Μεγαλύτερο στοίχημα κι από την πρόκριση, ο Φερέιρα

Οι ρεπορταζιακές αναφορές στο σημερινό αγώνα του ΠΑΟΚ, έχουν ως βασικό άξονα την ανάλυση του αυτονόητου. Ότι δηλαδή η ομάδα που ζορίζεται κάτω από τη μπότα του ffp, θ’ αναπνεύσει και θα κάνει τις απαραίτητες προσθήκες.

Ταυτόχρονα, θ΄αποφύγει και τον καταποντισμό στο ranking, σε διαφορετική περίπτωση η προσεχείς Ευρωπαϊκές κληρώσεις ακόμα και στο Γιουρόπα, θα είναι το ίδιο μαρτυρικές με τις αντίστοιχες του Τσουλού, Άγιαξ. Σάλκε, Μπενφίκα, Σπαρτάκ Μόσχας…

Όπως πάμε δηλαδή, ακόμα κι αν άρχιζε πάλι το κύπελλο Ιντερτότο, θα μας έβαζαν να παίξουμε από ένα ημίχρονο με την Ρεάλ κι ένα με την Μπαρτσελόνα.

Οι Λεβαδειακοί της Ευρώπης θα ξεχαστούν πάντως, όπως κι ο αυθεντικός του Κομπότη. Όχι επειδή έπεσε εκείνος κατηγορία, αλλά εμείς.

Τα παραπάνω δεδομένα είναι απολύτως λογικά και η σπουδαιότητα τους δεν αμφισβητείται από κανέναν, για εταιρίες μιλάμε. Είναι απαραίτητο να στέκονται καλά στα πόδια τους, αυτές στηρίζουν άλλωστε τις ομάδες.

Ανεξάρτητα με την ορθότητα της συγκεκριμένης οπτικής, το λάθος είναι να επισκιάζει ένα άλλο βασικό ζητούμενο, όπως η σαφώς βελτιωμένη εικόνα που επιβάλλεται να δούμε στο γήπεδο, σε σχέση με το πρώτο παιγνίδι.

Μη με κάνετε να επαναλαμβάνομαι, βαριέμαι. Η αποχώρηση του πρώην προπονητή μας σχεδόν με βύθισε στην κατάθλιψη, όχι επειδή τον έλεγαν Λουτσέσκου αλλά επειδή στην πράξη πέτυχε πολλά.

Ακόμα κι αν ερχόταν ο Μουρίνιο στη θέση του, θα ζούσα με το άγχος αν και πότε θα καταφέρει να κάνει την ομάδα να μοιάζει στα χέρια του σαν ζυμάρι, πλάθοντας το όπως επιθυμεί.

Δεν είναι καθόλου εύκολο, απαιτείται χρόνος και δυστυχώς για τον Πορτογάλο δεν ήρθε με στόχο να χτίσει αλλά να διαχειριστεί τις τύχες ομάδας που πήρε νταμπλ. Ο πήχης είναι στο υψηλότερο επίπεδο που υπήρξε ποτέ και δεν είναι καθόλου απλό να εργάζεται κάτω από τέτοιες συνθήκες. Με την έλευση του μάλιστα, να γίνεται σε νεκρό χρόνο.

Στην προσπάθεια εμπλουτισμού των ποδοσφαιρικών μου γνώσεων, μελετώ επισταμένα αναλυτές κύρους όπως ο
Αλέφαντος, που πρόσφατα επισήμανε πως ο ΠΑΟΚ ακόμα ψάχνεται.
Λογικό δεν είναι;

Ο Μάρτινς δεν ψαχνόταν πέρσι τέτοιο καιρό, ο Λουτσέσκου στο ξεκίνημα του;

Ο Φερέιρα είναι ακόμα φρέσκος και το τι θα καταφέρει θα φανεί στην πορεία.

Ξεφεύγοντας λοιπόν από την εταιρική πλευρά του στοιχήματος και τα μελλούμενα που αποτελούν ερωτηματικό, μεγάλη σημασία έχει να δούμε κι έναν πιο βελτιωμένο ΠΑΟΚ, σε σχέση με εκείνον της προηγούμενης εβδομάδας.

Εκεί που οι Σλοβάκοι έκλεισαν καλά τους διαδρόμους και μας δυσκόλεψαν αφάνταστα.
Μια άκαρπη υπεροχή είχε ο ΠΑΟΚ, με τους παίκτες του να γυρνάνε τη μπάλα, λες και δεν ήξεραν τι να την κάνουν.

Εννοείται πως δεν έχω απαίτηση μέσα σε μια εβδομάδα, να τους τρυπάμε την άμυνα όπως ο Παλαιοκώστας τα
κάγκελα των φυλακών.

Μου αρκεί ένα κλικ παραπάνω, δεδομένου πως και καλύτερο υλικό έχουμε και η τακτική της Σλόβαν αναμένεται να μην αλλάξει θεαματικά.

Δεν είναι ζήτημα επιλογής, αν δηλαδή θα θυσίαζα την πρόκριση για να δω αυτό το κάτι παραπάνω, το πιθανότερο είναι πως αυτό το κλικ θα αρκεί για να μας δώσει την πρόκριση.

Αντίθετα δε θα με χαροποιούσε τόσο μια σκέτη πρόκριση, χωρίς την έστω και μερική βελτίωση.

Είναι θέμα προτεραιοτήτων και οπτικής του καθενός κατά κύριο λόγο, χωρίς ν΄ αμφισβητούνται οι λογιστικές προεκτάσεις, το μεγάλο στοίχημα αυτή τη στιγμή για τον ΠΑΟΚ είναι ο προπονητής και η ομάδα που θα παρουσιάσει.

Αυτό καίει περισσότερο.

Αν ρωτούσες 100 ΠΑΟΚτσήδες «θα προτιμούσατε πρόκριση επί της Έστερσουντ και να μην ζούσατε τη συνέχεια ή το ανάποδο που τελικά συνέβη;», άπαντες θα επέλεγαν το δεύτερο.

Το ένα δεν αναιρεί το άλλο βέβαια, θα μπορούσαν να γίνουν και τα δυο, έτσι απλά όμως ξεκαθαρίζει το θέμα των προτεραιοτήτων που προανέφερα.

Αν δεν είναι στη…μοίρα του ΠΑΟΚ να παρουσιάσει ανταγωνιστική ομάδα φέτος, ακόμα και οι προσθήκες που θα κάνει με το χρήμα των εσόδων, θα του είναι άχρηστες.

Αν η μοίρα γράφει το αντίθετο, οι προσθήκες είναι σημαντικές αλλά δεν καίνε τόσο, αρκεί να είναι καλά η ομάδα.

Το είδαμε φέτος με το γαύρο που δεν επηρεάστηκε από την απουσία του Φορτούνη, όπως και πέρσι στον ΠΑΟΚ
που δεν κλάταρε χάνοντας Βιειρίνια και Μαουρίσιο.

Όλα θα πάνε καλά, αρκεί ο Φερέιρα να δικαιώσει τις προσδοκίες, τα υπόλοιπα έχουν μικρότερη σημασία…