Μετά το πρωτάθλημα-φάρσα, δε θα στήσεις ομάδα-φάρσα;

Λαέ του χάρτου, σε σένα απευθύνομαι σήμερα, έχοντας πλήρη επίγνωση της αντιπάθειας στο πρόσωπό μου! Ποσώς μ΄ενδιαφέρει, ουκ ολίγες φορές έτσι με είδαν και κάποιοι εκ των συνοπαδών μου, εδώ στο to10.gr. Αναφέρομαι στην ιστοσελίδα διότι τα κείμενα είναι αποθηκευμένα, ήμουν εξ΄αρχής με τον Λουτσέσκου από τότε που ήταν ανεπιθύμητος στην Τούμπα. Πρόσφατα διαχώρισα τη θέση μου από τα Uefamania και τις παρόμοιες σάχλες.

Εκείνο που μ΄ενδιέφερε πάντα είναι να έχω ήσυχη τη συνείδηση μου γράφοντας αυτά που πιστεύω, αν είχα σκοπό να κατέβω για βουλευτής, ίσως γινόμουν Αβραμόπουλος για να αρέσω πάντα και σε όλους.

Αυτά ως ορντέβρ και περνάω στο κυρίως πιάτο.

Ποιους ακριβώς έκραζες την Κυριακή, σε ποιον απευθυνόσουν, ποιος ήταν ο στόχος σου, ποιον θεωρούσες ως βασικό υπαίτιο και για ποιον λόγο;

Αυτό είναι το αρχικό ερώτημα, αν θες να προχωρήσεις στα υπόλοιπα.

Δε λες δηλαδή «θέλω να αποδοκιμάσω, να κοπανήσω ή να χρεώσω σε κάποιον τυχαίο, όποιον βρεθεί στο διάβα μου».

Αρχικά θα βρεις τα αίτια, θα καταλήξεις στις ευθύνες των προσώπων και στο τέλος θα τους δείξεις με το δάχτυλο.

Ας πούμε πως υπεύθυνοι ήταν ο Καρντόσο κι ο Λύμπε αυτοί που έφυγαν δηλαδή, μόνοι τους ήρθαν άραγε;

Είδαν φως και μπήκαν, υπέγραψαν συμβόλαια εκβιαστικά;

Το ότι τα πάντα ξεκινάνε από την κεφαλή είναι το λιγότερο και οι κεφαλές κάνουν λάθη, το ζητούμενο είναι το σκεπτικό των επιλογών τους.

Ανάλογες καταστάσεις περάσαμε και στον ΠΑΟΚ, τότε με τον Άρνεσεν.

Υπεύθυνος ήταν ο Σαββίδης, η απόδοση ευθυνών όμως είχε κάποια όρια, υπό την έννοια πως η επιλογή του δεν υπέκρυπτε κάποια πονηριά.

Αναγνωρίζοντας αγνές προθέσεις στον άλλον, προσαρμόζεις ανάλογα και τη ρητορική.

Το ίδιο καλοκαίρι είχε φέρει Μπερμπάτοφ, πιστεύοντας προφανώς πως τα χρήματα από μόνα τους αρκούσαν για να φτιάξει ομάδα.

Δεν υπήρχε και στα Ρώσικα η έκφραση πως «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους», ώστε να καταστεί σαφές πως για να αξιοποιηθούν παίκτες τέτοιου διαμετρήματος, η ομάδα πρέπει να είναι οργανωμένη σε πολλούς τομείς. Όταν τους φέρνεις σε καφενείο όπως ήταν τότε ο ΠΑΟΚ, θα κλαις.

Αυτό όμως δε θα του το έδινες να το καταλάβει πετώντας πέτρες, διότι η βούληση του ήταν να κάνει την ομάδα καλύτερη.

Η πρόθεση του Τζάμπα ποια ήταν με τον Καρντόσο, να προσλάβει προπονητή για να κάνει πιο ανταγωνιστική την ομάδα ή να βγει από την «υποχρέωση» φέρνοντας κάποιον από το πανέρι, χωρίς πολλές απαιτήσεις που θα συμβιβαζόταν με τη μετριότητα;

Μιλάμε για «προπονητή» που έχει κάνει καριέρα ως γυμναστής, ως βοηθός και υπεύθυνος ακαδημιών, με μετρημένα πρόσφατα περάσματα από πάγκους, εκ των οποίων τα δυο τελευταία διάρκειας 2-4 μηνών.

Στο διαδίκτυο τα βρήκα, εκεί που μπορούσε να ψάξει κι ο Κεφτετζόγλου κι ο Πατατάκιας και τα υπόλοιπα πτηνά που σε ενημερώνουν.

Με το στομάχι γεμάτο από μπιφτέκια όμως έστω και μεταχειρισμένα κι ερεθισμένοι από τα χάδια στις αντίκες, που να βρουν χρόνο;

Πιο βολικό ήταν να σου γράφουν για τον Ιβάν, το pay per view, τον Λουτσέσκου και τον ΠΑΟΚ, που απέχουν ήδη έτη φωτός.

Αυτοί ασχολήθηκαν μαζί σου μόνο όταν προκλήθηκαν, δε σε ανήγαγαν σε προτεραιότητα των ΠΑΟΚτσήδικων ρεπορτάζ, από κακία και ζήλια. Τι να ζηλέψουν από σένα άλλωστε, για λύπηση είσαι.

Αντίθετα με τους δικούς σου που ασχολούνταν μέρα νύχτα, για να να σε αποπροσανατολίσουν από τα δικά σου χάλια.

