Στο ίδιο έργο θεατές οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού. Οι πράσινοι σε μια συνέχεια από την περασμένη σεζόν έβγαλαν ξανά τα προβλήματα που παρουσίαζαν απέναντι σε κλειστές άμυνες. Χωρίς σχέδιο, χωρίς ενέργεια και κυρίως χωρίς παίκτες ικανούς να αλλάξουν τη ροή ενός τέτοιου αγώνα.
Ο μόνος λόγος για τον οποίο θα θυμόμαστε την πρεμιέρα του Παναθηναϊκού στην φετινή Superleague, πέρα από το γεγονός ότι για μια ακόμα φορά η Λάμια αποδείχθηκε κακός δαίμονας για τους πράσινους, είναι η χρήση του VAR. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος είχαμε όχι μόνο την παρουσία του VAR, αλλά και την χρήση του. Το πέναλτι με το οποίο ισοφάρισε το τριφύλλι καταλογίστηκε μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας. Σε ότι έχει να κάνει με τα υπόλοιπα νομίζω πως ο τίτλος του άρθρου τα λέει όλα.
Αγωνιστικά το ματς, όπως συνήθως συμβαίνει στις πρώτες μάχες της χρονιάς, ήταν μέτριο. Δεν είναι μόνο η περίοδος που βρισκόμαστε, αλλά και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξάγονται τα παιχνίδια. Η ζέστη και η υγρασία κάνουν ανυπόφορη την ατμόσφαιρα για τους παίκτες και τους δυσκολεύουν τρομερά να αποδώσουν όπως μπορούν. Δεν το λέω ως δικαιολογία για την εμφάνιση της ομάδας του Γιώργου Δώνη, αλλά σίγουρα η κατάσταση αυτή βολεύει περισσότερο αυτόν που αμύνεται μαζικά και λιγότερο αυτόν που θέλει να δημιουργήσει και να φτιάξει φάσεις. Τι είδαμε λοιπόν σήμερα;
Πρακτικά μια από τι ίδια με πέρυσι. Ο Παναθηναϊκός να κρατά μπάλα, να έχει κατοχή, να κυκλοφορεί περιμετρικά της αντίπαλης περιοχής, αλλά ουσιαστικά να μην απειλεί. Φάση στην οποία ο Βελλίδης να «τρόμαξε» ή να χρειάστηκε να επέμβει δεν υπάρχει. Στα φιλικά οι πράσινοι είχαμε πει ότι έπαιξαν, κατά κανόνα, με ομάδες ισχυρότερες και ως εκ τούτου τους ήταν ευκολότερο να βρουν χώρους και να δημιουργήσουν ευκαιρίες πετυχαίνοντας γκολ.
Βέβαια, για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι, στο τελευταίο κόντρα στην Ξάνθη στο Ο.Α.Κ.Α που αγωνίστηκε εξίσου κλειστά έδειξε, ότι φέτος ίσως θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Τελικά στο πρώτο επίσημο διαψεύστηκαν οι προσδοκίες. Τι και αν ήρθαν νέοι παίκτες, τι και αν ο Δώνης έχε δει το έργο σε πολλά ματς από την προηγούμενη σεζόν, τι και αν άπαντες έλεγαν ότι το πρόβλημα θα λυθεί, εντούτοις τίποτα δεν βγήκε. Η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει στον Έλληνα τεχνικό, που καλείται να βρει λύσεις και κυρίως να διδάξει στους ποδοσφαιριστές του πως μπορούν να ανοίγουν τέτοιες άμυνες. Καλές οι δηλώσεις, καλές οι σκέψεις ορισμένων για μεταγραφή στο εξωτερικό, αλλά το χορτάρι είναι εκεί για να βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
Τώρα, μετά και την πρώτη ισοπαλία για φέτος, ο Παναθηναϊκός καλείται να δει την αλήθεια κατάματα. Ποια είναι αυτή; Θέλει παίκτες, ειδικά στο δημιουργικό κομμάτι, δουλειά και τα κεφάλια μέσα. Μετά μπορούμε να μιλάμε για υπερβάσεις και ….τίτλους. Ο Δώνης επιβάλλεται να αλλάξει λίγο σκεπτικό και κυρίως να μαζέψει τα μυαλά των παικτών του. Οι νίκες στα φιλικά είναι καλές μόνο για πρωτοσέλιδα και φωτογραφίες. Εάν δεν έρθουν τα αποτελέσματα στα επίσημα κανείς δεν θα θυμάται τις καλοκαιρινές επιτυχίες. Σοβαρότητα και υπομονή επομένως…..