τίποτα άλλο από το να πιέζει καλά στην μπάλα, να είναι προσηλωμένος στην άμυνα και να στηρίζει τον τρόπο παιχνιδιού της «γαλανόλευκης». Η μπάλα περνάει ελάχιστα έως και ποτέ από τα χέρια του και οι επιθέσεις που παίρνει είναι λιγοστές. Αναμενόμενο να έχει πρόβλημα ρυθμού. Αλλά και τι έγινε; Η ομάδα είναι το «Α και το Ω» και όχι οι προσωπικές επιδόσεις.
ΥΓ4 Κλείνω με Ολυμπιακό που κοιτάζει το μέλλον του. Η προσθήκη του Νικολαΐδη (και του μικρού του αδερφού από ότι μαθαίνω), ο Τσάμης και το… σόι του, το επαγγελματικό συμβόλαιο του Μωραΐτη, ο μικρός Καραΐσκος που ήρθε στην Ακαδημία και τα υπόλοιπα παλικαράκια σε συνδυασμό με τον 22χρονο Χαραλαμπόπουλο, τον Χρηστίδη, τον Ποκουσέφσκι, τον Κολοβέρο και τον Αρσενόπουλο. Όλα αυτά με την τέλεια καθοδήγηση της τριάδας των Τσαλδάρη, Μπάρλου και Κουρμούλη.