Ο Κεφτετζόγλου παρεμπιπτόντως, είχε αποκαλέσει τον Λουτσέσκου ως Αλέφαντο της Ρουμανίας και τελικά κουβαλούσε τα κύπελλα που κατακτούσε ο Αλεφαντέσκου.

Για τον Καρντόσο δε σου είπε ποτέ, πως πρόκειται ούτε έστω για τον Μπάμπη Τεννέ της Πορτογαλίας όπως προβλέπει το κλισέ, αλλά για τον Στάθη Σταθόπουλο της Ιβηρικής.

Με τα πολλά, ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη και από την κεφαλή-Τζάμπα, έχουν οι ρεπορτατζήδες ενημερωτές που σε αποκοίμιζαν αργά, γλυκά και σταθερά. Με το αζημίωτο εννοείται.

Κι όταν άνοιξες κάποια στιγμή τα μάτια σου, αντίκρισες ένα έκτρωμα.

Αν σε ενημέρωναν καλύτερα θα ήσουν υποψιασμένος, θα το περίμενες και θα σου ερχόταν πιο ήπια.

Και κάτι τελευταίο, λαέ του χάρτου:

Αυτοί που σε κορόιδευαν σε μόνιμη βάση με το δούλεμα ν΄ αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο -αφού είχε ανταπόκριση-, έκαναν το ίδιο τον Μάρτη του 2017 στην Τούμπα, στο παιγνίδι με τον Κομίνη.

Κορόιδεψαν τους πάντες, το φίλαθλο κοινό, την κοινή λογική, την αλήθεια, το ποδόσφαιρο, τους συναδέλφους τους.

Και μάλιστα με τον πιο επαίσχυντο και απροκάλυπτο τρόπο, ο ισχυρισμός δηλαδή πως αποχωρείς επειδή τρόμαξες από μια φωτογραφία που είδες στο ίντερνετ, είναι από μόνο του ότι πιο κωμικό υπάρχει.

Από την ομάδα σου που την είδες live να της κάνει πάρτι η Ξάνθη δεν τρόμαξες τόσο, ώστε ν΄ αποχωρήσεις από το πρωτάθλημα, αντίθετα συνεχίζεις! Πονηρούλη..

Κορόιδευαν μέχρι και τους ίδιους τους εαυτούς, πως αλλιώς να ερμηνεύσεις την παραδοχή Κονέ, πως «ο διαιτητής μας είπε να βγούμε, αλλά θέλαμε να μάθουμε αν μέτρησε το γκολ, μετά πέρασε ο χρόνος και είχαμε κρυώσει». Και καπάκι διερρήγνυε τα ιμάτια του επειδή κοιμήθηκε με -5 και ξύπνησε στο -2.

Αυτοί που εξαπάτησαν τόσο ξεδιάντροπα τους πάντες χωρίς ίχνος τσίπας, δε θα ξεγελάσουν εσένα; Το γείτονά σου, τη γυναίκα σου, τον συνεταίρο σου, θα τον μπαλαμουτιάσεις ευκολότερα από κάποιον που στέκει πιο μακριά και δε γίνεται να προδιαγράψεις τόσο εύκολα τις αντιδράσεις του.

Από τους οικείους, περιμένεις ευκολότερα άφεση αμαρτιών.

Όταν στήνουν λοιπόν μια φάρσα για να κατακτήσουν ένα πρωτάθλημα έχοντας επίγνωση πως ουδείς θα τους αναγνωρίσει ως άξιους, συνιστά έκπληξη πως καπάκι έστησαν και ομάδα φάρσα;

Μονόδρομος ήταν…

Κι εσύ λαέ του χάρτου πανηγύριζες τότε, όχι μόνο δεν κράτησες μια στοιχειώδη απόσταση, αλλά αποθέωνες τους φαρσέρ.

Και όλοι μαζί την πέφτατε στο θύμα, λες κι έπρεπε να δεχτεί αδιαμαρτύρητα την κλοπή μέσα στο σπίτι του και να μην αντιδράσει.

Ούτε που θυμάμαι πόσα κατεβατά είχα γράψει εκείνο το διάστημα για την κατάρα που θα σας συνοδεύει εσαεί, όσο διάστημα όλος αυτός ο συρφετός των ηθικών και φυσικών αυτουργών της κλοπής, συνέχιζαν να λερώνουν με τα χνώτα τους κάθε σας γωνιά.

Μέγιστη τιμωρία η αποπομπή δύο εκ των ιθυνόντων νοών, του Καλαματιάνου fashion icon με το καρό σακάκι που κλαιγόταν για το κλεμμένο πρωτάθλημα του 2008 κι ακόμα περισσότερο του Δημητριάδη που στην αμέσως επόμενη επίσκεψη του στην Τούμπα, είχε το θράσος να εμφανιστεί φορώντας επιδεικτικά μπλουζάκι που έγραφε Champions League.

Μπαίνουν σπίτι, βιάζουν τα παιδιά σου και καπάκι εμφανίζονται με το πρόσωπο τους πάνω σε μπλούζα.

Έτσι είναι η ζωή όμως ειδικά με τους αλαζόνες, από τα σαλόνια του Τσουλού καταλήγουν στ΄αζήτητα του ΟΑΕΔ κι εσείς εγκλωβισμένοι στα αδιέξοδα σας.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Τουλάχιστον είστε όλοι χορτασμένοι, από μεταχειρισμένα μπιφτέκια οι δημοσιογκράφιτι, από το σανό που σας σερβίρουν, εσείς και η ζωή τραβάει την ανηφόρα…