Ο Ολυμπιακός επιστρέφει εκεί που ανήκει με βάση την σύγχρονη ιστορία του, τις επενδύσεις και το συνολικό του μέγεθος. Έργο Μαρτίνς και διοίκησης που χειρίστηκε την περίπτωση του Πορτογάλου με τρόπο όχι... ελληνικό. Οι ερυθρόλευκοι έγιναν η πρώτη ελληνική ομάδα που φτάνει στους ομίλους του Champions League από τον δρόμο των μη πρωταθλητών.
Έφθασε στα αστέρια με τρόπο εμφατικό. Ο Ολυμπιακός επιστρέφει εκεί που ανήκει με βάση την σύγχρονη ιστορία του, τις επενδύσεις του και το συνολικό του μέγεθος. Έργο Μαρτίνς το προχθεσινό και διοίκησης που χειρίστηκε την περίπτωση του Πορτογάλου με τρόπο ευρωπαϊκό και όχι…..ελληνικό. Οι ερυθρόλευκοι έγιναν η πρώτη ελληνική ομάδα που καταφέρνει να φθάσει στους ομίλους του Champions League από τον δρόμο των μη πρωταθλητών.
Εντάξει η Βικτόρια Πλζεν ήταν χαμηλότερου επιπέδου από τον Ολυμπιακό. Εντάξει και η Μπασάκσεχιρ δεν είχε ποιότητα ως σύνολο, αλλά μόνο ατομικά. Άντε και η Κράσνονταρ δεν έχει το ειδικό βάρος και το μέγεθος για να αντιπαρατεθεί με την ελληνική ομάδα. Αυτά και άλλα ανάλογα σχόλια ακούγαμε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Δεν μας παρατάτε λέω εγώ. Σίγουρα και οι τρεις αντίπαλοι που βρήκαν οι ερυθρόλευκοι δεν ήταν αυτό που λέμε από το πάνω ράφι, όμως δεν τους λες και αμελητέα ποσότητα.
Το γεγονός της πρόκρισης αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστούμε το πως επετεύχθη. Έξι ματς, πέντε νίκες, μια ισοπαλία και ολα αυτά με 13-1 γκολ δεν είναι πράγματα που γίνονται κάθε μέρα ανεξαρτήτως αντιπάλου. Στη Ρωσία φάνηκε γιατί η φετινή ομάδα δεν γινόταν να μείνει εκτός Champions League. Το ματς στράβωσε με το καλημέρα και ενώ πολλοί θα πίστευαν ότι οι παίκτες του Πέδρο Μαρτίνς θα έμεναν πίσω και θα προσπαθούσαν να παγώσουν το ρυθμό, αυτοί έκαναν το ακριβώς αντίθετο. Βγήκαν μπροστά και δικαιώθηκαν άμεσα. Για την ακρίβεια στην επόμενη κιόλας φάση.
Από εκείνο το σημείο και μετά ουσιαστικά δεν υπάρχει παιχνίδι. Μην γελιόμαστε, αν ο Σκόμινα έλεγε στους δύο αντιπάλους να τελειώσουμε στο 11′ λεπτό το ματς, νομίζω πως αμφότεροι δεν θα είχαν και μεγάλη αντίρρηση. Τι είδαμε όμως σε αυτούς τους προκριματικούς; Τι μπορούν να περιμένουν οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού από την φετινή παρουσία της ομάδας στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση; Γιατί ο διοικητικός ηγέτης των Πειραιωτών συνεχίζει να μιλάει για το Πρωτάθλημα ακόμα και μετά από τέτοιους θριάμβους;
Τα παραπάνω ερωτήματα θα μπορούσαν, τουλάχιστον ορισμένα από αυτά, να χαρακτηριστούν μέχρι και ρητορικά. Πάμε να τα δούμε αναλυτικά. Πρώτον ο έλεγχος των παικτών και του προπονητή. Ο Πορτογάλος τεχνικός έφτιαξε ένα σύνολο πολύ στιβαρό. Αμυντική προσήλωση, σωστή κυκλοφορία, εκμετάλλευση των στημένων και κυρίως σοβαρότητα είναι η δική του συνεισφορά στην πρόκριση.
Για τους παίκτες τα δεδομένα είναι λίγο πολύ ξεκάθαρα. Σα και Σεμεδο ηγέτες στην άμυνα, οι ερυθρόλευκοι βρήκαν μετά από χρονιά τον παίκτη αναφορά στα στόπερ που έψαχναν, Βαλμπουενά να καλύπτει, όσο αυτό είναι δυνατόν το κενό που άφησε ο αρχηγός, Μπουχαλάκης και Γκιλιέρμε δίδυμο που έχει δέσει σε απίστευτο βαθμό και ο Γκερέρο να «ντύνεται» πάλι ο μάγος με τα δώρα στα προκριματικά. Προσθέστε και τα ελληνόπουλα Τσιμίκα και Μασούρα και έχετε ολόκληρη την εικόνα στο πιάτο σας.
Τώρα το αύριο στους ομίλους είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Πρώτα πολλά θα εξαρτηθούν από τι θα φέρει η κλήρωση. Γιατί; Μα διότι και στα τρία γκρουπ δυναμικότητας υπάρχουν ομάδες- λαχεία για να τραβήξουν οι Πειραιώτες. Το ιδανικό θα ήταν να συνεχίσουν την ευρωπαϊκή τους πορεία και μετά τον Δεκέμβρη. Νομίζω πως αυτό είναι στις δυνατότητες της ομάδας, τουλάχιστον να συνεχίσει μέσω τρίτης θέσης του ομίλου στους 32 του Europa League. Για να συμβούν βέβαια τα παραπάνω επιβάλλεται να γίνουν και οι κατάλληλες προσθήκες έστω και τώρα λίγο πριν το τέλος των μεταγραφών. Η ομάδα θέλει απαραιτήτως οκτάρι και ένα δεκάρι που θα μπορεί να συνυπάρχει στο ρόστερ με τον Φορτούνη, όταν με το καλό αυτός επιστρέψει στην ενεργό δράση.
Κλείνω με τις δηλώσεις του διοικητικού ηγέτη του Ολυμπιακού περί πρωταθλήματος. Σαφέστατα και πρώτος στόχος είναι ο τίτλος για τον Σύλλογο. Μην ξεχνιόμαστε πως μετράει ήδη δύο χρόνια μακριά από την κορυφή, γεγονός πρωτόγνωρο για την τελευταία και βάλε εικοσαετία. Είναι απολύτως λογικό επομένως ο Βαγγέλης Μαρινάκης να ζητά την επιστροφή στους τίτλους. Είναι και θέμα πρεστίζ απέναντι στον νέο Χαλίφη του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον ΠΑΟΚ.
Το περυσινό νταμπλ του Δικεφάλου του βορρά -και μάλιστα με το αήττητο στο πρωτάθλημα, δεν είναι κάτι που χωνεύεται και τόσο εύκολα στον Πειραιά από διοίκηση και κόσμο. Είναι σίγουρο πως αν οι ερυθρόλευκοι μείνουν ξανά άτιτλοι και φετος, κανείς δεν θα θυμάται τις καλοκαιρινές προκρίσεις με τόση θερμή όπως συμβαίνει τώρα…
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)
Αυτό ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού το ξέρει πάρα πολύ καλά…